対訳 節 47 章 東ローマ人章 - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 47

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ رُسُلًا اِلٰى قَوْمِهِمْ فَجَآءُوْهُمْ بِالْبَیِّنٰتِ فَانْتَقَمْنَا مِنَ الَّذِیْنَ اَجْرَمُوْا ؕ— وَكَانَ حَقًّا عَلَیْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

او بېشکه مونږ له تا مخکې-ای پېغمبره-ډېر پېغمبران خپلو قومونو ته لېږلي، نو دوی ورته په کلکو دلائلو راغلي وو چې د دوی په رښتنولۍ یې دلالت کولو، نو هغه څه یې دروغ وګڼل چې د دوی پېغمبرانو ورته راوړي وو، نو له هغو خلکو مو غچ واخیست چې ناکاره کړنې یې کړې وې، نو په خپل عذاب مو تباه کړل، او پېغمبرانو او مومنانو ته مو د تباهۍ څخه نجات ورکړ، او مومنانو ته نجات ورکول او ورسره مرسته پر مونږ حق او واجب ده چې مونږ پر ځان لازمه کړې ده.

本諸節の功徳:

• إرسال الرياح، وإنزال المطر، وجريان السفن في البحر: نِعَم تستدعي أن نشكر الله عليها.

د بادونو رالېږل، د باران ورول، په سمندر کې د بېړیو چلول: ټول هغه نعمتونه دي چې مونږ څخه د الله تعالی شکر ویستل غواړي.

• إهلاك المجرمين ونصر المؤمنين سُنَّة إلهية.

د مجرمانو هلاکول او د مومنانو سره مرسته کول الهي قانون دی.

• إنبات الأرض بعد جفافها دليل على البعث.

وچېدو څخه وروسته د ځمکې شنه کېدل په پاڅون دلیل دی.