ذِكْرٰی ۛ۫— وَمَا كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟
﴿ذِكۡرَىٰ﴾ تا پندی باشد برای آنها، و حجت بر آنان اقامه گردد. ﴿وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ﴾ و ما ستمکار نبودیم؛ زیرا اهالی آبادی‌ها و شهرها را، قبل از آنکه آنها را بیم دهیم، هلاک و نابود نکردیم؛ و آنها را درحالی عذاب ندادیم که از هشدار دهندگان غافل و بی‌خبرند.
همان‌طور که خداوند متعال فرموده است: ﴿وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبۡعَثَ رَسُولٗا﴾ و ما عذاب دهنده نبوده‌ایم مگر اینکه پیامبری را فرستاده‌ایم. ﴿رُّسُلٗا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى ٱللَّهِ حُجَّةُۢ بَعۡدَ ٱلرُّسُلِ﴾ پیامبرانی که مژده دهنده و بیم دهنده بودند، تا مردم بعد از [آمدن] پیامبران، حجت و دلیلی بر خدا نداشته باشند.
アラビア語 クルアーン注釈:
対訳 節: (209) 章: 詩人たち章
クルアーンの対訳 - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - 対訳の目次
ترجمة تفسير السعدي إلى اللغة الفارسية.