අර්ථ කථනය වාක්‍යය 209 පරිච්ඡේදය සූරා අෂ් ෂුඅරාඋ - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 209

ذِكْرٰی ۛ۫— وَمَا كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟

﴿ذِكۡرَىٰ﴾ تا پندی باشد برای آنها، و حجت بر آنان اقامه گردد. ﴿وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ﴾ و ما ستمکار نبودیم؛ زیرا اهالی آبادی‌ها و شهرها را، قبل از آنکه آنها را بیم دهیم، هلاک و نابود نکردیم؛ و آنها را درحالی عذاب ندادیم که از هشدار دهندگان غافل و بی‌خبرند. همان‌طور که خداوند متعال فرموده است: ﴿وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبۡعَثَ رَسُولٗا﴾ و ما عذاب دهنده نبوده‌ایم مگر اینکه پیامبری را فرستاده‌ایم. ﴿رُّسُلٗا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى ٱللَّهِ حُجَّةُۢ بَعۡدَ ٱلرُّسُلِ﴾ پیامبرانی که مژده دهنده و بیم دهنده بودند، تا مردم بعد ‌از [آمدن] پیامبران، حجت و دلیلی بر خدا نداشته باشند.