本諸節の功徳:
• بيان حكمة الله تعالى في إرسال كل رسول من جنس من يرسل إليهم؛ ليكون أبلغ في السماع والوعي والقبول عنه.
అల్లాహ్ ఎవరి వైపు ప్రవక్తను పంపించిన అతడిని వారు వినటానికి,విన్నవాటిని పొందుపరచటానికి,స్వీకరించటానికి అనుకూలంగా ఉండటానికి ఆ ప్రవక్త వారి జాతివారిలోంచి పంపించటం అల్లాహ్ యొక్క వివేకము అని తెలియజేయటం జరిగింది.
• الدعوة للتأمل في أن تكرار سنن الأوّلين في العصيان قد يقابله تكرار سنن الله تعالى في العقاب.
అవిధేయతలో పూర్వీకుల సాంప్రదాయాలు పదేపదే జరగటం దానికి సమానంగా అల్లాహ్ యొక్క శిక్ష సాంప్రదాయం కొనసాగటంలో ధ్యానం వహించమని పిలుపునివ్వటం జరిగింది.
• أن ما يصيب البشر من بلاء ليس له صارف إلا الله، وأن ما يصيبهم من خير فلا مانع له إلا الله، فلا رَادَّ لفضله، ولا مانع لنعمته.
మానవులకు సంభవించే ఏ ఆపదైన దానిని మరల్చేవాడు అల్లాహ్ తప్ప ఇంకెవడూ లేడు.మరియు వారికి కలిగే మేలును అల్లాహ్ తప్ప ఇంకెవరూ ఆపలేరు.ఆయన అనుగ్రహమును మరల్చేవాడు ఎవడు లేడు.ఆయన ప్రసాధించే అనుగ్రహమును ఆపేవాడు ఎవడూ లేడు.
対訳
節: (16) 章: 家畜章
クルアーンの対訳 - الترجمة التلغوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - 対訳の目次
الترجمة التلغوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.