ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 88 ជំពូក​ យូសុហ្វ - ការបកប្រែជាភាសាបារាំង - រ៉ស្ហុីទ ម៉ាអាស្ហ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 88

فَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَيۡهِ قَالُواْ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهۡلَنَا ٱلضُّرُّ وَجِئۡنَا بِبِضَٰعَةٖ مُّزۡجَىٰةٖ فَأَوۡفِ لَنَا ٱلۡكَيۡلَ وَتَصَدَّقۡ عَلَيۡنَآۖ إِنَّ ٱللَّهَ يَجۡزِي ٱلۡمُتَصَدِّقِينَ

88 Lorsqu’ils furent en présence de Joseph^[647], ils dirent : « Grand Intendant ! Nous souffrons, nous et les nôtres, de la disette et n’avons apporté qu’une somme modique^[648]. Fais-nous, malgré cela, bonne mesure et sois charitable. Allah récompense toujours les âmes charitables. »

[647] A leur retour, pour la troisième fois, en Egypte.
[648] Ou : de maigres marchandises (à échanger contre de la nourriture).