ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាត់តឹកវៀរ - ការបកប្រែជាភាសាហ្សកហ្ស៊ី - កំពុងដំណើរការលើវា - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាត់តឹកវៀរ

អាយ៉ាត់: 1

إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ

როცა მზე დაიგრაგნება,^[1]

[1] განკითხვის დღეს მზე დაიგრაგნება და ნათებას დაასრულებს, რის გამოც წყვდიადი დაისადგურებს. ალლაჰის შუამავალმა ﷺ თქვა: „განკითხვის დღეს მზე და მთვარე დაიგრაგნება.“ (ბუხარი, ბად’ულ ხალყ, 4/3200.) ვისაც უნდა განკითხვის დღეს გაეცნოს ისე, რომ თითქოს საკუთარი თვალით ხედავს, მან შემდეგი სურები წაიკითხოს: „როცა მზე დაიგრაგნება“, „როცა ზეცა გაიხსნება“ და „როცა ზეცა გაეპობა.“ (თირმიზი, თაფსიირ, 73/3333.)

អាយ៉ាត់: 2

وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتۡ

და როცა ვარსკვლავები ჩამოცვივდება,

អាយ៉ាត់: 3

وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ سُيِّرَتۡ

და როცა მთები დაიძრება,

អាយ៉ាត់: 4

وَإِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ

და როცა მაკე აქლემები უპატრონოდ დარჩება.

អាយ៉ាត់: 5

وَإِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ

და როცა მხეცები შეიყრებიან,^[1]

[1] ‘აბდულლაჰ ბინ ‘აბბასი განმარტავს: ცხოველებს სიკვდილი შეყრის ერთად. მკვდრეთით აღდგომის შემდეგ ყველა სულდგმული ისევ მოკვდება, გარდა ადამიანებისა და ჯინებისა. იხ. თაფსიირუ ტაბერი.

អាយ៉ាត់: 6

وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ

და როცა ზღვები აალდება,^[1]

[1] ‘აბდულლაჰ ბინ ‘აბბასი განმარტავს: ალლაჰი მზეს, მთვარეს და ვარსკლავებს დაგრაგნავს და ზღვაში ჩაცვივდება. შემდეგ მას უკნიდან ქარიშხალს წარუგზავნის, ისე რომ ზღვები აბობოქრდება და ბოლოს ცეცხლად გადაიქცევა. იხ. თაფსიირუ ტაბერი.

អាយ៉ាត់: 7

وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ

და როცა სულები დაწყვილდებიან,^[1]

[1] ომარ ბინ ხატტაბის, აბდულლაჰ ბინ აბბასის, ყათადესა და რაბი’ ბინ ხუსეიმის განმარტების თანახმად, ყველა ადამიანი თავის სწორთან ერთად განამწესებენ, კეთილს კეთილთან, ბოროტს ბოროტთან. იხ. თაფსიირუ ტაბერი.

អាយ៉ាត់: 8

وَإِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ

და როცა ცოცხლად დამარხულ ჩვილ გოგონას კითხავენ,

អាយ៉ាត់: 9

بِأَيِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ

თუ რომელი ცოდვისთვის მოიკლა?^[1]

[1] წარმამრთი არაბები ახალშობილ გონონებს სირცხვილისა და გაჭირვების შიშით ცოცხლად მარხავდნენ.

អាយ៉ាត់: 10

وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ

და როცა დავთრები გაიშლება,^[1]

[1] როცა ადამიანის ამქვეყნად ნამოქმედარ საქმეთა დავთრები გაიშლება, რომლებიც ანგელოზებმა შეადგინეს. ადამიანის გარდაცვალების შემდეგ ეს დავთრები იხურება, იგრაგნება ან იკეცება და განკითხვის დღემდე შენახულია. განკითხვის დღეს ყველას მიუტანენ თავიანთ საქმეთა დავთარს, გაიშლება და ნახავენ თავიანთ ნამოქმედარს. ამ დროს ადამიანი იტყვის: „ეს რა წიგნია ასეთი, რომ არც პატარა და არც დიდი არაფერია გამორჩენილი.“ (ქეჰფ, 18/49.)

អាយ៉ាត់: 11

وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتۡ

და როცა ზეცა აიხდება,

អាយ៉ាត់: 12

وَإِذَا ٱلۡجَحِيمُ سُعِّرَتۡ

და როცა ჯოჯოხეთი აგიზგიზდება,

អាយ៉ាត់: 13

وَإِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ

და როცა სამოთხე დაახლოვდება,^[1]

[1] იმ დღეს სამოთხე ახლოს იქნება მის მკვიდრებთან.

អាយ៉ាត់: 14

عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ

(მაშინ) გაიგებს სული თუ რა გაუმზადებია.^[1]

[1] როდესაც ზემოთ ჩამოთვლილი მოვლენები მოხდება, მაშინ მიხვდება ყველა სული თუ რა გაუმზადებია საიქიოდ საკუთარი თავისთვის – სიკეთის ან უკეთურების სახით.

អាយ៉ាត់: 15

فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ

არა, ვფიცავ, ვარსკვლავებს, რომლებიც (დღისით) ქრებიან და (ღამით) ისევ ბრუნდებიან;

អាយ៉ាត់: 16

ٱلۡجَوَارِ ٱلۡكُنَّسِ

(ორბიტაზე) მოძრავთ და ქრობადთ,

អាយ៉ាត់: 17

وَٱلَّيۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ

ასევე (ვფიცავ) ღამეს, როცა შემოდის სიბნელით და ისევ უკუ ბრუნდება,

អាយ៉ាត់: 18

وَٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ

და ცისკარს, როცა ინათებს,

អាយ៉ាត់: 19

إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ

რომ, ჭეშმარიტად, ის (ყურანი) არის პატივდებული შუამავლის^[1] (მიერ ჩამოვლენილი) სიტყვა,

[1] ეს არის ჯიბრილ მთავარ ანგელოზის მიერ უზენაესი ალლაჰისგან ჩამოვლენილი სიტყვა.

អាយ៉ាត់: 20

ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي ٱلۡعَرۡشِ مَكِينٖ

ძლევამოსილისა, ‘არშის მფლობელის წინაშე პატივდებულისა.

អាយ៉ាត់: 21

مُّطَاعٖ ثَمَّ أَمِينٖ

მას ჰმორჩილებენ ზეცის მკვიდრნი,^[1] არის სანდო.^[2]

[1] ის არის მთავარ ანგელოზი და მას ჰმორჩილებენ დანარჩენი ანგელოზები.
[2] არის სანდო და არანაირი ეჭვი არ არსებობს, მისმიერ ჩამოვლენილ ყურანის აიათებში, რომ ის სამყაროთა გამჩენის სიტყვებია.

អាយ៉ាត់: 22

وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجۡنُونٖ

და თქვენი მეგობარი,^[1] არ არის შეშლილი.

[1] როდესაც მუჰამმედ შუამავალმა ﷺ ისლამის ქადაგება დაიწყო, ურწმუნოებმა ხმები დაყარეს, რომ ის იყო შეშლილი.

អាយ៉ាត់: 23

وَلَقَدۡ رَءَاهُ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡمُبِينِ

მან მართლაც იხილა იგი ნათელ ცის კაბადონზე.^[1]

[1] ალლაჰის შუამავალმა ﷺ ორჯერ იხილა ჯიბრილ მთავარ ანგელოზი თავისი ნამდვილი სახით, რაზეც არაერთი სანდო გადმოცემებიც მოწმობენ: „ერთხელ, როდესაც ფეხით გადავადგილდებოდი, ზეციდან ხმა შემომესმა. მაშინვე მზერა ზეცას მივაპყრე, დავინახე, რომ ანგელოზი – რომელიც ჩემთან ჰირას გამოქვაბულში იყო მოსული – ზეცასა და დედამიწას შორის ტახტზე იჯდა.“ (ბუხარი, ბად ულ ვაჰი, ჰადისი:4). ‘აბდულლაჰ ბინ მეს’უდი გადმოგვცემს: „შუამავალმა ჯიბრილი იხილა და მას ქონდა ექვსასი ფრთა.“ (ბუხარი თაფსიირ, ჰ.ნ. 4856).

អាយ៉ាត់: 24

وَمَا هُوَ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ بِضَنِينٖ

და ის არ არის ძუნწი იდუმალის უწყებაში.^[1]

[1] მას არაფერი დაუმალავს იმისგან, რაც ვაჰის სახით ზეშთაეგონა ღმერთისგან.

អាយ៉ាត់: 25

وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٖ

და ის არ არის განდევნილი სატანის სიტყვა.^[1]

[1] ყურანი.

អាយ៉ាត់: 26

فَأَيۡنَ تَذۡهَبُونَ

მაშ, საით მიემართებით?

អាយ៉ាត់: 27

إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ

ის მხოლოდ შეგონებაა სამყაროთათვის.^[1]

[1] წმინდა ყურანი ჩამოვლენილია ჯინთა და ადამიანთა სამყარს შესაგონებლად.

អាយ៉ាត់: 28

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَسۡتَقِيمَ

(განსაკუთრებით) მათთვის, ვისაც თქვენგან სწორ გზაზე დადგომა სურს.

អាយ៉ាត់: 29

وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

და თქვენ ვერაფერს ისურვებთ თუ არ ინება ალლაჰმა, სამყაროთა ღმერთმა.