ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់ហ្ពាឡាត់ - ការបកប្រែជាភាសាហ្សកហ្ស៊ី - កំពុងដំណើរការលើវា - លេខ​ទំព័រ 594 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាល់ហ្ពាឡាត់

អាយ៉ាត់: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ

არა! ვფიცავ ამ ქალაქს

អាយ៉ាត់: 2

وَأَنتَ حِلُّۢ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ

რომ, შენ ხარ სრულიად თავისუფალი ამ ქალაქში,^[1]

[1] ეს ქალაქი ყოველთვის იყო ხელშეუხებელი, ნაკრძალი ზონა, სადაც ომი, სისხლის ღვრა, ნადირობა და ბალახის მოგლეჯაც კი აკრძალული იყო. ამის მიუხედავად წარმართებმა მუსლიმების მიმართ ენით აღუწერელი სისასტიკე გამოიჩინეს, მუსლიმები აიძულეს ქალაქიდან გაქცეულიყვნენ და ბოლოს შუამავლის სიცოცხლის ხელყოფაც კი დაგეგმეს. ამიტომ ამ ალლაჰმა ამ აიათით მუჰამმედ შუამავალს ﷺ მექქას აღების დღეს სრული თავისუფლება მიანიჭა, რასაც მოყვა მექქაში ჯართან ერთად შესვლა და ქალაქის აღება. აღნიშნული ნებართვის შესახებ ალლაჰის შუამავალმა ﷺ მექქას აღების დღეს განაცხადა: „უეჭველად, ეს ქალაქი ალლაჰმა იმ დღეს გამოაცხადა ნაკრძალად, როდესაც შექმნა ზეცა და დედამიწა. ამიტომ ის ქვეყნიერების დაქცევის დღემდე ალლაჰის მიერ გამოცხადებულ ნაკრძალად დარჩება. ჭეშმარიტად, მასში ომი არავისთვისაა ნებადართული, არც ჩემთვისაა ნებადართული, გარდა დღის გარკვეული მონაკვეთისა – მსგავსი საქციელი ქვეყნიერების დაქცევის დღემდე აკრძალულია ალლაჰის აკრძალვით. არ შეიძლება მასში ეკლის მოწყვეტა, ნადირის დაფრთხობა და არ შეიძლება დაკარგული ქონების აღება, გარდა იმ შემთხვევისა თუ ვინმე გასაცხადებლად აიღებს.“ მუსლიმ, ჰაჯჯ 22/1353.

អាយ៉ាត់: 3

وَوَالِدٖ وَمَا وَلَدَ

ასევე (ვფიცავ) მამასა და შვილსა.^[1]

[1] კაცობრიობის მამას, ადამს და მის შვილებს, კაცობრიობას.

អាយ៉ាត់: 4

لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِي كَبَدٍ

ჩვენ ადამიანი მართლაც განსაცდელისა და სირთულის გარემოცვაში გავაჩინეთ.

អាយ៉ាត់: 5

أَيَحۡسَبُ أَن لَّن يَقۡدِرَ عَلَيۡهِ أَحَدٞ

ნუთუ ფიქრობს, რომ არავის ძალუძს მისი ძლევა?

អាយ៉ាត់: 6

يَقُولُ أَهۡلَكۡتُ مَالٗا لُّبَدًا

(მკვეხარად) ამბობს: აღურაცხელი ქონება გავიღე.^[1]

[1] თავს იქებს იმით, რომ მუჰამმედ შუამავლის ﷺ წინააღმდეგ საბრძლოველად დიდძალი ქონება გაიღო.

អាយ៉ាត់: 7

أَيَحۡسَبُ أَن لَّمۡ يَرَهُۥٓ أَحَدٌ

განა ფიქრობს რომ მას ვერავინ ხედავს?

អាយ៉ាត់: 8

أَلَمۡ نَجۡعَل لَّهُۥ عَيۡنَيۡنِ

განა არ მივეცით მას ორი თვალი,

អាយ៉ាត់: 9

وَلِسَانٗا وَشَفَتَيۡنِ

ენა და ორი ბაგე?

អាយ៉ាត់: 10

وَهَدَيۡنَٰهُ ٱلنَّجۡدَيۡنِ

და არ განგვიცხადებია მისთვის ორი გზა?^[1]

[1] გზა სიკეთისა და გზა ბოროტებისა.

អាយ៉ាត់: 11

فَلَا ٱقۡتَحَمَ ٱلۡعَقَبَةَ

მაგრამ მას აღმართის გადალახვა არც კი უცდია.

អាយ៉ាត់: 12

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡعَقَبَةُ

და რამ გამცნოს თუ რა არის აღმართი?!

អាយ៉ាត់: 13

فَكُّ رَقَبَةٍ

(ეს არის) მონის/ტყვეს გათავისუფლება

អាយ៉ាត់: 14

أَوۡ إِطۡعَٰمٞ فِي يَوۡمٖ ذِي مَسۡغَبَةٖ

ან დაპურება შიმშილობის დღეს,

អាយ៉ាត់: 15

يَتِيمٗا ذَا مَقۡرَبَةٍ

ობოლი ნათესავისა

អាយ៉ាត់: 16

أَوۡ مِسۡكِينٗا ذَا مَتۡرَبَةٖ

ან უკიდურესად ღატაკისა.

អាយ៉ាត់: 17

ثُمَّ كَانَ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلۡمَرۡحَمَةِ

შემდეგ იმათთაგანი იქნება, რომელთაც ირწმუნეს და ერთმანეთს მოთმინებას ურჩევენ, ასევე ურჩევენ სიბრალულსაც.^[1]

[1] ალლაჰის შუამავალმა ﷺ თქვა: „ვინც სხვას არ შეიბრალებს თვითონაც არ იქნება შებრალებული.“ საჰიიჰულ ბუხარი, ადაბ 27/6013.

អាយ៉ាត់: 18

أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ

სწორედ ეგენი არიან მარჯვნის ხალხი,^[1]

[1] მორწმუნეები, რომლთაც მარჯვენა ხელში გადაეცემათ თავიანთი ნამოქმედარის დავთარი და მარჯვნივ წაიყვანენ სამოთხისაკენ.