ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាស់ស្ហាំ - ការបកប្រែជាភាសាហ្សកហ្ស៊ី - កំពុងដំណើរការលើវា - លេខ​ទំព័រ 595 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាស់ស្ហាំ

អាយ៉ាត់: 1

وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا

ვფიცავ მზეს და მის ნათების დროს^[1] ,

[1] ალლაჰმა დაიფიცა მზეზე, და მის აღმოსავლეთიდან ამოსვლის შემდეგ დროზეც(დუჰას დროზე).

អាយ៉ាត់: 2

وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا

ასევე მთვარეს, როდესაც მას თანჰდევს

អាយ៉ាត់: 3

وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا

და დღეს, როცა ამოჰყავს იგი^[1] ,

[1] დაიფიცა დღეზე, როცა ის თავისი სინათლით დედამიწას ანათებს.

អាយ៉ាត់: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا

ასევე ღამეს, როცა მას ბურავს,

អាយ៉ាត់: 5

وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا

ასევე(ვფიცავ) ზეცას და რაც კი(ალლაჰმა) ააგო,

អាយ៉ាត់: 6

وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا

ასევე (ვფიცავ) დედამიწას და იმას რაც მან(ალლაჰმა) დაფინა,

អាយ៉ាត់: 7

وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا

ასევე სულსა და რაც(ალლაჰმა) სრულყო

អាយ៉ាត់: 8

فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا

შემდეგ მას (სულს) თავისი უკეთურება და ღვთისმოშიშობა შთააგონა,

អាយ៉ាត់: 9

قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا

მართლაც გადარჩა ის, ვინც განწმინდა იგი,^[1]

[1] გადარჩენილია ის, ვინც საკუთარი სული სიკეთით შემოსა და უკეთურობებისგან შორს დგომით განიწმინდა.

អាយ៉ាត់: 10

وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا

ხოლო, ნამდვილად წააგო იმან, ვინც (უკეთურობებში) ჩააფლო იგი.

អាយ៉ាត់: 11

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ

ცრუდ შერაცხა სამუდის ხალხმა, მისი უსაზღვრო თვითნებობით.^[1]

[1] სამუდის ხალხმა ცოდვებში ჩაფლული და უსაზღვროდ თვითნება ნაფსისი ცდუნებით, ცრუდ გამოაცხადეს შუამავალი საალიჰი და მისი მოწოდება.

អាយ៉ាត់: 12

إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا

როდესაც მათ შორის ყველაზე უბედური (აქლემის დასაკლავად) წამოდგა.

អាយ៉ាត់: 13

فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡيَٰهَا

მაშინ მათ უთხრა ალლაჰის შუამავალმა (სალიჰმა): ეს ალლაჰის ფურაქლემია და ნუ შეზღუდავთ წყურვილი მოიკლას.

អាយ៉ាត់: 14

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا

მაგრამ მათ ცრუდ შერაცხეს იგი, ხოლო აქლემი დაკლეს, ამიტომაც მათმა ღმერთმა ისინი თავიანთი ცოდვების გამო თანასწორად გაანადგურა.

អាយ៉ាត់: 15

وَلَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا

და შიში არ აქვს შედეგისა.^[1]

[1] ჰასან ალ-ბასრი განმარტავს: უზენაეს ალლაჰს მათი განადგურების გამო არავისი შიში არ აქვს. ეს შეხედულება ასევე იბნი აბბასისგანაც არის გადმოცემული. დაჰჰაქი, სუდდი და ქალბი ამ აიათს შემდეგნაირად განმარტავენ: ეს წინადადება იმის შესახებაა, ვინც აქლემი დაკლა ანუ მათშორის ყველაზე უბედური და ცოდვილი წამოდგა და საბოლოო შედეგის გაუაზრებლად დაკლა იგი. იხ. თაფსირუ ბეღავი.