ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 100 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាត់តាវហ្ពះ - ការបកប្រែជាភាសាម៉ាសេដ្យាន - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 100

وَٱلسَّٰبِقُونَ ٱلۡأَوَّلُونَ مِنَ ٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ وَٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُم بِإِحۡسَٰنٖ رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُ وَأَعَدَّ لَهُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي تَحۡتَهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

100. Аллах е задоволен од првите муслимани, мухаџирите^[139] и енсариите^[140], и од сите тие кои ги следат правејќи добри дела. А и тие се задоволни од Него: Тој за нив подготви џенетски градини низ кои реки течат и тие вечно и за секогаш во нив ќе живеат. Тоа е голем успех.

[139] Мухаџири (ар.) – се однесува на муслиманите кои што заедно со Пратеникот Му­хамед, Божјиот мир нека биде над него, учествувале во хиџрата, односно, се пре­селиле од Мека во Медина. Тие биле првите верници и имаат големо значење и почест.
[140] Енсарии (ар.) – се однесува на жителите на Медина кои што го дочекале, при­ми­ле и помогнале последниот Божји Пратеник и Веровесник, Мухамед, Божјиот мир нека биде над него, како и тие што се доселиле со него од Мека.