ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 37 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាន់នូរ - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 37

رِجَالٌ ۙ— لَّا تُلْهِیْهِمْ تِجَارَةٌ وَّلَا بَیْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللّٰهِ وَاِقَامِ الصَّلٰوةِ وَاِیْتَآءِ الزَّكٰوةِ— یَخَافُوْنَ یَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِیْهِ الْقُلُوْبُ وَالْاَبْصَارُ ۟ۙ

مردانی که هیچ خرید و هیچ فروشی آنها را از یاد الله سبحانه، و برپایی نماز به کامل‌ترین صورت، و پرداخت زکات برای مصارفش، به خود سرگرم نمی‌سازد، و از روز قیامت می‌ترسند، همان روزی‌که در آن دل‌ها میان امید در نجات از عذاب و ترس از عذاب زیر و رو می‌شود، و در آن چشم‌ها به هر سویی که برود منقلب می‌گردد.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• موازنة المؤمن بين المشاغل الدنيوية والأعمال الأخروية أمر لازم.

سنجش میان سرگرمی‌های دنیوی و اعمال اخروی توسط مؤمن، لازم و ضروری است.

• بطلان عمل الكافر لفقد شرط الإيمان.

بطلان عمل کافر به‌سبب نبود شرط ایمان.

• أن الكافر نشاز من مخلوقات الله المسبِّحة المطيعة.

کافر از مخلوقات تسبیح‌گو و فرمان‌بردار الله خارج است.

• جميع مراحل المطر من خلق الله وتقديره.

تمام مراحل باران، بخشی از آفرینش و تقدیر الله است.