ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 99 ជំពូក​ អាល់អាំពីយ៉ាក - ការបកប្រែជាភាសាពែរ្ស - តាហ្វសៀរ អាស-សាក់ទី - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 99

لَوْ كَانَ هٰۤؤُلَآءِ اٰلِهَةً مَّا وَرَدُوْهَا ؕ— وَكُلٌّ فِیْهَا خٰلِدُوْنَ ۟

حکمت از وارد شدن بت‌های جامد و بی‌جان به جهنم -که چیزی نمی‌دانند و گناهی ندارند- این است تا دروغگویی کسانی که بت‌ها را به خدایی گرفته‌اند، روشن شود، و عذابشان بیشتر گردد. به همین جهت فرموده: ﴿لَوۡ كَانَ هَٰٓؤُلَآءِ ءَالِهَةٗ مَّا وَرَدُوهَا﴾ اگر آنها معبودان راستین بودند، هرگز وارد دوزخ نمی‌گشتند. این مانند فرمودۀ الهی است که می‌فرماید: ﴿لِيُبَيِّنَ لَهُمُ ٱلَّذِي يَخۡتَلِفُونَ فِيهِ وَلِيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّهُمۡ كَانُواْ كَٰذِبِينَ﴾ تا برای آنان، آنچه را که در آن اختلاف می‌ورزیدند، بیان کند؛ و کافران بدانند که آنها دروغگو بوده‌اند. و هریک از عبادت کنندگان و عبادت شوندگان در جهنم جاودانه‌اند، و از آن بیرون آورده نشده، و از آن به جایی دیگر برده نمی‌شوند.