ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 29 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាស់សាជដះ - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 29

قُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لَا یَنْفَعُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْۤا اِیْمَانُهُمْ وَلَا هُمْ یُنْظَرُوْنَ ۟

﴿قُلۡ يَوۡمَ ٱلۡفَتۡحِ﴾ بگو: روز فیصله و قضاوت، روزی است که در آن کیفر داده می‌شوید و از آن استفاده‌ای نخواهند برد، بدین معنی که در آن روز فرصت داده شوند تا گذشته را جبران کنند. پس هرگاه روز فیصله و قضاوت بیاید، کار از کار گذشته است و آزمایش و ابتلا دیگر اثری ندارد؛ زیرا ﴿لَا يَنفَعُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِيمَٰنُهُمۡ﴾ ایمان کافران برای آنها سودی نخواهد داشت، چون ایمان آنها از روی ناچاری است. ﴿وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ﴾ و به آنها مهلت داده نمی‌شود، به این شیوه که عذاب از آنها دور گردد و آنان گذشتۀ خود را جبران کنند.