ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 3 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាសសហ្វ - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 3

كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللّٰهِ اَنْ تَقُوْلُوْا مَا لَا تَفْعَلُوْنَ ۟

پس این چنین حالت زشتی، شایستۀ مؤمنان نیست، و از بزرگ‌ترین چیزهایی که موجب خشم خداوند می‌شود، این است که بنده چیزی را بگوید که انجام نمی‌دهد. بنابراین کسی که به کار خوب فرمان می‌دهد، باید قبل از همه خودش آن را انجام دهد؛ و کسی که از کار بد باز می‌دارد، باید بیش از همه از آن کار بد دور باشد. خداوند متعال می‌فرماید: ﴿أَتَأۡمُرُونَ ٱلنَّاسَ بِٱلۡبِرِّ وَتَنسَوۡنَ أَنفُسَكُمۡ وَأَنتُمۡ تَتۡلُونَ ٱلۡكِتَٰبَۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ﴾ آیا مردم را به نیکی فرمان می‌دهید و خود را فراموش می‌کنید، حال آنکه کتاب را می‌خوانید! آیا خرد نمی‌ورزید؟ و شعیب -علیه السلام- گفت: ﴿وَمَآ أُرِيدُ أَنۡ أُخَالِفَكُمۡ إِلَىٰ مَآ أَنۡهَىٰكُمۡ عَنۡهُ﴾ نمی‌خواهم در آنچه شما را از آن بازمی‌دارم با شما مخالفت کنم.