ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 21 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាល់ម៉ាអារិច - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 21

وَّاِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوْعًا ۟ۙ

﴿وَإِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا﴾ و هرگاه نیکی و آسایشی به او برسد، بخیل می‌شود؛ و از آنچه که خداوند به او داده است نمی‌بخشد، و شکر خدا را به خاطر نعمت‌ها و احسانش به جای نمی‌آورد. پس انسان به هنگام زیانمندی و بلا بی‌تابی و بی‌قراری می‌کند، و در حالت خوشی و آسایش بخل می‌ورزد.