ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់ឡៃល៍ - ការបកប្រែជាភាសាពែរ្ស - តាហ្វសៀរ អាស-សាក់ទី - លេខ​ទំព័រ 596 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 10

فَسَنُیَسِّرُهٗ لِلْعُسْرٰی ۟ؕ

﴿فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡعُسۡرَىٰ﴾ پس او را برای سختی و خصلت‌های زشت میسّر می‌نماییم، به این صورت که او را برای انجام شر و بدی ـ هرجا که باشد ـ آماده می‌سازیم، و انجام دادن گناه برایش آسان می‌شود. از خداوند عافیت می‌جوئیم.

អាយ៉ាត់: 11

وَمَا یُغْنِیْ عَنْهُ مَالُهٗۤ اِذَا تَرَدّٰی ۟ؕ

﴿وَمَا يُغۡنِي عَنۡهُ مَالُهُۥٓ إِذَا تَرَدَّىٰٓ﴾ و وقتی که بمیرد، مال و دارایی‌اش که او را سرکش کرده و به سبب آن خود را بی‌نیاز دانسته و به آن بخل ورزیده چه سودی برایش خواهد داشت؟ مسلم است که چیزی جز عمل صالح با او همراه نخواهد بود. اما مال و ثروتی که حق واجب را از آن بیرون نکرده، و چیزی را برای آخرت از آن پیش نفرستاده است، وبال و عذابی برای او خواهد بود.

អាយ៉ាត់: 12

اِنَّ عَلَیْنَا لَلْهُدٰی ۟ؗۖ

((إِنَّ عَلَيۡنَا لَلۡهُدَىٰ﴾) هدایت و راه راست، انسان را به خدا می‌رساند و به خشنودی‌اش نزدیک می‌کند؛ و اما گمراهی راهی به سوی خدا ندارد، و صاحب خود را به عذاب سختی می‌رساند.

អាយ៉ាត់: 13

وَاِنَّ لَنَا لَلْاٰخِرَةَ وَالْاُوْلٰی ۟

﴿وَإِنَّ لَنَا لَلۡأٓخِرَةَ وَٱلۡأُولَىٰ﴾ این جهان و جهان آخرت همه در اختیار و تحت تصرف ما هستند، و هیچ کسی در آنها مشارکتی ندارد. پس علاقه‌مندان باید به خدا علاقه‌مند باشند، و امیدشان باید از مخلوق قطع گردد.

អាយ៉ាត់: 14

فَاَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظّٰی ۟ۚ

﴿فَأَنذَرۡتُكُمۡ نَارٗا تَلَظَّىٰ﴾ شما را از آتشی که شعله می‌زند و زبانه می‌کشد، بیم داده‌ام.

អាយ៉ាត់: 15

لَا یَصْلٰىهَاۤ اِلَّا الْاَشْقَی ۟ۙ

﴿لَا يَصۡلَىٰهَآ إِلَّا ٱلۡأَشۡقَى ٱلَّذِي كَذَّبَ﴾ بدان داخل نمی‌شود و نمی‌سوزد مگر کسی که خبر آن را دروغ انگاشته باشد، ﴿وَتَوَلَّىٰ﴾ و از دستور و فرامین الهی رویگردان شده باشد.

អាយ៉ាត់: 16

الَّذِیْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰی ۟ؕ

﴿لَا يَصۡلَىٰهَآ إِلَّا ٱلۡأَشۡقَى ٱلَّذِي كَذَّبَ﴾ بدان داخل نمی‌شود و نمی‌سوزد مگر کسی که خبر آن را دروغ انگاشته باشد، ﴿وَتَوَلَّىٰ﴾ و از دستور و فرامین الهی رویگردان شده باشد.

អាយ៉ាត់: 17

وَسَیُجَنَّبُهَا الْاَتْقَی ۟ۙ

((وَسَيُجَنَّبُهَا ٱلۡأَتۡقَى ٱلَّذِي يُؤۡتِي مَالَهُۥ يَتَزَكَّىٰ﴾) کسی که هدفش از دادن دارائی و مالش، تزکیه و پاکیزه داشتن خود از گناهان باشد، و به قصد خشنودی خداوند مالش را بدهد، [از آتش دوزخ در امان می‌ماند.] پس این آیه دلالت می‌نماید اگر انفاق مستحب، سبب ترکِ واجبی مانند قرض دادن یا نفقه و غیره شد، چنین انفاقی جایز نیست، بلکه بسیاری از علما آن را مردود می‌دانند؛ چون او کار مستحبی را انجام می‌دهد که سبب از دست رفتن واجب می‌شود.

អាយ៉ាត់: 18

الَّذِیْ یُؤْتِیْ مَالَهٗ یَتَزَكّٰی ۟ۚ

((وَسَيُجَنَّبُهَا ٱلۡأَتۡقَى ٱلَّذِي يُؤۡتِي مَالَهُۥ يَتَزَكَّىٰ﴾) کسی که هدفش از دادن دارائی و مالش، تزکیه و پاکیزه داشتن خود از گناهان باشد، و به قصد خشنودی خداوند مالش را بدهد، [از آتش دوزخ در امان می‌ماند.] پس این آیه دلالت می‌نماید اگر انفاق مستحب، سبب ترکِ واجبی مانند قرض دادن یا نفقه و غیره شد، چنین انفاقی جایز نیست، بلکه بسیاری از علما آن را مردود می‌دانند؛ چون او کار مستحبی را انجام می‌دهد که سبب از دست رفتن واجب می‌شود.

អាយ៉ាត់: 19

وَمَا لِاَحَدٍ عِنْدَهٗ مِنْ نِّعْمَةٍ تُجْزٰۤی ۟ۙ

﴿وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُۥ مِن نِّعۡمَةٖ تُجۡزَىٰٓ﴾ و هیچ کسی از مردم بر ذمّۀ این مرد پرهیزگار منت و نعمتی ندارد که شایسته و سزاوار آن باشد او را بر آن پاداش دهد، مگر اینکه او را بر آن پاداش می‌دهد ، و فضل و منت او بعد از این پاداش دادن نیز همواره بر مردم باقی بماند. پس او فقط بندۀ خداست چون فقط احسان خدا بر گردن اوست. و اما کسی که مردم بر گردن او حق دارند و او پاداش آنان را نداده است، حتماً باید به جهت کسب رضایت مردم از کارهایی دست بردارد، و کارهایی را انجام دهد که سبب می‌شوند اخلاص او کم گردد. این آیه، شامل حال ابوبکر صدیق می‌شو‌د، بلکه گفته شده در رابطه با ایشان نازل شده است؛ زیرا هرکس که بر او منّتی داشت که سزاوار آن بود وی را بر آن پاداش دهد، حتماً او را پاداش می‌داد؛ حتی در برابر کارهای نیکی که پیامبر صلی الله علیه وسلم با او می‌کرد وی را پاداش می‌داد [و برایش جبران می‌کرد]، به جز یک نیکی که پیامبر با او کرد و نتوانست وی را بر آن پاداش دهد، و آن عبارت بود از دعوت کردن به اسلام و تعلیم هدایت و دین حق. و خدا و پیامبرش بر هرکس منت دارند، منتی که پاداش دادن آن امکان ندارد. همچنین این آیه شامل هرکسی می‌شود که چنین حالتی را داشته باشد. پس هیچ کسی از مردم بر این انسان پرهیزگار منت و نعمتی ندارد که شایستۀ آن باشد بر آن پاداش داده شود مگر اینکه او را بر آن پاداش می‌دهد و اعمال او خالص برای خداست.

អាយ៉ាត់: 20

اِلَّا ابْتِغَآءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْاَعْلٰی ۟ۚ

بنابراین فرمود: ﴿إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَلَسَوۡفَ يَرۡضَىٰ﴾ بلکه برای رضایت پروردگار والاترش می‌بخشد، و به راستی این فرد پرهیزگار به خاطر نیکی و پاداش‌هایی که خداوند به او بخشیده است خشنود خواهد شد.

អាយ៉ាត់: 21

وَلَسَوْفَ یَرْضٰی ۟۠

بنابراین فرمود: ﴿إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَلَسَوۡفَ يَرۡضَىٰ﴾ بلکه برای رضایت پروردگار والاترش می‌بخشد، و به راستی این فرد پرهیزگار به خاطر نیکی و پاداش‌هایی که خداوند به او بخشیده است خشنود خواهد شد.