ಅರ್ಥಗಳ ಅನುವಾದ ಅಧ್ಯಾಯ ಸೂರ ಅಶ್ಶುಅರಾಅ್ - ಪಶ್ತೋ ಅನುವಾದ - ಝಕರಿಯಾ - ಪವಿತ್ರ ಕುರ್‌ಆನ್ ವಿಶ್ವಕೋಶ

الشعراء

ಶ್ಲೋಕ: 1

طٰسٓمّٓ ۟

26-1 طا، سين، ميم

ಶ್ಲೋಕ: 2

تِلْكَ اٰیٰتُ الْكِتٰبِ الْمُبِیْنِ ۟

26-2 دا د واضح كتاب ایتونه دي

ಶ್ಲೋಕ: 3

لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ اَلَّا یَكُوْنُوْا مُؤْمِنِیْنَ ۟

26-3 ښايي چې ته د خپل ځان هلاكوونكى يې، په دې وجه چې دوى مومنان كېږي نه

ಶ್ಲೋಕ: 4

اِنْ نَّشَاْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِّنَ السَّمَآءِ اٰیَةً فَظَلَّتْ اَعْنَاقُهُمْ لَهَا خٰضِعِیْنَ ۟

26-4 كه مونږ وغواړو (نو) په دوى به له اسمان نه یو دلیل نازل كړو، بیا به د دوى څټونه دغه (دلیل) ته غاړه ایښودونكي شي

ಶ್ಲೋಕ: 5

وَمَا یَاْتِیْهِمْ مِّنْ ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمٰنِ مُحْدَثٍ اِلَّا كَانُوْا عَنْهُ مُعْرِضِیْنَ ۟

26-5 او دوى ته د رحمن له جانبه څه نوى ذكر (نصیحت) نه راځي مګر دوى له هغه نه مخ ګرځوونكي دي

ಶ್ಲೋಕ: 6

فَقَدْ كَذَّبُوْا فَسَیَاْتِیْهِمْ اَنْۢبٰٓؤُا مَا كَانُوْا بِهٖ یَسْتَهْزِءُوْنَ ۟

26-6 نو تحقیق دوى تكذیب وكړ، پس دوى ته به ژر د هغه څه خبر (انجام) راشي چې دوى به په هغه پورې استهزا كولې

ಶ್ಲೋಕ: 7

اَوَلَمْ یَرَوْا اِلَی الْاَرْضِ كَمْ اَنْۢبَتْنَا فِیْهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِیْمٍ ۟

26-7 ایا دوى ځمكې ته نه ګوري، څومره ډېر مونږ په دې كې له هر قسمه عمده جوړو نه زرغون كړي دي

ಶ್ಲೋಕ: 8

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

26-8 بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده او د دوى زیاتره ایمان راوړونكي نه دي

ಶ್ಲೋಕ: 9

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

26-9 او بېشكه ستا رب خامخا هم هغه ښه غالب، بې حده رحم كوونكى دى

ಶ್ಲೋಕ: 10

وَاِذْ نَادٰی رَبُّكَ مُوْسٰۤی اَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظّٰلِمِیْنَ ۟ۙ

26-10 او (یاد كړه) هغه وخت چې ستا رب موسٰى ته اواز وكړ داسې چې ته هغه قوم ته ورشه چې ظالمان دي

ಶ್ಲೋಕ: 11

قَوْمَ فِرْعَوْنَ ؕ— اَلَا یَتَّقُوْنَ ۟

26-11 چې د فرعون قوم دى، ایا دوى نه وېرېږي (له الله نه)!

ಶ್ಲೋಕ: 12

قَالَ رَبِّ اِنِّیْۤ اَخَافُ اَنْ یُّكَذِّبُوْنِ ۟ؕ

26-12 (موسٰى) وویل: اى زما ربه! بېشكه زه له دې نه وېرېږم چې دوى به زما تكذیب وكړي

ಶ್ಲೋಕ: 13

وَیَضِیْقُ صَدْرِیْ وَلَا یَنْطَلِقُ لِسَانِیْ فَاَرْسِلْ اِلٰی هٰرُوْنَ ۟

26-13 او (بل) زما سینه تنګېږي او (بل) زما ژبه نه چلېږي، نو ته هارون ته پېغام ولېږه

ಶ್ಲೋಕ: 14

وَلَهُمْ عَلَیَّ ذَنْۢبٌ فَاَخَافُ اَنْ یَّقْتُلُوْنِ ۟ۚۖ

26-14 او (بل دا چې) د هغوى لپاره زما په خلاف (دعوىٰ د) ګناه ده، نو زه له دې نه وېرېږم چې دوى به ما قتل كړي

ಶ್ಲೋಕ: 15

قَالَ كَلَّا ۚ— فَاذْهَبَا بِاٰیٰتِنَاۤ اِنَّا مَعَكُمْ مُّسْتَمِعُوْنَ ۟

26-15 (الله) وفرمایل: داسې نشي كېدى، نو تاسو دواړه زما له ښكاره معجزو سره لاړ شئ، بېشكه مونږ له تاسو سره یو، اورېدونكي یو

ಶ್ಲೋಕ: 16

فَاْتِیَا فِرْعَوْنَ فَقُوْلَاۤ اِنَّا رَسُوْلُ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

26-16 نو تاسو دواړه فرعون ته ورشئ، نو (ورته) ووایئ: بېشكه مونږ د رب العلمین استازي یو

ಶ್ಲೋಕ: 17

اَنْ اَرْسِلْ مَعَنَا بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

26-17 په دې خبره چې ته زمونږ سره بني اسرائیل خوشې كړه

ಶ್ಲೋಕ: 18

قَالَ اَلَمْ نُرَبِّكَ فِیْنَا وَلِیْدًا وَّلَبِثْتَ فِیْنَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِیْنَ ۟ۙ

26-18 (فرعون) وویل: ایا مونږه په خپل كاله كې ستا پالنه نه وه كړې، په داسې حال كې چې ته بچى وې او تا په مونږ كې د خپل عمر څو كاله تېر كړي وو

ಶ್ಲೋಕ: 19

وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِیْ فَعَلْتَ وَاَنْتَ مِنَ الْكٰفِرِیْنَ ۟

26-19 او تا خپل هغه كار كړى و چې تا كړى و، په دې حال كې چې ته له ناشكرو ځنې يې

ಶ್ಲೋಕ: 20

قَالَ فَعَلْتُهَاۤ اِذًا وَّاَنَا مِنَ الضَّآلِّیْنَ ۟ؕ

26-20 (موسٰى) وویل: ما دغه كار په هغه وخت كې كړى و چې زه له ناپوهانو ځنې وم

ಶ್ಲೋಕ: 21

فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِیْ رَبِّیْ حُكْمًا وَّجَعَلَنِیْ مِنَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟

26-21 نو كله چې زه له تاسو ووېرېدم (نو) له تاسو نه وتښتېدم، بیا ما ته زما رب حكم (او علم) راكړ او زه يې له رسولانو څخه وګرځولم

ಶ್ಲೋಕ: 22

وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَیَّ اَنْ عَبَّدْتَّ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

26-22 او دغه داسې احسان دى چې ته يې په ما زباتوې (هغه) دا دى چې تا بني اسرائیل غلامان ګرځولي وو

ಶ್ಲೋಕ: 23

قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

26-23 فرعون وویل: او رب العلمین څه شى دى؟

ಶ್ಲೋಕ: 24

قَالَ رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ؕ— اِنْ كُنْتُمْ مُّوْقِنِیْنَ ۟

26-24 هغه وویل: رب دى د اسمانونو او ځمكې او د هغه څه چې د دې دواړو په مینځ كې دي، كه تاسو یقین كوونكي یئ

ಶ್ಲೋಕ: 25

قَالَ لِمَنْ حَوْلَهٗۤ اَلَا تَسْتَمِعُوْنَ ۟

26-25 هغه (فرعون) خپلو ګېر چاپېره خلقو ته وویل: ایا تاسو نه اورئ؟

ಶ್ಲೋಕ: 26

قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ اٰبَآىِٕكُمُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

26-26 (موسٰى) وویل: (چې رب العلمین) ستاسو رب دى او ستاسو د مخكينو پلرونو رب دى

ಶ್ಲೋಕ: 27

قَالَ اِنَّ رَسُوْلَكُمُ الَّذِیْۤ اُرْسِلَ اِلَیْكُمْ لَمَجْنُوْنٌ ۟

26-27 (فرعون) وویل: بېشكه ستاسو دغه رسول چې تاسو ته رالېږل شوى دى، یقینًا لېونى دى

ಶ್ಲೋಕ: 28

قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَیْنَهُمَا ؕ— اِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُوْنَ ۟

26-28 (موسٰى) وویل: (هغه) د مشرق او مغرب رب دى او څه چې د دې دواړو په مینځ كې دي، كه تاسو له عقل نه كار اخلئ

ಶ್ಲೋಕ: 29

قَالَ لَىِٕنِ اتَّخَذْتَ اِلٰهًا غَیْرِیْ لَاَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُوْنِیْنَ ۟

26-29 (فرعون موسٰى ته) وویل: قسم دى كه تا له ما نه غیر بل معبود ونیوه (نو) زه به خامخا هرومرو تا وګرځوم له قیدیانو ځنې

ಶ್ಲೋಕ: 30

قَالَ اَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَیْءٍ مُّبِیْنٍ ۟ۚ

26-30 (موسٰى) وویل: ایا اګر كه زه تا ته یو څرګندوونكى شى (دلیل) راوړم

ಶ್ಲೋಕ: 31

قَالَ فَاْتِ بِهٖۤ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

26-31 (فرعون) وویل: نو ته هغه راوړه كه ته له رښتینو څخه يې

ಶ್ಲೋಕ: 32

فَاَلْقٰی عَصَاهُ فَاِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِیْنٌ ۟ۚۖ

26-32 نو هغه (موسٰى) خپله امسا وغورځوله، نو ناڅاپه هغه وه ښكاره ښامار

ಶ್ಲೋಕ: 33

وَّنَزَعَ یَدَهٗ فَاِذَا هِیَ بَیْضَآءُ لِلنّٰظِرِیْنَ ۟۠

26-33 او خپل لاس يې راواېست، نو ناڅاپه هغه د كتونكو لپاره تك سپين و

ಶ್ಲೋಕ: 34

قَالَ لِلْمَلَاِ حَوْلَهٗۤ اِنَّ هٰذَا لَسٰحِرٌ عَلِیْمٌ ۟ۙ

26-34 فرعون خپلو چاپېره سردارانو ته وویل: بېشكه دا یقینًا ډېر پوه جادوګر دى

ಶ್ಲೋಕ: 35

یُّرِیْدُ اَنْ یُّخْرِجَكُمْ مِّنْ اَرْضِكُمْ بِسِحْرِهٖ ۖۗ— فَمَاذَا تَاْمُرُوْنَ ۟

26-35 دا غواړي چې په خپل جادو سره تاسو له خپلې ځمكې نه وباسي، نو تاسو د څه مشوره راكوئ؟

ಶ್ಲೋಕ: 36

قَالُوْۤا اَرْجِهْ وَاَخَاهُ وَابْعَثْ فِی الْمَدَآىِٕنِ حٰشِرِیْنَ ۟ۙ

26-36 هغوى وویل: ته دا او د ده ورور وروسته كړه او په ښارونو كې راټولوونكي ولېږه

ಶ್ಲೋಕ: 37

یَاْتُوْكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِیْمٍ ۟

26-37 چې تا ته هر ښه پوه، غټ جادوګر راولي

ಶ್ಲೋಕ: 38

فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِیْقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُوْمٍ ۟ۙ

26-38 نو جادوګر د معلومې ورځې میعاد ته راجمع كړى شول

ಶ್ಲೋಕ: 39

وَّقِیْلَ لِلنَّاسِ هَلْ اَنْتُمْ مُّجْتَمِعُوْنَ ۟ۙ

26-39 او خلقو ته وویل شول چې ایا تاسو راجمع كېدونكي یئ؟

ಶ್ಲೋಕ: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ اِنْ كَانُوْا هُمُ الْغٰلِبِیْنَ ۟

26-40 كېدى شي چې مونږ د جادوګرو پیروي وكړو كه هم دوى غالب راتلونكي شي

ಶ್ಲೋಕ: 41

فَلَمَّا جَآءَ السَّحَرَةُ قَالُوْا لِفِرْعَوْنَ اَىِٕنَّ لَنَا لَاَجْرًا اِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغٰلِبِیْنَ ۟

26-41 نو كله چې جادوګر راغلل، (نو) فرعون ته يې وویل: ایا یقینًا به زمونږ لپاره واقعي اجر وي كه همدا مونږ غالبه شو؟

ಶ್ಲೋಕ: 42

قَالَ نَعَمْ وَاِنَّكُمْ اِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِیْنَ ۟

26-42 ويې ويل:هو، او بېشكه تاسو به په دغه وخت كې خامخا له مقربانو څخه یئ!

ಶ್ಲೋಕ: 43

قَالَ لَهُمْ مُّوْسٰۤی اَلْقُوْا مَاۤ اَنْتُمْ مُّلْقُوْنَ ۟

26-43 دوى ته موسٰى وویل: تاسو هغه څه وغورځوئ چې تاسو يې غورځوونكي یئ

ಶ್ಲೋಕ: 44

فَاَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِیَّهُمْ وَقَالُوْا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ اِنَّا لَنَحْنُ الْغٰلِبُوْنَ ۟

26-44 نو هغوى خپلې رسۍ او امساګانې وغورځولې او ويې ويل:د فرعون په عزت سره، بېشكه مونږ، خامخا همدا مونږ غالب یو

ಶ್ಲೋಕ: 45

فَاَلْقٰی مُوْسٰی عَصَاهُ فَاِذَا هِیَ تَلْقَفُ مَا یَاْفِكُوْنَ ۟ۚۖ

26-45 نو موسٰى خپله امسا وغورځوله، نو ناڅاپه هغې هغه څه ښوى تېرول چې دوى په دروغه جوړ كړي وو

ಶ್ಲೋಕ: 46

فَاُلْقِیَ السَّحَرَةُ سٰجِدِیْنَ ۟ۙ

26-46 نو جادوګر وغورځول شول (پړمخې)، چې سجده كوونكي وو

ಶ್ಲೋಕ: 47

قَالُوْۤا اٰمَنَّا بِرَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

26-47 ويې ويل:مونږ په رب العلمین ایمان راوړ

ಶ್ಲೋಕ: 48

رَبِّ مُوْسٰی وَهٰرُوْنَ ۟

26-48 چې د موسٰى او هارون رب دى

ಶ್ಲೋಕ: 49

قَالَ اٰمَنْتُمْ لَهٗ قَبْلَ اَنْ اٰذَنَ لَكُمْ ۚ— اِنَّهٗ لَكَبِیْرُكُمُ الَّذِیْ عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ ۚ— فَلَسَوْفَ تَعْلَمُوْنَ ؕ۬— لَاُقَطِّعَنَّ اَیْدِیَكُمْ وَاَرْجُلَكُمْ مِّنْ خِلَافٍ وَّلَاُوصَلِّبَنَّكُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۚ

26-49 (فرعون) وویل: تاسو په ده ایمان راوړ مخكې له دې نه چې زه تاسو ته اجازت دركړم، بېشكه دا یقینًا ستاسو هغه مشر دى چې تاسو ته يې جادو ښودلى دى، نو یقینًا تاسو به ژر پوه شئ، خامخا هرومرو به زه ستاسو لاسونه او ستاسو پښې، ادل بدل پرې كړم، او زه به خامخا هرومرو تاسو ټول په دار كړم

ಶ್ಲೋಕ: 50

قَالُوْا لَا ضَیْرَ ؗ— اِنَّاۤ اِلٰی رَبِّنَا مُنْقَلِبُوْنَ ۟ۚ

26-50 هغوى وویل: هېڅ ضرر نشته، بېشكه مونږ خپل رب ته بېرته ورتلونكي یو

ಶ್ಲೋಕ: 51

اِنَّا نَطْمَعُ اَنْ یَّغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطٰیٰنَاۤ اَنْ كُنَّاۤ اَوَّلَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟ؕ۠

26-51 بېشكه مونږ دا طمع لرو چې زمونږ رب به مونږ ته زمونږ ګناهونه وبخښي، په دې چې مونږ (په دې حاضرینو كې) اول د ایمان راوړونكو یو

ಶ್ಲೋಕ: 52

وَاَوْحَیْنَاۤ اِلٰی مُوْسٰۤی اَنْ اَسْرِ بِعِبَادِیْۤ اِنَّكُمْ مُّتَّبَعُوْنَ ۟

26-52 او مونږ موسٰى ته وحي وكړه داسې چې ته زما بنده ګان د شپې بوځه، بېشكه تاسو پسې به درتلل كېدى شي

ಶ್ಲೋಕ: 53

فَاَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِی الْمَدَآىِٕنِ حٰشِرِیْنَ ۟ۚ

26-53 نو فرعون په ښارونو كې راټولوونكي ولېږل

ಶ್ಲೋಕ: 54

اِنَّ هٰۤؤُلَآءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِیْلُوْنَ ۟ۙ

26-54 (او ويې ویل) بېشكه دغه (بني اسرائیل) ډېره لږه وړه ډله ده

ಶ್ಲೋಕ: 55

وَاِنَّهُمْ لَنَا لَغَآىِٕظُوْنَ ۟ۙ

26-55 او بېشكه دوى مونږ لره یقینًا غصه كوونكي دي

ಶ್ಲೋಕ: 56

وَاِنَّا لَجَمِیْعٌ حٰذِرُوْنَ ۟ؕ

26-56 او بېشكه مونږ خامخا بيداره ډله یو

ಶ್ಲೋಕ: 57

فَاَخْرَجْنٰهُمْ مِّنْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۙ

26-57 نو مونږه دوى (فرعونیان) له باغونو او چینو نه راوښكل

ಶ್ಲೋಕ: 58

وَّكُنُوْزٍ وَّمَقَامٍ كَرِیْمٍ ۟ۙ

26-58 او له خزانو او ښو ځایونو نه

ಶ್ಲೋಕ: 59

كَذٰلِكَ ؕ— وَاَوْرَثْنٰهَا بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

26-59 همداسې (مونږ وكړل) او مونږ د دغو (څیزونو) وارثان بني اسرائیل وګرځول

ಶ್ಲೋಕ: 60

فَاَتْبَعُوْهُمْ مُّشْرِقِیْنَ ۟

26-60 نو (فرعونیان) د دوى پسې شول، چې د لمر ختو په وخت كې داخلېدونكي وو

ಶ್ಲೋಕ: 61

فَلَمَّا تَرَآءَ الْجَمْعٰنِ قَالَ اَصْحٰبُ مُوْسٰۤی اِنَّا لَمُدْرَكُوْنَ ۟ۚ

26-61 نو كله چې دواړو ډلو یو بل سره ولیدل، د موسٰى ملګرو وویل: بېشكه مونږ خامخا نیول كېدونكي یو

ಶ್ಲೋಕ: 62

قَالَ كَلَّا ۚ— اِنَّ مَعِیَ رَبِّیْ سَیَهْدِیْنِ ۟

26-62 (موسٰى) وویل: هیڅكله داسې نشي كېدى، بېشكه زما سره زما رب دى، هغه به ضرور زما لار ښوونه كوي

ಶ್ಲೋಕ: 63

فَاَوْحَیْنَاۤ اِلٰی مُوْسٰۤی اَنِ اضْرِبْ بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ؕ— فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِیْمِ ۟ۚ

26-63 نو مونږ موسٰى ته وحي وكړه چې ته په خپلې امسا سره سمندر ووهه، نو هغه څیرې شو، نو هره برخه د ډېر اوچت غر په شان شوله

ಶ್ಲೋಕ: 64

وَاَزْلَفْنَا ثَمَّ الْاٰخَرِیْنَ ۟ۚ

26-64 او دغه ځاى ته مونږ هغه نور ښه رانژدې كړل

ಶ್ಲೋಕ: 65

وَاَنْجَیْنَا مُوْسٰی وَمَنْ مَّعَهٗۤ اَجْمَعِیْنَ ۟ۚ

26-65 اومونږ موسٰى او هغو كسانو ته چې له هغه سره وو ؛ ټولو ته نجات وركړ

ಶ್ಲೋಕ: 66

ثُمَّ اَغْرَقْنَا الْاٰخَرِیْنَ ۟ؕ

26-66 بیا مونږ هغه نور غرق (ډوب) كړل

ಶ್ಲೋಕ: 67

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

26-67 بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده، او د دوى زیاتره ایمان راوړونكي نه وو

ಶ್ಲೋಕ: 68

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

26-68 او بېشكه رب ستا خامخا هم هغه ښه غالب، بې حده رحم كوونكى دى

ಶ್ಲೋಕ: 69

وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَاَ اِبْرٰهِیْمَ ۟ۘ

26-69 او ته دوى ته د ابراهیم خبر (قصه) ولوله

ಶ್ಲೋಕ: 70

اِذْ قَالَ لِاَبِیْهِ وَقَوْمِهٖ مَا تَعْبُدُوْنَ ۟

26-70 كله چې هغه خپل پلار او خپل قوم ته وویل: تاسو د څه څیز عبادت كوئ

ಶ್ಲೋಕ: 71

قَالُوْا نَعْبُدُ اَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عٰكِفِیْنَ ۟

26-71 هغوى وویل: مونږ د بتانو عبادت كوو، پس همېشه به دوى ته په عبادت قايم اوسو

ಶ್ಲೋಕ: 72

قَالَ هَلْ یَسْمَعُوْنَكُمْ اِذْ تَدْعُوْنَ ۟ۙ

26-72 هغه وویل: ایا دوى ستاسو اوري كله چې تاسو (دوى) بلئ؟

ಶ್ಲೋಕ: 73

اَوْ یَنْفَعُوْنَكُمْ اَوْ یَضُرُّوْنَ ۟

26-73 یا تاسو ته نفع دررسوي، یا ضرر دررسوي؟

ಶ್ಲೋಕ: 74

قَالُوْا بَلْ وَجَدْنَاۤ اٰبَآءَنَا كَذٰلِكَ یَفْعَلُوْنَ ۟

26-74 هغوى وویل: بلكې مونږ خپل پلرونه موندلي دي چې همداسې به يې كول

ಶ್ಲೋಕ: 75

قَالَ اَفَرَءَیْتُمْ مَّا كُنْتُمْ تَعْبُدُوْنَ ۟ۙ

26-75 هغه وویل: ایا تاسو كتلي دي (او پوه شوي يئ په) هغه چې تاسو يې عبادت كوئ

ಶ್ಲೋಕ: 76

اَنْتُمْ وَاٰبَآؤُكُمُ الْاَقْدَمُوْنَ ۟ؗ

26-76 تاسو او ستاسو پخوا تېر شوي پلرونه

ಶ್ಲೋಕ: 77

فَاِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّیْۤ اِلَّا رَبَّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

26-77 پس بېشكه دوى (ستاسو معبودان) زما دښمنان دي غیر له رب العلمین نه

ಶ್ಲೋಕ: 78

الَّذِیْ خَلَقَنِیْ فَهُوَ یَهْدِیْنِ ۟ۙ

26-78 هغه چې زه يې پیدا كړى یم، نو هغه زما لار ښوونه كوي

ಶ್ಲೋಕ: 79

وَالَّذِیْ هُوَ یُطْعِمُنِیْ وَیَسْقِیْنِ ۟ۙ

26-79 او هغه چې همغه په ما خوراك كوي او په ما څښاك كوي

ಶ್ಲೋಕ: 80

وَاِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِیْنِ ۟

26-80 او كله چې زه ناروغه شم، نو هغه ما ته شفا راكوي

ಶ್ಲೋಕ: 81

وَالَّذِیْ یُمِیْتُنِیْ ثُمَّ یُحْیِیْنِ ۟ۙ

26-81 او هغه چې ما ته به مرګ راكوي، بیا به ما ژوندى كوي

ಶ್ಲೋಕ: 82

وَالَّذِیْۤ اَطْمَعُ اَنْ یَّغْفِرَ لِیْ خَطِیْٓـَٔتِیْ یَوْمَ الدِّیْنِ ۟ؕ

26-82 او هغه چې زه طمع لرم دا چې د قیامت په ورځ به هغه ما ته زما ګناه وبخښي

ಶ್ಲೋಕ: 83

رَبِّ هَبْ لِیْ حُكْمًا وَّاَلْحِقْنِیْ بِالصّٰلِحِیْنَ ۟ۙ

26-83 اى زما ربه! ما ته حكم (علم وحكمت) راكړه او ما له نېكانو سره پیوست كړه

ಶ್ಲೋಕ: 84

وَاجْعَلْ لِّیْ لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ۙ

26-84 او زما لپاره په وروستنو خلقو كې د صدق ژبه (نېكنامي) وګرځوه

ಶ್ಲೋಕ: 85

وَاجْعَلْنِیْ مِنْ وَّرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِیْمِ ۟ۙ

26-85 او ما د نعمتونو د جنت له وارثانو ځنې وګرځوه

ಶ್ಲೋಕ: 86

وَاغْفِرْ لِاَبِیْۤ اِنَّهٗ كَانَ مِنَ الضَّآلِّیْنَ ۟ۙ

26-86 او زما پلار ته بخښنه وكړه، یقینًا هغه له ګمراهانو ځنې و

ಶ್ಲೋಕ: 87

وَلَا تُخْزِنِیْ یَوْمَ یُبْعَثُوْنَ ۟ۙ

26-87 او ته ما مه شرموه په هغې ورځ كې چې خلق به بیا ژوندي كولى شي

ಶ್ಲೋಕ: 88

یَوْمَ لَا یَنْفَعُ مَالٌ وَّلَا بَنُوْنَ ۟ۙ

26-88 په هغې ورځ چې نه به مال نفع رسوي او نه زامن

ಶ್ಲೋಕ: 89

اِلَّا مَنْ اَتَی اللّٰهَ بِقَلْبٍ سَلِیْمٍ ۟ؕ

26-89 مګر هغه چا ته چې الله ته په ډېر سلامت زړه راغى

ಶ್ಲೋಕ: 90

وَاُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِیْنَ ۟ۙ

26-90 او جنت به(په هغې ورځ كې) پرهېزګارانو ته ورنژدې كړى شي

ಶ್ಲೋಕ: 91

وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِلْغٰوِیْنَ ۟ۙ

26-91 او جهنم به ګمراهانو ته ښه ښكاره كړى شي

ಶ್ಲೋಕ: 92

وَقِیْلَ لَهُمْ اَیْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُوْنَ ۟ۙ

26-92 او دوى ته به وویل شي: چېرته دي هغه (معبودان) چې تاسو به يې عبادت كاوه

ಶ್ಲೋಕ: 93

مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ؕ— هَلْ یَنْصُرُوْنَكُمْ اَوْ یَنْتَصِرُوْنَ ۟ؕ

26-93 له الله نه غیر، ایا دوى ستاسو مدد كوي، یا دوى بدله اخيستى شي؟

ಶ್ಲೋಕ: 94

فَكُبْكِبُوْا فِیْهَا هُمْ وَالْغَاوٗنَ ۟ۙ

26-94 نو دا (بتان) به په دغه (جهنم) كې نسكور وغورځول شي دوى او ګمراهان هم

ಶ್ಲೋಕ: 95

وَجُنُوْدُ اِبْلِیْسَ اَجْمَعُوْنَ ۟ؕ

26-95 او د ابلیس لښكرې، دوى ټول

ಶ್ಲೋಕ: 96

قَالُوْا وَهُمْ فِیْهَا یَخْتَصِمُوْنَ ۟ۙ

26-96 دوى به ووايي، په داسې حال كې چې دوى به سره جګړې كوي:

ಶ್ಲೋಕ: 97

تَاللّٰهِ اِنْ كُنَّا لَفِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟ۙ

26-97 قسم په الله، یقینًا مونږه خامخا په ښكاره ګمراهۍ كې وو

ಶ್ಲೋಕ: 98

اِذْ نُسَوِّیْكُمْ بِرَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

26-98 كله چې مونږ تاسو له رب العلمین سره برابرولئ

ಶ್ಲೋಕ: 99

وَمَاۤ اَضَلَّنَاۤ اِلَّا الْمُجْرِمُوْنَ ۟

26-99 او مونږ نه وو ګمراه كړي مګر مجرمانو (بدو مشرانو)

ಶ್ಲೋಕ: 100

فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِیْنَ ۟ۙ

26-100 نو زمونږ لپاره هیڅوك شفاعت كوونكي نشته

ಶ್ಲೋಕ: 101

وَلَا صَدِیْقٍ حَمِیْمٍ ۟

26-101 او نه كوم مخلص دوست

ಶ್ಲೋಕ: 102

فَلَوْ اَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُوْنَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

26-102 نو ارمان كه په رښتیا زمونږ لپاره یو ځل دنیا ته واپسي وى، نو چې شوي وى مونږ له مومنانو نه

ಶ್ಲೋಕ: 103

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

26-103 بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده او د دوى زیاتره مومنان نه وو

ಶ್ಲೋಕ: 104

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

26-104 او بېشكه ستا رب، خامخا همغه ډېر غالب، بې حده رحم كوونكى دى

ಶ್ಲೋಕ: 105

كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوْحِ ١لْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

26-105 د نوح قوم د رسولانو تكذیب وكړ

ಶ್ಲೋಕ: 106

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ نُوْحٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

26-106 كله چې دوى ته د دوى ورور نوح وویل: ایا تاسو نه وېرېږئ!

ಶ್ಲೋಕ: 107

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

26-107 بېشكه زه تاسو ته امانتګر رسول یم

ಶ್ಲೋಕ: 108

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

26-108 نو تاسو له الله نه ووېرېږئ او زما اطاعت وكړئ

ಶ್ಲೋಕ: 109

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۚ

26-109 او زه له تاسو نه په دې (تبلیغ) باندې هېڅ اجر (عوض) نه غواړم، نه دى اجر زما مګر په رب العلمین باندې

ಶ್ಲೋಕ: 110

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ؕ

26-110 نو تاسو له الله نه ووېرېږئ او زما اطاعت وكړئ

ಶ್ಲೋಕ: 111

قَالُوْۤا اَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْاَرْذَلُوْنَ ۟ؕ

26-111 هغوى وویل: ایا مونږ په تا ایمان راوړو!، حال دا چې ستا پیروي تر ټولو رذیلو خوارو خلقو كړې ده

ಶ್ಲೋಕ: 112

قَالَ وَمَا عِلْمِیْ بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟ۚ

26-112 (نوح) وویل: او ما ته څه علم دى په هغه څه چې دوى يې كوي

ಶ್ಲೋಕ: 113

اِنْ حِسَابُهُمْ اِلَّا عَلٰی رَبِّیْ لَوْ تَشْعُرُوْنَ ۟ۚ

26-113 نه دى د دوى حساب مګر زما په رب باندې، كه تاسو پوهېږئ

ಶ್ಲೋಕ: 114

وَمَاۤ اَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟ۚ

26-114 او زه له سره دې مومنانو لره شړونكى نه یم

ಶ್ಲೋಕ: 115

اِنْ اَنَا اِلَّا نَذِیْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ؕ

26-115 زه نه یم مګر ښكاره وېروونكى

ಶ್ಲೋಕ: 116

قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهِ یٰنُوْحُ لَتَكُوْنَنَّ مِنَ الْمَرْجُوْمِیْنَ ۟ؕ

26-116 دوى وویل: اى نوحه! قسم دى كه ته وانه وښتې (نو) خامخا هرومرو به ته له سنګسار كړى شويو ځنې شې

ಶ್ಲೋಕ: 117

قَالَ رَبِّ اِنَّ قَوْمِیْ كَذَّبُوْنِ ۟ۚۖ

26-117 هغه وویل: اى زما ربه! بېشكه زما قوم زما تكذیب وكړ

ಶ್ಲೋಕ: 118

فَافْتَحْ بَیْنِیْ وَبَیْنَهُمْ فَتْحًا وَّنَجِّنِیْ وَمَنْ مَّعِیَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

26-118 نو ته زما په مینځ كې او د دوى په مینځ كې فیصله وكړه واضحه فیصله او ته ما ته نجات راكړه او هغه چا ته چې له ما سره كوم مومنان دي

ಶ್ಲೋಕ: 119

فَاَنْجَیْنٰهُ وَمَنْ مَّعَهٗ فِی الْفُلْكِ الْمَشْحُوْنِ ۟ۚ

26-119 نو مونږ نجات وركړ هغه ته او هغه چا ته چې له ده سره په ډكه كشتۍ كې وو

ಶ್ಲೋಕ: 120

ثُمَّ اَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبٰقِیْنَ ۟ؕ

26-120 بیا مونږ له دې نه پس باقي خلق غرق (ډوب) كړل

ಶ್ಲೋಕ: 121

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

26-121 بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده او د دوى زیاتره مومنان نه وو

ಶ್ಲೋಕ: 122

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

26-122 او بېشكه ستا رب خامخا همغه ډېر غالب، بې حده رحم كوونكى دى

ಶ್ಲೋಕ: 123

كَذَّبَتْ عَادُ ١لْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

26-123 عادیانو د رسولانو تكذیب وكړ

ಶ್ಲೋಕ: 124

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ هُوْدٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

26-124 كله چې دوى ته د دوى ورور هود وویل: ایا تاسو نه وېرېږئ!

ಶ್ಲೋಕ: 125

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

26-125 بېشكه زه تاسو ته امانتګر رسول یم

ಶ್ಲೋಕ: 126

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

26-126 نو تاسو له الله نه ووېرېږئ او زما اطاعت وكړئ

ಶ್ಲೋಕ: 127

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

26-127 او زه له تاسو نه په دې (تبلیغ) باندې هېڅ اجر (عوض) نه غواړم، زمااجر نه دى مګر په رب العلمین باندې

ಶ್ಲೋಕ: 128

اَتَبْنُوْنَ بِكُلِّ رِیْعٍ اٰیَةً تَعْبَثُوْنَ ۟ۙ

26-128 ایا تاسو په هر اوچت ځاى یوه نښه (لوړه ودانۍ) جوړوئ، په داسې حال كې چې عبثیات كوئ!

ಶ್ಲೋಕ: 129

وَتَتَّخِذُوْنَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُوْنَ ۟ۚ

26-129 او تاسو پاخه عمارتونه جوړوئ، ښايي چې تاسو به (په دنیا كې) تل اوسېږئ

ಶ್ಲೋಕ: 130

وَاِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِیْنَ ۟ۚ

26-130 او كله چې تاسو نیول كوئ (،نو) نیول كوئ، په داسې حال كې چې ظلم كوونكي يئ

ಶ್ಲೋಕ: 131

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

26-131 نو تاسو له الله نه ووېږئ او زما اطاعت وكړئ

ಶ್ಲೋಕ: 132

وَاتَّقُوا الَّذِیْۤ اَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُوْنَ ۟ۚ

26-132 او تاسو له هغه ذات نه ووېرېږئ چې ستاسو مدد يې كړى دى په هغه څه سره چې تاسو پرې پوه یئ

ಶ್ಲೋಕ: 133

اَمَدَّكُمْ بِاَنْعَامٍ وَّبَنِیْنَ ۟ۚۙ

26-133 هغه ستاسو مدد كړى دى په څارویو او زامنو سره

ಶ್ಲೋಕ: 134

وَجَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۚ

26-134 او باغونو او چینو سره

ಶ್ಲೋಕ: 135

اِنِّیْۤ اَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟ؕ

26-135 بېشكه زه پر تاسو باندې د ډېرې لويې ورځې د عذاب وېره كوم

ಶ್ಲೋಕ: 136

قَالُوْا سَوَآءٌ عَلَیْنَاۤ اَوَعَظْتَ اَمْ لَمْ تَكُنْ مِّنَ الْوٰعِظِیْنَ ۟ۙ

26-136 هغوى وویل: مونږ ته یو شان ده، ایا كه ته نصیحت (وعظ) كوې، یا ته نه كېږې له وعظ كوونكو نه

ಶ್ಲೋಕ: 137

اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا خُلُقُ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ

26-137 نه دى دا ستا (وعظ كول) مګر عادت د پخوانیو خلقو

ಶ್ಲೋಕ: 138

وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِیْنَ ۟ۚ

26-138 او مونږ له سره په عذاب كې مبتلا كېدونكي نه يو

ಶ್ಲೋಕ: 139

فَكَذَّبُوْهُ فَاَهْلَكْنٰهُمْ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

26-139 نو دوى د هغه تكذیب وكړ، نو مونږه دوى هلاك كړل، بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده او د دوى اكثره مومنان نه وو

ಶ್ಲೋಕ: 140

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

26-140 او بېشكه ستا رب خامخا همغه ښه غالب، بې حده رحم كوونكى دى

ಶ್ಲೋಕ: 141

كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

26-141 ثمودیانو د رسولانو تكذیب وكړ

ಶ್ಲೋಕ: 142

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ صٰلِحٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

26-142 كله چې دوى ته د دوى ورور صالح وویل: ایا تاسو نه وېرېږئ!

ಶ್ಲೋಕ: 143

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

26-143 بېشكه زه تاسو ته امانتګر رسول یم

ಶ್ಲೋಕ: 144

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

26-144 نو تاسو له الله نه ووېرېږئ او زما اطاعت وكړئ

ಶ್ಲೋಕ: 145

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

26-145 او زه له تاسو نه په دې (تبلیغ) باندې هېڅ اجر نه غواړم، زما اجر نه دى مګر په رب العلمین باندې

ಶ್ಲೋಕ: 146

اَتُتْرَكُوْنَ فِیْ مَا هٰهُنَاۤ اٰمِنِیْنَ ۟ۙ

26-146 ایا تاسو به په پرېښودل شئ په هغو څیزونو كې چې دلته دي، په امن (او بې غمۍ) سره

ಶ್ಲೋಕ: 147

فِیْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۙ

26-147 په باغونو او چینو كې

ಶ್ಲೋಕ: 148

وَّزُرُوْعٍ وَّنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِیْمٌ ۟ۚ

26-148 او په فصلونو او داسې كجورو كې چې د هغو وږي (شګوفې) ډېر نرمې پستې وي

ಶ್ಲೋಕ: 149

وَتَنْحِتُوْنَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوْتًا فٰرِهِیْنَ ۟ۚ

26-149 او تاسو په غرونو كې كورونه توږئ (كنئ)، په داسې حال كې چې ښه ماهران یئ

ಶ್ಲೋಕ: 150

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

26-150 نو تاسو له الله نه ووېرېږئ، او زما اطاعت وكړئ

ಶ್ಲೋಕ: 151

وَلَا تُطِیْعُوْۤا اَمْرَ الْمُسْرِفِیْنَ ۟ۙ

26-151 او تاسو د اسراف كوونكو (له حد نه تېرېدونكو كافرانو) حكم مه منئ

ಶ್ಲೋಕ: 152

الَّذِیْنَ یُفْسِدُوْنَ فِی الْاَرْضِ وَلَا یُصْلِحُوْنَ ۟

26-152 هغه چې په ځمكه كې فساد كوي او اصلاح نه كوي

ಶ್ಲೋಕ: 153

قَالُوْۤا اِنَّمَاۤ اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِیْنَ ۟ۚ

26-153 هغوى وویل: بېشكه همدا خبره ده چې ته له جادو كړى شویو كسانو ځنې يې

ಶ್ಲೋಕ: 154

مَاۤ اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا ۖۚ— فَاْتِ بِاٰیَةٍ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

26-154 ته نه يې مګر زمونږ په مثل بشر، نو ته كومه معجزه راوړه! كه ته له رښتینو ځنې يې

ಶ್ಲೋಕ: 155

قَالَ هٰذِهٖ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَّلَكُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُوْمٍ ۟ۚ

26-155 او هغه وویل: دا اوښه ده، د دې لپاره د اوبو وار دى او تاسو لپاره د مقررې ورځې د اوبو وار دى

ಶ್ಲೋಕ: 156

وَلَا تَمَسُّوْهَا بِسُوْٓءٍ فَیَاْخُذَكُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟

26-156 او تاسو دې ته هېڅ تكلیف مه رسوئ، (ګنې) نو تاسو به د ډېرې لويې ورځې عذاب ونیسي

ಶ್ಲೋಕ: 157

فَعَقَرُوْهَا فَاَصْبَحُوْا نٰدِمِیْنَ ۟ۙ

26-157 نو دوى د هغې پړكي پرې كړل، بیا دوى پښېمانه شول

ಶ್ಲೋಕ: 158

فَاَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

26-158 نو دوى عذاب ونیول، بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده او د دوى اكثره مومنان نه وو

ಶ್ಲೋಕ: 159

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

26-159 او بېشكه ستا رب خامخا همغه ډېر غالب، بې حده رحم كوونكى دى

ಶ್ಲೋಕ: 160

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوْطِ ١لْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

26-160 د لوط قوم د رسولانو تكذیب وكړ

ಶ್ಲೋಕ: 161

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ لُوْطٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

26-161 كله چې دوى ته د دوى ورور لوط وویل: ایا تاسو نه وېرېږئ!

ಶ್ಲೋಕ: 162

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

26-162 بېشكه زه تاسو ته امانتګر رسول یم

ಶ್ಲೋಕ: 163

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

26-163 نو تاسو له الله نه ووېرېږئ او زما اطاعت وكړئ

ಶ್ಲೋಕ: 164

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

26-164 او زه له تاسو نه په دې (تبلیغ) باندې هېڅ اجر (عوض) نه غواړم، زما اجر نه دى مګر په رب العلمین باندې

ಶ್ಲೋಕ: 165

اَتَاْتُوْنَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

26-165 ایا په مخلوقاتو كې تاسو له سړیو سره بدكاري كوئ

ಶ್ಲೋಕ: 166

وَتَذَرُوْنَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِّنْ اَزْوَاجِكُمْ ؕ— بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ عٰدُوْنَ ۟

26-166 او تاسو پرېږدئ هغه څه چې تاسو لپاره ستاسو رب پیدا كړي دي، یعنې ستاسو ښځې، بلكې تاسو له حده تېرېدونكي خلق یئ

ಶ್ಲೋಕ: 167

قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهِ یٰلُوْطُ لَتَكُوْنَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِیْنَ ۟

26-167 دوى وویل: قسم دى كه ته منع نه شوې اى لوطه! (نو) خامخا هرومرو به ته له اېستل شویو ځنې شې

ಶ್ಲೋಕ: 168

قَالَ اِنِّیْ لِعَمَلِكُمْ مِّنَ الْقَالِیْنَ ۟ؕ

26-168 هغه وویل: بېشكه زه ستاسو له عمل سره له سخت بغض لرونكو ځنې یم

ಶ್ಲೋಕ: 169

رَبِّ نَجِّنِیْ وَاَهْلِیْ مِمَّا یَعْمَلُوْنَ ۟

26-169 اى زما ربه! ته ما ته او زما اهل ته نجات راكړې له هغو كارونو نه چې دوى يې كوي

ಶ್ಲೋಕ: 170

فَنَجَّیْنٰهُ وَاَهْلَهٗۤ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

26-170 نو مونږ هغه ته او د هغه اهل ټولو ته نجات وركړ

ಶ್ಲೋಕ: 171

اِلَّا عَجُوْزًا فِی الْغٰبِرِیْنَ ۟ۚ

26-171 غیر له یوې بوډۍ نه چې په باقي پاتې كېدونكو كې وه

ಶ್ಲೋಕ: 172

ثُمَّ دَمَّرْنَا الْاٰخَرِیْنَ ۟ۚ

26-172 بیا مونږ هغه نور هلاك كړل

ಶ್ಲೋಕ: 173

وَاَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ مَّطَرًا ۚ— فَسَآءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِیْنَ ۟

26-173 او په دوى باندې مونږ باران ووراوه، عجیب (د كاڼو) باران، نو بد باران و د وېرول شویو (خلقو)

ಶ್ಲೋಕ: 174

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

26-174 بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده، او د دوى زیاتره مومنان نه وو

ಶ್ಲೋಕ: 175

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

26-175 او بېشكه ستا رب خامخا همغه ډېر غالب، بې حده رحم كوونكى دى

ಶ್ಲೋಕ: 176

كَذَّبَ اَصْحٰبُ لْـَٔیْكَةِ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

26-176 د ونو ځنګل والاو د رسولانو تكذیب وكړ

ಶ್ಲೋಕ: 177

اِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

26-177 كله چې دوى ته شعیب وویل: ایا تاسو نه وېرېږئ!

ಶ್ಲೋಕ: 178

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

26-178 بېشكه زه تاسو ته امانتګر رسول یم

ಶ್ಲೋಕ: 179

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

26-179 نو تاسو له الله نه ووېرېږئ او زما اطاعت وكړئ

ಶ್ಲೋಕ: 180

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

26-180 او زه له تاسو نه په دې (تبلیغ) باندې هېڅ اجر نه غواړم، زما اجر نه دى مګر په رب العلمین باندې

ಶ್ಲೋಕ: 181

اَوْفُوا الْكَیْلَ وَلَا تَكُوْنُوْا مِنَ الْمُخْسِرِیْنَ ۟ۚ

26-181 تاسو پېمانه پوره وركوئ او تاسو له كم وركونكو څخه مه كېږئ

ಶ್ಲೋಕ: 182

وَزِنُوْا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیْمِ ۟ۚ

26-182 او تاسو په برابرې تلې سره تول كوئ

ಶ್ಲೋಕ: 183

وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ اَشْیَآءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْاَرْضِ مُفْسِدِیْنَ ۟ۚ

26-183 او تاسو خلقو ته د هغوى څیزونه مه كموئ، او مه ګرځئ په وراني سره په ځمكه كې، په دې حال چې فساد كوونكي یئ

ಶ್ಲೋಕ: 184

وَاتَّقُوا الَّذِیْ خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْاَوَّلِیْنَ ۟ؕ

26-184 او تاسو له هغه ذات نه ووېرېږئ چې تاسو او ړومبني خلق يې پیدا كړي دي

ಶ್ಲೋಕ: 185

قَالُوْۤا اِنَّمَاۤ اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِیْنَ ۟ۙ

26-185 هغوى وویل: بېشكه همدا خبره ده چې ته له جادو كړى شویو ځنې يې

ಶ್ಲೋಕ: 186

وَمَاۤ اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَاِنْ نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكٰذِبِیْنَ ۟ۚ

26-186 او ته نه يې مګر زمونږ په شان بشر، او یقینًا مونږ خامخا تا له دروغ ویونكو څخه ګڼو

ಶ್ಲೋಕ: 187

فَاَسْقِطْ عَلَیْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَآءِ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟ؕ

26-187 نو ته پر مونږ باندې له اسمانه ټوټې راوغورځوه، كه ته له رښتینو ځنې يې

ಶ್ಲೋಕ: 188

قَالَ رَبِّیْۤ اَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُوْنَ ۟

26-188 هغه وویل: زما رب ښه عالم دى په هغو كارونو چې تاسو يې كوئ

ಶ್ಲೋಕ: 189

فَكَذَّبُوْهُ فَاَخَذَهُمْ عَذَابُ یَوْمِ الظُّلَّةِ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟

26-189 نو دوى د هغه تكذیب وكړ، پس دوى د سیوري د ورځې عذاب ونیول، بېشكه دغه (عذاب) د ډېرې لويې ورځې عذاب و

ಶ್ಲೋಕ: 190

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

26-190 بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده، او د دوى زیاتره مومنان نه وو

ಶ್ಲೋಕ: 191

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

26-191 او بېشكه ستا رب خامخا همغه ډېر غالب، بې حده رحم كوونكى دى

ಶ್ಲೋಕ: 192

وَاِنَّهٗ لَتَنْزِیْلُ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

26-192 او بېشكه دا (قرآن) د رب العلمین (له جانبه) نازل كړى شوى دى

ಶ್ಲೋಕ: 193

نَزَلَ بِهِ الرُّوْحُ الْاَمِیْنُ ۟ۙ

26-193 دا جبریل امین راكوز كړى دى

ಶ್ಲೋಕ: 194

عَلٰی قَلْبِكَ لِتَكُوْنَ مِنَ الْمُنْذِرِیْنَ ۟ۙ

26-194 ستا په زړه باندې، د دې لپاره چې ته له وېروونكو څخه شې

ಶ್ಲೋಕ: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِیٍّ مُّبِیْنٍ ۟ؕ

26-195 په ښكاره عربي ژبه كې

ಶ್ಲೋಕ: 196

وَاِنَّهٗ لَفِیْ زُبُرِ الْاَوَّلِیْنَ ۟

26-196 او بېشكه دا (قرآن، یعنې د ده ذكر) د ړومبنیو خلقو په كتابونو كې دى

ಶ್ಲೋಕ: 197

اَوَلَمْ یَكُنْ لَّهُمْ اٰیَةً اَنْ یَّعْلَمَهٗ عُلَمٰٓؤُا بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

26-197 ایا دغه (كفارو) ته (د قرآن د حقانیت) دا لویه نښه نه ده چې د بني اسرائیلو عالمان په ده پوهېږي؟

ಶ್ಲೋಕ: 198

وَلَوْ نَزَّلْنٰهُ عَلٰی بَعْضِ الْاَعْجَمِیْنَ ۟ۙ

26-198 او كه مونږ دا (قرآن) په عجمیانو كې په چا نازل كړى وى

ಶ್ಲೋಕ: 199

فَقَرَاَهٗ عَلَیْهِمْ مَّا كَانُوْا بِهٖ مُؤْمِنِیْنَ ۟ؕ

26-199 بيا هغه دا (قرآن) دوى ته لوستلى وى، دوى په ده باندې ایمان راوړونكي نه وو

ಶ್ಲೋಕ: 200

كَذٰلِكَ سَلَكْنٰهُ فِیْ قُلُوْبِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟ؕ

26-200 همداسې مونږ دا (د قرآن تكذیب) د مجرمانو په زړونو كې ننه ایستلى دى

ಶ್ಲೋಕ: 201

لَا یُؤْمِنُوْنَ بِهٖ حَتّٰی یَرَوُا الْعَذَابَ الْاَلِیْمَ ۟ۙ

26-201 دوى په ده ایمان نه راوړي تر هغه پورې چې دوى ډېر دردوونكى عذاب وویني

ಶ್ಲೋಕ: 202

فَیَاْتِیَهُمْ بَغْتَةً وَّهُمْ لَا یَشْعُرُوْنَ ۟ۙ

26-202 نو هغه (عذاب) به په دوى ناڅاپه راشي، په داسې حال كې چې دوى نه پوهېږي

ಶ್ಲೋಕ: 203

فَیَقُوْلُوْا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُوْنَ ۟ؕ

26-203 بیا به دوى وايي: ایا مونږ ته به مهلت راكولى شي؟

ಶ್ಲೋಕ: 204

اَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُوْنَ ۟

26-204 ایا نو دوى زمونږ همدا عذاب ژر غواړي

ಶ್ಲೋಕ: 205

اَفَرَءَیْتَ اِنْ مَّتَّعْنٰهُمْ سِنِیْنَ ۟ۙ

26-205 نو ته ما ته خبر راكړه كه مونږ دوى ته څو كاله نفع وركړو

ಶ್ಲೋಕ: 206

ثُمَّ جَآءَهُمْ مَّا كَانُوْا یُوْعَدُوْنَ ۟ۙ

26-206 بیا په دوى هغه (عذاب) راشي چې دوى سره به يې وعده كولى شوه

ಶ್ಲೋಕ: 207

مَاۤ اَغْنٰی عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا یُمَتَّعُوْنَ ۟ؕ

26-207 (نو) د دوى به هېڅ په كار رانشي هغه څه چې دوى ته به (په هغو سره) نفع وركولى شوه

ಶ್ಲೋಕ: 208

وَمَاۤ اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْیَةٍ اِلَّا لَهَا مُنْذِرُوْنَ ۟

26-208 او مونږ هېڅ یو كلى نه دى هلاك كړى مګر د هغه لپاره وېروونكي وو

ಶ್ಲೋಕ: 209

ذِكْرٰی ۛ۫— وَمَا كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟

26-209 د نصیحت كولو لپاره، اومونږ ظالمان نه وو

ಶ್ಲೋಕ: 210

وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّیٰطِیْنُ ۟ۚ

26-210 او دا (قرآن) شیطانانو نه دى راكوز كړى

ಶ್ಲೋಕ: 211

وَمَا یَنْۢبَغِیْ لَهُمْ وَمَا یَسْتَطِیْعُوْنَ ۟ؕ

26-211 او نه دا (كار) د هغوى لپاره صحیح دى او نه دوى (د دې كار) طاقت لري

ಶ್ಲೋಕ: 212

اِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُوْلُوْنَ ۟ؕ

26-212 بېشكه دوى (شیطانان) له اورېدلو نه خامخا منع كړى شوي (لرې كړى شوي) دي

ಶ್ಲೋಕ: 213

فَلَا تَدْعُ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ فَتَكُوْنَ مِنَ الْمُعَذَّبِیْنَ ۟ۚ

26-213 نو ته له الله سره بل هېڅ معبود مه بله، (ګنې) نو شې به ته له عذاب وركړى شویو نه

ಶ್ಲೋಕ: 214

وَاَنْذِرْ عَشِیْرَتَكَ الْاَقْرَبِیْنَ ۟ۙ

26-214 او ته خپل ډېر نژدې خپلوان ووېروه

ಶ್ಲೋಕ: 215

وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟ۚ

26-215 او ته خپل وزر ښكته كړه د هغه چا لپاره چې ستا پیروي يې كړې ده، چې مومنان دي

ಶ್ಲೋಕ: 216

فَاِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ اِنِّیْ بَرِیْٓءٌ مِّمَّا تَعْمَلُوْنَ ۟ۚ

26-216 نو كه دغو (خپلوانو) ستا نافرماني وكړه، نو ته (ورته) ووایه: بېشكه زه د هغو كارونو نه بېزاره یم چې تاسو يې كوئ

ಶ್ಲೋಕ: 217

وَتَوَكَّلْ عَلَی الْعَزِیْزِ الرَّحِیْمِ ۟ۙ

26-217 او ته توكل وكړه په ډېر غالب، بې حده رحم كوونكي ذات باندې

ಶ್ಲೋಕ: 218

الَّذِیْ یَرٰىكَ حِیْنَ تَقُوْمُ ۟ۙ

26-218 هغه چې تا ویني كله چې ته پاڅېږې (لمانځه ته)

ಶ್ಲೋಕ: 219

وَتَقَلُّبَكَ فِی السّٰجِدِیْنَ ۟

26-219 او په سجده كوونكو كې ستا اوښتل (ویني)

ಶ್ಲೋಕ: 220

اِنَّهٗ هُوَ السَّمِیْعُ الْعَلِیْمُ ۟

26-220 بېشكه هغه، هم هغه ښه اورېدونكى، ښه عالم دى

ಶ್ಲೋಕ: 221

هَلْ اُنَبِّئُكُمْ عَلٰی مَنْ تَنَزَّلُ الشَّیٰطِیْنُ ۟ؕ

26-221 ایا زه تاسو ته خبر دركړم چې په چا باندې شیطانان راكوزېږي؟

ಶ್ಲೋಕ: 222

تَنَزَّلُ عَلٰی كُلِّ اَفَّاكٍ اَثِیْمٍ ۟ۙ

26-222 دوى په هر ډېر دروغجن، سخت مجرم باندې راكوزېږي

ಶ್ಲೋಕ: 223

یُّلْقُوْنَ السَّمْعَ وَاَكْثَرُهُمْ كٰذِبُوْنَ ۟ؕ

26-223 دوى غوږ ږدي (د ملايكو خبرو ته) او د دوى زیاتره دروغجنان دي

ಶ್ಲೋಕ: 224

وَالشُّعَرَآءُ یَتَّبِعُهُمُ الْغَاوٗنَ ۟ؕ

26-224 او شاعران (چې دي) د دوى پیروي ګمراه خلق كوي

ಶ್ಲೋಕ: 225

اَلَمْ تَرَ اَنَّهُمْ فِیْ كُلِّ وَادٍ یَّهِیْمُوْنَ ۟ۙ

26-225 ایا ته نه وینې چې بېشكه دوى په هره وادۍ (ناو) كې سرګردانه ګرځي

ಶ್ಲೋಕ: 226

وَاَنَّهُمْ یَقُوْلُوْنَ مَا لَا یَفْعَلُوْنَ ۟ۙ

26-226 او بېشكه دوى وايي هغه څه چې دوى يې (پخپله) نه كوي

ಶ್ಲೋಕ: 227

اِلَّا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَذَكَرُوا اللّٰهَ كَثِیْرًا وَّانْتَصَرُوْا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوْا ؕ— وَسَیَعْلَمُ الَّذِیْنَ ظَلَمُوْۤا اَیَّ مُنْقَلَبٍ یَّنْقَلِبُوْنَ ۟۠

26-227 غیر له هغو كسانو نه چې ایمان راوړي او نېك عملونه كوي او الله ډېر زیات یادوي او بدله اخلي كله چې پر دوى ظلم وكړى شي، او هغه كسان چې ظلم يې كړى دى ژر به پوه شي چې د بېرته ورتلو كوم ځاى ته به دوى بېرته ورځي