وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی الغاشیة   ئایه‌تی:

الغاشية

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ الْغَاشِیَةِ ۟ؕ
88-1 ایا تا ته (يعنې خلقو لره) د پټوونكي (قیامت) خبر راغلى دى؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ خَاشِعَةٌ ۟ۙ
88-2 څه مخونه به په دغې ورځ كې خوار (او) وېرېدونكي وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ۟ۙ
88-3 سخت كار كوونكي، ستړي كېدونكي به وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
تَصْلٰی نَارًا حَامِیَةً ۟ۙ
88-4 ډېر ګرم اور ته به ننوځي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
تُسْقٰی مِنْ عَیْنٍ اٰنِیَةٍ ۟ؕ
88-5 په دوى به له ډېرې ګرمې چېنې نه اوبه څښولى شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ اِلَّا مِنْ ضَرِیْعٍ ۟ۙ
88-6 د دوى لپاره به طعام نه وي مګر له اغزنې ترخې ونې نه
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَّا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِیْ مِنْ جُوْعٍ ۟ؕ
88-7 چې نه څربول كوي او نه هېڅ لوږه لرې كوي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ نَّاعِمَةٌ ۟ۙ
88-8 څه مخونه به په دغې ورځ كې تروتازه وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِّسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ۟ۙ
88-9 په خپل كوشش به راضي (خوشاله) وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فِیْ جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ۟ۙ
88-10 په اوچت جنت كې به وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَّا تَسْمَعُ فِیْهَا لَاغِیَةً ۟ؕ
88-11 دوى به په دغه (جنت) كې هېڅ بېكاره خبره نه اوري
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فِیْهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ۟ۘ
88-12 په دغه (جنت) كې روانه چینه ده
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فِیْهَا سُرُرٌ مَّرْفُوْعَةٌ ۟ۙ
88-13 په دغه (جنت) كې اوچت تختونه دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّاَكْوَابٌ مَّوْضُوْعَةٌ ۟ۙ
88-14 او (په اندازې سره) ایښودل شوي جامونه دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّنَمَارِقُ مَصْفُوْفَةٌ ۟ۙ
88-15 او په قطار كې ایښودل شوي بالښتونه دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّزَرَابِیُّ مَبْثُوْثَةٌ ۟ؕ
88-16 او غوړول شوي اعلی فرشونه دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَفَلَا یَنْظُرُوْنَ اِلَی الْاِبِلِ كَیْفَ خُلِقَتْ ۟ۥ
88-17 ایا نو دوى اوښانو ته نه ګوري چې دوى څرنګه پیدا كړى شوي دي؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِلَی السَّمَآءِ كَیْفَ رُفِعَتْ ۟ۥ
88-18 او اسمان ته چې دى څنګه اوچت كړى شوى دى؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِلَی الْجِبَالِ كَیْفَ نُصِبَتْ ۟ۥ
88-19 او غرونو ته چې دوى څنګه ودرول شوي دي ؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِلَی الْاَرْضِ كَیْفَ سُطِحَتْ ۟
88-20 او ځمكې ته چې څنګه غوړول شوې ده؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَذَكِّرْ ۫— اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُذَكِّرٌ ۟ؕ
88-21 نو ته پند وركړه، بېشكه ته خو يواځې پند وركوونكى يې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَۜیْطِرٍ ۟ۙ
88-22 ته په دوى باندې مسلط كړى شوى نه يې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِلَّا مَنْ تَوَلّٰی وَكَفَرَ ۟ۙ
88-23 مګر هغه څوك چې (له ایمانه) وګرځي او كافر شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَیُعَذِّبُهُ اللّٰهُ الْعَذَابَ الْاَكْبَرَ ۟ؕ
88-24 نو الله به ده ته عذاب وركړي تر ټولو لوى عذاب
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّ اِلَیْنَاۤ اِیَابَهُمْ ۟ۙ
88-25 بېشكه خاص مونږ ته د دوى بېرته راتګ دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ اِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ۟۠
88-26 بیا یقینًا د دوى حساب زمونږ په غاړه دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی الغاشیة
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی پەشتو، وەرگێڕان: ئەبو زەکەریا عبد السلام، پێداچوونەوە: موفتی عبد الولي خان، چاپی ساڵی 1423 ك.

داخستن