وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی سورەتی الماعون - وەرگێڕاوی تاجیکی - خوجه ميروف خوجه مير - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

Сураи Моъун (Ёварӣ)

ئایه‌تی: 1

أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ

1. Оё дидаӣ онро, ки рӯзи ҷазоро дурӯғ мешумурд?

ئایه‌تی: 2

فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ

2. Ӯ ҳамон касест, ки ятимро ба хорӣаз худ меронад.

ئایه‌تی: 3

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

3. Ва мардумро ба таъом додан ба бенавоён тарғиб намекунад. Пас чӣ гуна ӯ аз ҷониби худ вайро таъом диҳад?

ئایه‌تی: 4

فَوَيۡلٞ لِّلۡمُصَلِّينَ

4. Пас вой, бар он намозгузорон,

ئایه‌تی: 5

ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ

5. ҳамон касоне ки аз намози худ дар ғафлатанд ва ба тамоми ҳуқуқҳояш онро баҷо намеоранд ва дар вақташ адо наменамоянд.

ئایه‌تی: 6

ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ

6. Онон, ки бо амалҳои хуб риё мекунанд

ئایه‌تی: 7

وَيَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ

7. ва аз доданимоъун^[3117] саркашӣ мекунанд. Пас онҳо на ибодати Парвардигорашонро ба хубӣ баҷо меоранд ва на ба мардум некрафторанд.

[3117] Асбоби рӯзгор, зарфҳо, ё закот