وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی سورەتی النبأ - وەرگێڕاوی تاجیکی - خوجه ميروف خوجه مير - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

Сураи Наба (Хабар)

ئایه‌تی: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

1. Аз чи чиз кофирони Қурайш ҳамдигарро мепурсанд?

ئایه‌تی: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

2. Аз он хабари бузурге суол мекунанд,

ئایه‌تی: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

3. ки дар он ихтилоф доранд ва он Қуръон аст, ки хабар медиҳад аз рӯзи баъс^[3074], ки кофирони Қурайш ба он имон наёварда буданд.

[3074]Яъне, зинда гардонидани баъд аз миронидан

ئایه‌تی: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

4. Оре, мушрикон ба зудӣ хоҳанд донист, ки Аллоҳ ба сабаби бовар надоштанашон ба рӯзи қиёмат, эшонро чӣ хоҳад кард?

ئایه‌تی: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

5. Боз ҳам, таъкид менамояд: Оре, ба зудӣ хоҳанд донист! Ин таъкид барои рост ва ҳақиқат будани паёмбарии Расули Аллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам далолат менамояд ва он чи ки ӯ, аз Қуръон ва аз рӯзи зинда гардонидани баъд аз миронидан овардааст. (Дар ин оят ваъид ва таҳдиде аст барои аҳли куффор)

ئایه‌تی: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

6. Оё Мо заминрро бистаре насохтем?

ئایه‌تی: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

7. Ва кӯҳҳоро мехҳое нанамудаем, то замин устувор истад?!

ئایه‌تی: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

8. Ва шуморо ҷуфт-ҷуфт (марду зан) офаридем.

ئایه‌تی: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

9. Ва хобатонро мояи оромиш қарор додем, то баданҳоятон роҳат кунад.

ئایه‌تی: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

10. Ва шабро пӯшишатон қарор додем, ки бо торикиаш шуморо фаро мегирад, чунон ки дар бар дорандаи либосро мепӯшонад.

ئایه‌تی: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

11. Ва рӯзро вақти талоши маъош (касб) қарор додем, то барои ободии ҳаёти худ саъю кӯшиш намоед.

ئایه‌تی: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

12. Ва бар болои саратон ҳафт осмони устувор бино кардем, ки дар он шикофӣ ва нуқсон нест.

ئایه‌تی: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

13. Ва хуршедро чароғи равшане офаридем.

ئایه‌تی: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

14. Аз абрҳои боронафшон оби фаровоне нозил кардем,

ئایه‌تی: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

15 то бо василаи он донаву наботот бирӯёнем барои мардумон ва ҳайвонот

ئایه‌تی: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

16. ва ба василаи он низ бӯстонҳои дарҳампечидароато фармоем.

ئایه‌تی: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

17. Бегумон рӯзи доварӣ (қиёмат,) рӯзест муъайян, барои аввалину охирин

ئایه‌تی: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

18. Рӯзе, ки дар сур^[3075] дамида шавад ва шумо онгоҳ гурӯҳ-гурӯҳ меоед. (Яъне, ҳамаи уммат бо ҳамроҳи пешвоёнашон меоянд.)

[3075] Дар карнай пуф карда шавад ва ҳама аз қабрҳояшон бархезанд ва барои ҳисоб оянд.

ئایه‌تی: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

19. Осмон шикофта шавад ва ҳар сурохӣ даре бошад, то фариштагон аз он дарвозаҳо фуруд оянд

ئایه‌تی: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

20. Ва кӯҳҳо, баъди устувор будан равон сохта шаванд ва чун саробе несту нобуд гарданд.

ئایه‌تی: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

21. Бегумон ҷаҳаннам камингоҳест, дар интизори кофирон ва барои онҳо омода шудааст

ئایه‌تی: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

22. ва барои саркашон бозгаштгоҳест.

ئایه‌تی: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

23. Замонҳои дароз дар он ҷо абадӣ бошанд.

ئایه‌تی: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

24. Дар он ҷо на ҳавои хунукӣ мечашанду на нӯшиданиҳои фораме менӯшанд,

ئایه‌تی: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

25. фақат оби ҷӯшону хуну чирк нӯшанд.

ئایه‌تی: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

26. Ин ҷазоест мувофиқи кирдорашон, ки дар ин дунё чунин амал карда буданд.

ئایه‌تی: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

27. Бегумон, ки онон ба рӯзи ҳисоб умед надоштанд ва наметарсиданд

ئایه‌تی: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

28. Ва оёти Моро ба куллӣ дурӯғ мешумурданд ва ба он чӣ Расули Аллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) оварда буд, онро тасдиқ надоштанд

ئایه‌تی: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

29. Ва ҳама чизро донистаем ва дар, китобе^[3076]сабт кардаем.

[3076] Яъне, Лавҳи Маҳфуз Тафсири Саъдӣ 1\906

ئایه‌تی: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

30. Пас таъми талхии азобро бичашед, эй кофирон, ки дар ҳаққи шумо ҷуз азобе нахоҳем афзуд.

ئایه‌تی: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

31. Албатта парҳезгоронро комёбии бузургест, онон касонеанд, ки аз Парвардигори хеш метарсанд ва амали шоиста мекунанд ва ба дохил шудани ҷаннат комёб мешаванд

ئایه‌تی: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

32. ва барояшон низ бӯстонҳову дарахтони ангур

ئایه‌تی: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

33. ва духтарони навҷавоне ҳамсинну сол

ئایه‌تی: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

34. ва ҷомҳои пур аз шароб

ئایه‌تی: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

35. Ва онҳо дар он ҷо на сухани беҳуда мешунаванд ва на дурӯғ

ئایه‌تی: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

36. ва ин мукофотест аз сӯи Парвардигорат, подош ва бахшише аз рӯи ҳисоб

ئایه‌تی: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

37. Парвардигори осмонҳову замин ва он чӣ миёни онҳост. Он Аллоҳи Раҳмон, дар дунёву охират, ки аз ҳайбати Ӯ сухан гуфта натавонанд,

ئایه‌تی: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

38. рӯзе, ки Ҷабраил ва фариштагон ба саф меистанд ва касе сухан намегӯяд, магар касе ки Аллоҳи Меҳрубон баӯ рухсат диҳад, ва ӯ суханидуруст гӯяд. Ва ҳеҷ касро шафоъат карда наметавонанд, магар ба иҷозати Аллоҳи Меҳрубон

ئایه‌تی: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

39. Он рӯз, рӯзи ҳақ аст. Дар омадани он рӯз ҳеҷ шакке нест. Пас ҳар касе бихоҳад, наҷот ёфтанро аз азоб, роҳи бозгаште ба сӯи Парвардигори худ бигирад бо амалҳои солеҳ.

ئایه‌تی: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

40. Мо шуморо аз азоби рӯзи қиёмат, ки наздикаст, бим додем: рӯзе, ки одамӣ ҳар чиро пешопеш фиристодааст, аз амали нек ё бад, мебинад ва кофир аз сахтии ҳисоб мегӯяд: Эй кош, ман хок мебудам ва боз зинда намешудам.