وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی المدثر - وەرگێڕاوی تایلەندی - دەستەیەک لە خوێندکارانی زانست - ژمارەی پەڕە 577 - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

ดังนั้นการชะฟาอะฮฺของบรรดาผู้มีชะฟาอะฮฺจะไม่เกิดประโยชน์อันใดแก่พวกเขา

ئایه‌تی: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

ดังนั้นเกิดอะไรขึ้นแก่พวกเขา โดยที่พวกเขาผินหลังออกห่างจากการเตือนสติ

ئایه‌تی: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

ประหนึ่งว่าพวกเขาเป็นลาเปรียวที่ตื่นตระหนก

ئایه‌تی: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

หนีจากเสือสิงห์

ئایه‌تی: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

แท้จริงแล้วทุกคนในหมู่พวกเขาต้องการที่จะมีแผ่นกระดาษกางแผ่ยื่นมาให้แก่เขา

ئایه‌تی: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

ไม่เลยทีเดียว ทว่า พวกเขาไม่เกรงกลัววันปรโลกต่างหาก

ئایه‌تی: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

เปล่ามิได้ แท้จริงนั่นคือข้อเตือนสติ

ئایه‌تی: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

ฉะนั้นผู้ใดประสงค์เขาก็จะจดจำรำลึกไว้

ئایه‌تی: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

และพวกเขาจะไม่จดจำรำลึกได้ เว้นแต่อัลลอฮฺจะทรงประสงค์ พระองค์เท่านั้นคือพระเจ้าแห่งการยำเกรง และพระเจ้าแห่งการให้อภัย