പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം അബസ - ഗ്രീക്ക് വിവർത്തനം - മർക്കസ് റുവാദ് അൽ-തർജമാ - പേജ് നമ്പർ 585 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

Άμπασα

ആയത്ത്: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

Συνοφρυώθηκε (ο Μωχάμμαντ) και απομακρύνθηκε,

ആയത്ത്: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

Όταν ο τυφλός (ο ‘Αμπντ Αλλάχ ιμπν Ουμμ Μακτούμ) ήρθε σ' αυτόν (ζητώντας συμβουλή, ενώ ο Προφήτης ήταν πολύ απασχολημένος εκείνη τη στιγμή καλώντας τους ηγέτες των Κουράις και ελπίζοντας να δεχτούν το Ισλάμ).

ആയത്ത്: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

Και πώς να ξέρεις (ω, Μωχάμμαντ), ίσως να εξαγνιστεί (με τις συμβουλές σου)!

ആയത്ത്: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

Ή να λάβει νουθεσία και να τον ωφελήσει η νουθεσία!

ആയത്ത്: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

Όσο γι' εκείνον (δηλ. τους ηγέτες των Κουράις) που αδιαφορεί (να λάβει καθοδήγηση),

ആയത്ത്: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

Σ' αυτόν έδωσες προσοχή (ακούγοντάς τον);

ആയത്ത്: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

(Παρόλο που) δεν θα έχεις ευθύνη αν δεν εξαγνιστεί (αφού είσαι μόνο ένας Αγγελιαφόρος που μεταφέρει το Μήνυμα του Αλλάχ, ενώ η καθοδήγηση των ανθρώπων ανήκει μόνο στον Αλλάχ)!

ആയത്ത്: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

Όσο γι' εκείνον που ήρθε σ' εσένα σπεύδοντας (με αληθινό ζήλο),

ആയത്ത്: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

Ενώ φοβάται (τον Κύριό του, τον Αλλάχ),

ആയത്ത്: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

Τον παραμελείς και στρέφεις την προσοχή σου σ' άλλον;

ആയത്ത്: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

Όχι (ω, Προφήτη του Αλλάχ)! Στ’ αλήθεια αυτή (η Σούρα - Κεφάλαιο) είναι μια νουθεσία (για σένα και γι' όποιον θέλει να νουθετηθεί),

ആയത്ത്: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

Και όποιος θέλει, ας το μνημονεύει (δηλ. το Όνομα του Αλλάχ).

ആയത്ത്: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

(Αυτή η Σούρα - Κεφάλαιο - επίσης και όλο το Κορ’άν) βρίσκεται μέσα σε τιμημένες Γραφές,

ആയത്ത്: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

Ύψιστες και αγνές (πέρα από κάθε αλλοίωση και διαστρέβλωση),

ആയത്ത്: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

Στα χέρια γραφέων (αγγέλων),

ആയത്ത്: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

Ευγενών και υπάκουων.

ആയത്ത്: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

Καταραμένος να είναι ο (άπιστος) άνθρωπος! Πόσο άθλια είναι η απιστία του (στον Αλλάχ)!

ആയത്ത്: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

(Μα δεν είδε) από τι τον δημιούργησε (ο Αλλάχ);

ആയത്ത്: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

Από μία Νούτφα (σταγόνες από αναμεμειγμένες εκκρίσεις των δύο φύλλων) τον δημιούργησε και τον όρισε (σε στάδια: από τη σταγόνα σπέρματος σε ‘Άλακα, έπειτα σε Μούντγα, έπειτα σε κόκαλα, έπειτα έντυσε τα κόκαλα με σάρκα, έπειτα τον σχημάτισε και του εμφύσησε το πνεύμα),

ആയത്ത്: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

Ύστερα, του διευκόλυνε το δρόμο (τη διέξοδο από τη μήτρα της μητέρας του),

ആയത്ത്: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

Ύστερα του αφαίρεσε τη ζωή και τον έκανε να μπει στον τάφο του.

ആയത്ത്: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

Ύστερα, όταν θα θελήσει (ο Αλλάχ) θα τον αναστήσει!

ആയത്ത്: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

Όχι! Δεν έκανε (ο άπιστος) ό,τι τον διέταξε (ο Αλλάχ, το να πιστεύει σ' Αυτόν και να Τον υπακούει ακολουθώντας τη θρησκεία Του)!

ആയത്ത്: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

Ας κοιτάξει λοιπόν ο άνθρωπος την τροφή του (μήπως και συλλογιστεί πώς τη δημιούργησε ο Αλλάχ):

ആയത്ത്: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

Εμείς χύσαμε (πάνω στη Γη) άφθονο νερό,

ആയത്ത്: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

Έπειτα σχίσαμε τη Γη (με τα φυτά που βγαίνουν απ' αυτή),

ആയത്ത്: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

Και κάναμε να φυτρώσουν σ' αυτή σιτηρά,

ആയത്ത്: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

Αμπελώνες και αλφάλφα (χόρτα για τα ζώα),

ആയത്ത്: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

Ελιές και φοίνικες,

ആയത്ത്: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

Ανθηρούς κήπους με πυκνά δέντρα,

ആയത്ത്: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

Φρούτα και χορτάρια,

ആയത്ത്: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

(Για να είναι) εφόδιο για σας και τα κοπάδια σας.

ആയത്ത്: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

Αλλά όταν θα έρθει η εκκωφαντική κραυγή (το δεύτερο φύσημα του Κέρατος, το φύσημα της Ανάστασης),

ആയത്ത്: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

Την ημέρα που ο άνθρωπος θα ξεφύγει από τον αδελφό του,

ആയത്ത്: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

Τη μητέρα και τον πατέρα του,

ആയത്ത്: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

Τη γυναίκα και τα παιδιά του,

ആയത്ത്: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

Ο καθένας τους, εκείνη την Ημέρα, θα έχει θέματα που του αρκούν (και θα τον κάνουν να αδιαφορεί για τους άλλους).

ആയത്ത്: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

Μερικά πρόσωπα, εκείνη την Ημέρα, θα είναι λαμπερά,

ആയത്ത്: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

Γελαστά και χαρούμενα για τις καλές ειδήσεις (τον Παράδεισο),

ആയത്ത്: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

Και μερικά (άλλα) πρόσωπα, εκείνη την Ημέρα, θα είναι καλυμμένα με σκόνη,