പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുന്നബഅ് - മാസിഡോണിയൻ വിവർത്തനം - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ЕН НЕБЕ(Вест)

ആയത്ത്: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

1. За што тие едни со други се прашуваат?

ആയത്ത്: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

2. За Веста голема,

ആയത്ത്: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

3. за којашто тие различни мислења имаат.

ആയത്ത്: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

4. Не треба така, тие ќе дознаат сигурно!

ആയത്ത്: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

5. И уште еднаш, не треба така, тие ќе дознаат сигурно!

ആയത്ത്: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

6. Зарем Земјата не ја направивме постела,

ആയത്ത്: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

7. и планините столбови,

ആയത്ത്: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

8. и вас како парови ве создадовме,

ആയത്ത്: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

9. и сонот ваш за починка го направивме,

ആയത്ത്: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

10. и ноќта како покривка ја дадовме,

ആയത്ത്: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

11. и денот за заработување го одредивме,

ആയത്ത്: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

12. и над вас седум силни236 соѕидавме,

236 Небеса.

ആയത്ത്: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

13. и светилка237 што пламти поставивме?

237 Сонце.

ആയത്ത്: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

14. Ние од облаците обилна вода спуштаме

ആയത്ത്: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

15. и со нејзина помош правиме да растат житото и растенијата,

ആയത്ത്: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

16. и градините густи.

ആയത്ത്: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

17. Денот суден е навистина веќе одреден,

ആയത്ത്: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

18. Денот кога во рогот ќе дувне, па вие, сè група по група ќе доаѓате,

ആയത്ത്: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

19. и небото ќе се отвори и многу порти ќе има,

ആയത്ത്: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

20. и планините ќе се здробат и привидение ќе биде.

ആയത്ത്: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

21. Џехеннемот заседа ќе стане,

ആയത്ത്: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

22. за насилниците место на враќање

ആയത്ത്: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

23. каде што вечно ќе останат:

ആയത്ത്: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

24. во него свежина нема да осетат, ниту пијалак ќе вкусат,

ആയത്ത്: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

25. освен жешка вода и течности,

ആയത്ത്: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

26. казна прикладна.

ആയത്ത്: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

27. Тие не очекуваа дека ќе полагаат сметка

ആയത്ത്: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

28. и доказите Наши претерано ги негираа,

ആയത്ത്: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

29. а Ние сè избројавме и запишавме -

ആയത്ത്: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

30. па трпете, мачењето сè полошо ќе ви го направиме!

ആയത്ത്: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

31. А на богобојазните местото на спасот им припаѓа:

ആയത്ത്: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

32. градини и лозја,

ആയത്ത്: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

33. и девици млади, со години исти,

ആയത്ത്: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

34. и пехари полни.

ആയത്ത്: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

35. Таму празни приказни и невистини нема да слушаат,

ആയത്ത്: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

36. тоа им е награда од Господарот твој, дар доволен.

ആയത്ത്: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

37. Господарот на небесата и на Земјата и на тоа што е меѓу нив, Милостивиот, Кому од страв нема да може да Му се прозбори

ആയത്ത്: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

38. на Денот кога Џибрил и мелеците ќе бидат во редови наредени, кога само оној на кого Милостивиот ќе му дозволи ќе зборува, а вистината ќе ја каже.

ആയത്ത്: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

39. Тоа е Вистинитиот ден, па кој сака, враќањето кон Господарот свој ќе го прифати.

ആയത്ത്: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

40. Ние на блиска казна ве предупредуваме, на Денот во кој човек делата на рацете свои ќе ги види, а неверникот ќе извика: „Камо среќа прашина да останев!“