പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുസ്സ്വാഫ്ഫാത്ത് - ഓരോമോ വിവർത്തനം - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

Assaaffaat

ആയത്ത്: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

(Maleykota) hiriiruu hiriiraniin (kakadha.)

ആയത്ത്: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

(Maleeykota) oofiinsa oofaniinis

ആയത്ത്: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

(Isaan Qur’aana) dubbisiinsa dubbisaniinis.

ആയത്ത്: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

Dhugaan gabbaramaan keessan tokkicha

ആയത്ത്: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

(Inni) Gooftaa samii, dachiifi wantoota jidduu isaan lamaanii jiraniiti. Gooftaa bahoowwanitis.

ആയത്ത്: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

Nuti samii addunyaa faaya urjiileetiin miidhagsineerra.

ആയത്ത്: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

Sheyxaana fincilaa ta’e hunda irraas tiksuu (tiksineerra)

ആയത്ത്: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

Gara garee ol aanaa hin dhaggeeffachiifamanu. Gama hunda irraa (urjiin) darbataman.

ആയത്ത്: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

Ari’amuuf jecha (darbatamu) Isaaniif adabbii addaan hin cinnetu jira.

ആയത്ത്: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

Warra (wahyii) butiinsa butee, qaanqeen uraa (fulla'aa) ta’e isa hordofe malee.

ആയത്ത്: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

Mee Isaan gaafadhu, Uumuu keessatti kan irra cimu isaani moo warra uumne kan biraati? Nuti dhoqqee walitti qabattuu irraa isaan uumne.

ആയത്ത്: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

Dhugumatti, (diduu isaanii) dinqisiifattee jirta; isaan immoo ni qoosu.

ആയത്ത്: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

Yeroo gorfamanis hin gorfamanu.

ആയത്ത്: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

Yeroo mallattoo arganis ni baacu.

ആയത്ത്: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

“Kun Sihrii ifa galaadha malee waan biraatii miti” jadhan.

ആയത്ത്: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

“Sila erga duunee, biyyeefi lafee taanee booda, nuti kaafamoodhaa?

ആയത്ത്: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

Abbootiin keenya kan jalqabaatis moo?

ആയത്ത്: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

(Yaa Muhammad!) “eeyyeen; xiqqaatoo taatanii (kaafamtu)” jedhiin.

ആയത്ത്: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

Isheen iyyansa tokko qofa; yeroo san isaan ni ilaalu.

ആയത്ത്: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

“Yaa badii keenya! Kun guyyaa murtiiti” jedhan.

ആയത്ത്: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

“Kun Guyyaa murtii kan isin sobsiisaa turtaniidha” (jedhama).

ആയത്ത്: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

“Isaan miidhaa dalagan, hiriyoota (fakkaatoo) isaaniitiifi waan isaan gabbaraa turanis walitti qabaa” (malaykotaan jedhama.)

ആയത്ത്: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

“Rabbiin ala (warra gabbaraa turan walitti qabaa); gara karaa ibidda jahiim isaan qajeelchaa.

ആയത്ത്: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

Isaan dhaabaa; dhugumatti, isaan ni gaafatamu.

ആയത്ത്: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

Sila maal taataniiti waliif hin tumsine?”

ആയത്ത്: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

Dhugumatti isaan har’a harka kennoodha.

ആയത്ത്: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Gariin isaanii garii irratti gara galanii, wal gaafatu.

ആയത്ത്: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

Ni jedhu: “dhugumatti, isin mirga irraan [gaarii fakkeessuun] nutti dhufaa turtan.”

ആയത്ത്: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

Ni jedhuun: “isinumatu mu’uminoota hin ta’ini.

ആയത്ത്: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

Nuti isin irratti aangoo hin qabnu turre. Garuu isinumatu ummata daangaa dabroo taatan.”

ആയത്ത്: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

Jechi Rabbii keenyaa nurratti mirkanaa’eera; dhugumatti nuti (adabbii) dhandhamoodha.

ആയത്ത്: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

Ofii keenyaa jallanneeti isin jallifne” [jedhu].

ആയത്ത്: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

Isaan guyyaa san adabbii keessatti waliin hirmaatoodha.

ആയത്ത്: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

Nuti warra badii hojjatan irratti akka kana dalagna.

ആയത്ത്: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

Isaan yeroo “Rabbiin malee gabbaramaan dhugaa hin jiru” isaanin jedhamu ni boonu.

ആയത്ത്: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

“Sila nuti weellisaa maraataa (kanaaf) gabbaramtoota keenya dhiifnaa?” jedhu.

ആയത്ത്: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Lakki! Inni dhugaan dhufeeti ergamtootas dhugoomse.

ആയത്ത്: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

Isin adabbii laalessaa dhandhamuuf jirtu.

ആയത്ത്: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Waan dalagaa turtan malee hin mindeeffamtan.

ആയത്ത്: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

gabroottan Rabbii qulqulluu malee.

ആയത്ത്: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

Warri sun hiree (kennaa) beekamaa ta’etu isaaniif jira.

ആയത്ത്: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

kabajamoo ta’anii fuduraaleen isaaniif taatuudha.

ആയത്ത്: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

Jannata qananii keessatti (kabajamoodha).

ആയത്ത്: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

Haala walitti gara galoo ta’aniin sireewwan irratti ta’u.

ആയത്ത്: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

Kubbaayyaa farsoo qulqulluu irraa ta’een isaan irra naanna’ama.

ആയത്ത്: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

Adii, warra dhuganiif mi’ooytuu kan taate.

ആയത്ത്: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

Ishee keessa dhukkubni hin jiru; isaan ishee irraa hin machaa’anis.

ആയത്ത്: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

Isaan bira dubartoota ija isaanii gabaabsan, kan ijji babaldhaa ta’etu jira.

ആയത്ത്: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

Isaan (qulqullina keessatti) akka hanqaaquu eegamaati.

ആയത്ത്: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Gariin isaanii garii irratti, gara galaniiti wal gaafatu.

ആയത്ത്: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

Jedhaan isaan irraa ta’e ni jedha: “ani (addunyaa irratti) hiriyaan qaba ture.

ആയത്ത്: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

Kan “sila ati warra (du’a booda kaafamni akka jiru) amanan irraayii?” jedhu.

ആയത്ത്: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

“Sila erga duunee biyyeefi lafee (nyaatame) taanee booda kaafamnee mindeeffamnaa?”

ആയത്ത്: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

Ni jedhe: “Sila isin (ana waliin deemtanii ) gadi hin ilaaltanii?”

ആയത്ത്: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

Gadi millatee walakkaa jahiimitti isa arge.

ആയത്ത്: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

Ni jedhe: “Rabbiin kakadhee! Na balleessitee oolte!

ആയത്ത്: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

Odoo tolli Gooftaa kiyyaa na tiksuu baatee, silaa anis warra (ibidda) seenan irraa ta’een ture.”

ആയത്ത്: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

(Warri jannataa ni jedhu): “sila nuti lamuu wahii duunaa?

ആയത്ത്: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

Du’a keenya kan jalqabaa malee; nuti adabamoos miti.”

ആയത്ത്: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

Kun isumatu milkii guddaadha.

ആയത്ത്: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

Fakkaataa kanaatiif hojjattoonni haa hojjatanu.

ആയത്ത്: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

Qubannaaf sanatu caala moo, (muka hadhaawaa) zaqquumtu caala?

ആയത്ത്: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

Dhugumatti Nuti miidhaa raawwattootaaf mokkoroo ishee taasifne.

ആയത്ത്: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

Isheen muka hundee ibidda jahannam keessaan baatuudha.

ആയത്ത്: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

Firiin ishee akka mataalee sheyxaanotaati.

ആയത്ത്: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

Isaan ishee irraa nyaatanii garaalee isaanii ishee irraa guuttatu.

ആയത്ത്: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

Sana booda isaaniif (dhugaatii) bishaan danfaa irraa makametu jira.

ആയത്ത്: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

Sana booda deebiin isaanii gara ibidda jahannam ta’a.

ആയത്ത്: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

Isaan abbootii isaanii jallattoota argan.

ആയത്ത്: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

Isaan faanoowwan isaanii irra deemu.

ആയത്ത്: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Isaan duras irra baay’een ummattoota durii jallatanii jiru.

ആയത്ത്: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

Dhugumatti isaan keessatti dinniintota erginee jirra.

ആയത്ത്: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Booddeen warra dinniinamee akkam akka ta’e ilaali.

ആയത്ത്: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Gabroota Rabbii qulqulleeffamoo malee.

ആയത്ത്: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

Dhugumatti Nuuh nutti lallabee ture; Nuti warri waamicha owwaate waa tolle!

ആയത്ത്: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Badii guddaa (bishaanin liqimfamuu) irraa isaafi maatii isaa baraarsine.

ആയത്ത്: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

Hortee isaa isaanuma (warra badii jalaa) hafan taasifne.

ആയത്ത്: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Isaaf dhaloota boodaa keessatti (yaadannoo gaarii) dhiifne.

ആയത്ത്: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

Nageenyi aalama keessatti Nuuh irra haa jiraatu.

ആയത്ത്: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Nuti akka kanatti toltuu hojjattoota mindeessina.

ആയത്ത്: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Inni gabroota keenya mu’uminootaa irraayi.

ആയത്ത്: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Sana booda warra kaan ni dhidhimsiifne.

ആയത്ത്: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

Ibraahiimis hordoftoota (karaa) isaa ( Nuuh) irraayi.

ആയത്ത്: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

Yeroo Rabbii isaa bira onnee qulqulluun dhufe (dubbadhu).

ആയത്ത്: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

Yeroo abbaa isaatiifi ummata isaatiin “maal gabbartu?” jedhe.

ആയത്ത്: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

“Sila kijibaani, gooftoota Allaahn ala godhachuu feetanii?

ആയത്ത്: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Rabbii aalama hundaa irratti yaanni keessan maali?”

ആയത്ത്: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

Achumaan urjiiwwan keessa ilaalcha tokko ilaale.

ആയത്ത്: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

Ani dhukkubsataadha” jedhe.

ആയത്ത്: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

Isa irraa gara galanii deeman.

ആയത്ത്: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

Ergasii inni gara gabbaramtoota isaanii maqee “sila hin nyaattanuu?” jedheen.

ആയത്ത്: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

Maal taatanii hin dubbanne?

ആയത്ത്: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

Ergasii isaan irratti mirgaan rukuttaa irratti raawwate.

ആയത്ത്: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

(Mushrikoonni) saffisaan gara isaa gara galan.

ആയത്ത്: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

(Ibraahiim) ni jedhe: “sila waanuma (ofii keessanii) boccan gabbartuu?

ആയത്ത്: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

Odoo Allaahn isiniifi waan isin dalagdanis uume jiruu.”

ആയത്ത്: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

(Mushrikoonni) ni jedhan: “jaarmaya isaaf ijaaraa; ergasii ibidda boba’aa keessatti isa darbaa.”

ആയത്ത്: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

Isaan shira isatti baasuu fedhanii Nuti immoo warra jalaa (moo’amoo) isaan taasifne.

ആയത്ത്: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

Innis ni jedhe: “Ani gara Rabbii kiyyaa deemaadha; Inni na qajeelcha.

ആയത്ത്: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

(Yaa) Rabbii (kiyya)! (Ilmaan) gaggaarii naaf kenni.”

ആയത്ത്: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

Ilma obsaadhaan isa gammachiifne.

ആയത്ത്: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Yeroma isa waliin deemuu irra ga’u ni jedhe: “yaa ilma kiyya! Ani manaama keessatti kan si gorra’un arge. Waan siif mul’atu ilaali.” (Ilmis) ni jedhe: “Yaa abbaa kiyya! Waan ajajamte dalagi. Yoo Rabbiin fedhe obsitoota irraa ta’uu na argita.”

ആയത്ത്: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

Yeroo isaan lamaanuu (fedha Rabbiitiif) harka kennan, (abbaan ilma isaa kana) adda isaa irratti ciibse.

ആയത്ത്: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Nutis “Yaa Ibraahiim!” jechuun itti lallabne.

ആയത്ത്: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

“Abjuu (kee) dhugoomsiteetta. Nuti akka kanatti toltuu hojjattoota mindeessina.”

ആയത്ത്: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

Dhugumatti, kun mokkoroo ifa galaadha.

ആയത്ത്: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

Gorra’amaa guddaadhaan isa furre.

ആയത്ത്: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Isaaf (yaadannoo gaarii) warra boodaa keessatti dhiifne.

ആയത്ത്: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

Nageenyi Ibraahiim irra haa jiraatu.

ആയത്ത്: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Akka kanatti toltuu hojjattoota mindaa isaaniif kennina.

ആയത്ത്: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Inni gabroota keenya mu’uminootaa irraayi.

ആയത്ത്: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Is-haaqiin isa gammachiifne, nabiyyii warra gaggaarii irraa kan tae.

ആയത്ത്: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

Isa irrattiifi Is-haaq irrattis barakaa goone.
Sanyii isaan lamaanii irraa nama toltuu hojjatuufi kan lubbuu isaa miidhaa ifa ta’etu jira.

ആയത്ത്: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Muusaafi Haaruun irrattis dhugumatti tola oollee jirra.

ആയത്ത്: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Isaan lamaaniifi ummata isaanis rakkina guddaa irraa baraarsinee jirra.

ആയത്ത്: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Isaaniif tumsinee, isaanumatu injifattoota ta’an.

ആയത്ത്: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

Kitaaba ifa ta’e isaaniif kennine.

ആയത്ത്: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

Karaa qajeelaa isaan qajeelchine.

ആയത്ത്: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Isaan lamaaniif dhaloota boodaa keessatti (yaadannoo gaarii) dhiifnee jirra.

ആയത്ത്: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Nageenyi Muusaafi Haaruun irra haa jiraatu.

ആയത്ത്: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Nuti akka kanatti toltuu hojjattoota mindeessina.

ആയത്ത്: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Isaan lamaanuu gabroota keenya mu’uminoota irraayi.

ആയത്ത്: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Ilyaasis ergamtoota irraayi.

ആയത്ത്: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

Yeroo ummata isaatiin jedhe [yaadadhu]:“Rabbiin hin sadaattanuu?

ആയത്ത്: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

Sila ‘Ba’al’^[1] gabbartanii (Gooftaa) warra waa uumu hunda irra caalaa ta’e dhiiftuu?

ആയത്ത്: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Allaah Goftaa keessaniifi Gooftaa abbootii keessan isaan jalqabaa ta’e.”

ആയത്ത്: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Isa sobsiisan. Kanaafuu isaan dhugumatti (adabaaf) dhiheeffamu.

ആയത്ത്: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Gabroota Rabbii qulqulleeffamoo malee.

ആയത്ത്: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Isaaf dhaloota boodaa keessatti (yaadannoo gaarii) dhiifnee jirra.

ആയത്ത്: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

Nageenyi Ilyaas irra haa jiraatu.

ആയത്ത്: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Nuti akka kanatti toltuu hojjattoota mindeessina.

ആയത്ത്: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Inni gabroota keenya mu’uminoota irraayi.

ആയത്ത്: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Luuxiis ergamtoota irraayi.

ആയത്ത്: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Yeroo isaafi maatii isaa hunda (adaba jalaa) baraarsine [yaadadhu].

ആയത്ത്: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

Jaartii (niitii isaa) kan warra (adabbiif) hafan keessa taate malee.

ആയത്ത്: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Sana booda kan biraa hunda ni balleessine.

ആയത്ത്: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

Isin ganamfatoo taatanii isaan irra dabartu.

ആയത്ത്: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Halkanis (irra qaxxaamurtu); sila sammuu hin qabdanii?

ആയത്ത്: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Dhugumatti, (nabi) Yuunusis ergamtoota irraayi.

ആയത്ത്: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Yeroo gara doonii (fe’isaan) guutamee sokke [yaadadhu].

ആയത്ത്: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

(Namoota doonii waliin) carraa kaasee, warra carraan itti ba’e irraa ta’e.

ആയത്ത്: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

Haala komatamaa ta’een qurxummiin isa liqimse.

ആയത്ത്: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

Odoo inni warra Rabbiin qulqulleessan ^[1] irraa ta’uu baatee;

[1] yeroo qurxummiin isa liqimsite " laa ilaaha illaa anta subhaanaka innii kuntu mina zzaalimiin " jedhee Rabbi kadhate.

ആയത്ത്: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

Silaa hanga guyyaa kaafamaniitti garaa isaa (qurxumichaa) keessa jiraata ture.

ആയത്ത്: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

Isaa dhukkubsataa lafa dirreetti isa darbine.

ആയത്ത്: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

Muka buqqee irraa ta’e isa irratti biqilchine.

ആയത്ത്: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

Gara (namoota) kuma dhibbaa yookiin sanarra dabalaniitti isa ergine.

ആയത്ത്: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

Ni amannaan hanga yeroo murtaa’eetti isaan qanansiifne

ആയത്ത്: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

(Yaa Muhammad!) isaan gaafadhu: “Sila Gooftaa keetiif ilmoon dubaraa ta’aniiti, isaaniif immoo ilmaan dhiiraa ta’anii?”

ആയത്ത്: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

Moo isaanii argani malaykota dubara uumnee?

ആയത്ത്: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

Dhagaayaa! Isaan soba isaanii irraa ni jedhu.

ആയത്ത്: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

“Rabbiin ni dhale” (jedhu) Dhugumatti, isaan kijiboodha.

ആയത്ത്: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

Sila Inni ilmaan dubaraati ilmaan dhiiraa irra filatee?

ആയത്ത്: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

Maal taatan? Akkamitti murteessitan?

ആയത്ത്: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

Sila hin gorfamtanuu?

ആയത്ത്: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

Moo ragaa ifa ta’etu isiniif jira?

ആയത്ത്: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Yoo kan dhugaa jettan taataniif kitaaba keessaniin koottaa.

ആയത്ത്: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Gidduu Isaatiifi gidduu malaykotaatti firummaa godhan. Malaykoonni dhugumatti akka isaan (kun) dhiaatuuf jiran sirritti beekanii jiru.

ആയത്ത്: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

Waan isaan (kaafirtoonni), isaan jedhan irraa Rabbiin qulqullaa’e.

ആയത്ത്: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Gabroota Rabbii isaan qulqulleeffamoo malee (ni dhihaatu).

ആയത്ത്: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

Isiniifi wantoonni isin gabbartan.

ആയത്ത്: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

Isin isa irratti (nama amane kamillee) jallistootaa miti.

ആയത്ത്: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

Namoota ibidda jahannam seenun (itti murtaa’e) malee.

ആയത്ത്: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

Nurraa (maleykaan) tokkollee iddoon beekamaan isaaf ta’u malee hin hafu.

ആയത്ത്: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

.Nuti (maleykonni), dhugumatti, hiriira galoodha.

ആയത്ത്: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

Nuti dhugumatti Rabbiin qulqullessoodha.

ആയത്ത്: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

Isaan (mushrikoonni) ni jedhu:

ആയത്ത്: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

“Odoo yaadannoo warra durii keessaa tokko nu bira jiraatee,

ആയത്ത്: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Silaa dhugumatti gabroota Rabbii qulqulleeffamoo taana turre.”

ആയത്ത്: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

(Qur’aanni itti dhufnaan) isatti kafaran. Fuula dura beekuuf jiraatu.

ആയത്ത്: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Dhugumatti, jechi keenya gabroota keenya ergamtootaaf dabreera.

ആയത്ത്: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

Isaan isaanumatu tumsamoodha.

ആയത്ത്: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

Waraanni keenyas injifattoonni isaanuma (jechuunis dabarte).

ആയത്ത്: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

(Yaa Muhammad!) Yeroo murtaa’eef isaan dhiisii irraa garagali.

ആയത്ത്: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Ati itti eegi, fuula dura (waan isaaniif qophaa’e) ni argu.

ആയത്ത്: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

Sila adabbii keenya jarjarfatanii?

ആയത്ത്: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Yeroo (adabbiin) qe’ee isaaniitti bu’e, bariisaan warra dinniinamanii fokkateera.

ആയത്ത്: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

(Yaa Muhammad!) hanga yeroo murtaa’eetti isaan irraa garagali.

ആയത്ത്: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Itti eegi, fuula dura (waan isaaniif qophaa’e) ni argu.

ആയത്ത്: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

Goftaan kee, Gooftaan injifannaa, waan isaan jedhaniin irraa qulqullaa’e.

ആയത്ത്: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Nageenyis ergamtoota irra haa jiraatu.

ആയത്ത്: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Faaruun hundi kan Allaah, Gooftaa aalama hundaati.