പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ദ്ദാരിയാത്ത് - പഷ്തൂ വിവർത്തനം - സർഫറാസ് - പേജ് നമ്പർ 521 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 7

وَالسَّمَآءِ ذَاتِ الْحُبُكِ ۟ۙ

او قسم په ښایسته جوړ شوې او له لارو نه په ډک اسمان

ആയത്ത്: 8

اِنَّكُمْ لَفِیْ قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ ۟ۙ

چې بې شکه تاسې په یوه ګډه وډه[۱۷] خبره کې يې.

[۱۷] ځینې وايي قران سحر دی، ځیني وايي شعر دی، ځیني وايي کوډي دي او ځیني نور څه وايي( فتح القدیر )

ആയത്ത്: 9

یُّؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ اُفِكَ ۟ؕ

له دې قران څخه هغه خلک اړولی شي چې د الله په علم کې ترې اړول شوې دي.

ആയത്ത്: 10

قُتِلَ الْخَرّٰصُوْنَ ۟ۙ

اټل کوونکې دي هلاک شي.

ആയത്ത്: 11

الَّذِیْنَ هُمْ فِیْ غَمْرَةٍ سَاهُوْنَ ۟ۙ

هغه چې د اخرت له پټ کار نه غافله او ناخبره دي.

ആയത്ത്: 12

یَسْـَٔلُوْنَ اَیَّانَ یَوْمُ الدِّیْنِ ۟ؕ

او پوښتنه کوي چې د حساب او کتاب ورځ به کله وي؟

ആയത്ത്: 13

یَوْمَ هُمْ عَلَی النَّارِ یُفْتَنُوْنَ ۟

په هغه ورځ کې به هغوی په اور سوزولی شي.

ആയത്ത്: 14

ذُوْقُوْا فِتْنَتَكُمْ ؕ— هٰذَا الَّذِیْ كُنْتُمْ بِهٖ تَسْتَعْجِلُوْنَ ۟

هلته به ورته وویل شي اوس خپل عذاب وڅکئ دا همغه څه دي چې تاسې په ډیر تلوار غوښتلو.

ആയത്ത്: 15

اِنَّ الْمُتَّقِیْنَ فِیْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۙ

بې له شکه چې له الله نه ډاریدونکي خلک به په باغونو او چینو کې وي.

ആയത്ത്: 16

اٰخِذِیْنَ مَاۤ اٰتٰىهُمْ رَبُّهُمْ ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا قَبْلَ ذٰلِكَ مُحْسِنِیْنَ ۟ؕ

د خپل رب ورکړي نعمتونه به په خوښۍ سره اخلي بې له شکه چې دوی له دې نه په مخکې ژوند کې نیکو کاران وو.

ആയത്ത്: 17

كَانُوْا قَلِیْلًا مِّنَ الَّیْلِ مَا یَهْجَعُوْنَ ۟

د شپې په ډیره لږه برخه کې ویده کیدل.

ആയത്ത്: 18

وَبِالْاَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُوْنَ ۟

او د شپي په اخرنۍ برخه کې يي بښنه غوښتله.

ആയത്ത്: 19

وَفِیْۤ اَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّآىِٕلِ وَالْمَحْرُوْمِ ۟

او په مالونو کې د سوال ګرو او بې وسو برخه معلومه وه.

ആയത്ത്: 20

وَفِی الْاَرْضِ اٰیٰتٌ لِّلْمُوْقِنِیْنَ ۟ۙ

او په ځمکه کې د باور کوونکو لپاره سخت ډیر دلایل او نښط دي.

ആയത്ത്: 21

وَفِیْۤ اَنْفُسِكُمْ ؕ— اَفَلَا تُبْصِرُوْنَ ۟

او ستاسې په خپلو ځانونو کې ایا تاسې نه ځیر کیږئ؟

ആയത്ത്: 22

وَفِی السَّمَآءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوْعَدُوْنَ ۟

په اسمان کې ستاسې روزې او هغه څه دي چې له تاسې سره يي وعده کیږي.

ആയത്ത്: 23

فَوَرَبِّ السَّمَآءِ وَالْاَرْضِ اِنَّهٗ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَاۤ اَنَّكُمْ تَنْطِقُوْنَ ۟۠

نو د اسمان او ځمکې په رب مې قسم چې دا خبره همداسې واقعیت دی لکه څرنګه چې دا یو واقعیت دی چې تاسې خبرې کوئ.

ആയത്ത്: 24

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ ضَیْفِ اِبْرٰهِیْمَ الْمُكْرَمِیْنَ ۟ۘ

اې پیغمبره ! د ابراهیم د عزتمنو میلمنو کیسه تاته راغلې ده؟

ആയത്ത്: 25

اِذْ دَخَلُوْا عَلَیْهِ فَقَالُوْا سَلٰمًا ؕ— قَالَ سَلٰمٌ ۚ— قَوْمٌ مُّنْكَرُوْنَ ۟

کله چې ابراهیم ته راغلل نو ويي ویل: سلام. ابراهیم وویل: پر تاسو دې سلام وي. څه نا اشنا غوندي خلک دي.

ആയത്ത്: 26

فَرَاغَ اِلٰۤی اَهْلِهٖ فَجَآءَ بِعِجْلٍ سَمِیْنٍ ۟ۙ

همغه وخت کور ته والړ او یو چاغ وریت کړی خوسی يي راووړ.

ആയത്ത്: 27

فَقَرَّبَهٗۤ اِلَیْهِمْ قَالَ اَلَا تَاْكُلُوْنَ ۟ؗ

میلمنو ته يي وړاندې او ورته يي وویل: ایا تاسو يې نه خورئ؟

ആയത്ത്: 28

فَاَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیْفَةً ؕ— قَالُوْا لَا تَخَفْ ؕ— وَبَشَّرُوْهُ بِغُلٰمٍ عَلِیْمٍ ۟

هغه وو چې په زړه کې ترې وډار شو. هغوی ورته وویل: مه ډاریږه! او بیا يې د یوه هوښیار هلک زیری ورکړ.

ആയത്ത്: 29

فَاَقْبَلَتِ امْرَاَتُهٗ فِیْ صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوْزٌ عَقِیْمٌ ۟

ښځه يې په چیغو سر او په داسې حال کې چې مخ يي واهه را وړاندې او ويي ویل زړه او شنډه ښځه!

ആയത്ത്: 30

قَالُوْا كَذٰلِكِ ۙ— قَالَ رَبُّكِ ؕ— اِنَّهٗ هُوَ الْحَكِیْمُ الْعَلِیْمُ ۟

ملایکو وویل: هو! په همدې ډول ستا رب فرمایلي دي بې له شکه هغه د حکمت څښتن په هر څه پوه دی.