പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ മുദ്ദഥ്ഥിർ - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

Муддассир сураси

സൂറത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യങ്ങളിൽ പെട്ടതാണ്:

الأمر بالاجتهاد في دعوة المكذبين، وإنذارهم بالآخرة والقرآن.

Ҳақни ёлғон дейдиганларни даъват қилиш ҳамда уларни охират билан, Қуръон билан огоҳлантириш ишларида фаол бўлишга буюриш.

---

ആയത്ത്: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

Эй кийимларига ўраниб олган зот. (У набий соллаллоҳу алайҳи васалламдир).

ആയത്ത്: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

Ўрнингиздан қўзғалинг ва Аллоҳнинг азобидан огоҳлантиринг.

ആയത്ത്: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

Ёлғиз Парвардигорингизни улуғланг!

ആയത്ത്: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

Нафсингизни гуноҳлардан, кийимларингизни эса нажасдан покланг.

ആയത്ത്: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

Бутларга ибодат қила кўрманг.

ആയത്ത്: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

Яхши амалларингизни кўп кўриб, Парвардигорингизга миннат қилманг.

ആയത്ത്: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

Йўлиқаётган азиятларга ёлғиз Аллоҳ учун сабр қилинг.

ആയത്ത്: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

Сур иккинчи марта чалинган пайтда.

ആയത്ത്: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

Ўша кун жуда машаққатли кундир.

ആയത്ത്: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

Аллоҳга ва Унинг элчиларига куфр келтирганларга осон бўлмаган кундир.

ആയത്ത്: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

Эй Пайғамбар, Мен онасининг қорнида ёлғиз, мол-дунёсиз ва фарзандсиз ҳолда яратган кимсани Ўзимга қўйиб беринг. (У Валид ибн Муғийрадир)

ആയത്ത്: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

Унга мўл-кўл мол-давлат бердим.

ആയത്ത്: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

Унга хизматга шай ўғилларни ато қилдим. Улар барча йиғинларда унинг олдида бўладилар. Мол-дунёси кўп бўлгани туфайли уни ташлаб, сафарга чиқиб кетмайдилар.

ആയത്ത്: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

Унга яшашни осон, тирикчилик эҳтиёжларини кам-кўстсиз ва фарзандларини кўп қилиб бердим.

ആയത്ത്: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

Ўзи Менга куфр келтиради-ю, яна унга берган нарсаларимни янада зиёда қилишимни тама қилади.

ആയത്ത്: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

Хомхаёл бўлмасин! Чунки у пайғамбаримизга нозил қилинган оятларимизни ёлғонга чиқариб, тўсқинлик қиларди.

ആയത്ത്: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

Яқинда Мен уни бардоши етмайдиган оғир азобга дучор қиламан.

ആയത്ത്: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

Биз шунча неъматлар ато қилган бу кофир Қуръонни қандай қилиб ботилга чиқариш ҳақида ўйлаб, ичида режа тузди.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• المشقة تجلب التيسير.

Машаққат енгилликни жалб қилади.

• وجوب الطهارة من الخَبَث الظاهر والباطن.

Зоҳирий ва ботиний нопокликлардан покланишнинг вожиблиги.

• الإنعام على الفاجر استدراج له وليس إكرامًا.

Неъматлар фожир учун иззат-икром эмас, балки истидрождир, яъни, арқонни узун ташлаб қўйишдир.

ആയത്ത്: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

Лаънатлангур, азобга учрагур, қандай режа тузди-я?!

ആയത്ത്: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

Яна қайта лаънатлангур, азобга учрагур, қандай режа тузди-я?!

ആയത്ത്: 21

ثُمَّ نَظَرَ

Кейин айтмоқчи бўлганларини шошмасдан қайта-қайта ўйлаб, кўздан кечирди.

ആയത്ത്: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

Қуръонни айблаш учун бирон нарса топа олмагач, афтини буриштириб, қош-қовоғини осилтириб олди.

ആയത്ത്: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

Кейин у иймондан юз ўгирди ва Пайғамбар алайҳиссаломга итоат қилишдан ўзини катта олди.

ആയത്ത്: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

Деди: ”Муҳаммад олиб келган нарса Аллоҳнинг каломи эмас, балки ўзгалардан нақл қилинган бир сеҳрдир”.

ആയത്ത്: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

”Бу Аллоҳнинг каломи эмас, башарнинг сўзидир”.

ആയത്ത്: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

Мен бу кофирни яқинда дўзах қатларидан бир қатга киритаман. У куйдирадиган Сақардир.

ആയത്ത്: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

Эй, Муҳаммад, Сақарнинг нималигини сиз қаердан ҳам билар эдингиз?!

ആയത്ത്: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

У ўзида азобланаётган кимсадан бирон нарсани қолдирмасдан, ҳаммасини куйдириб кул қилади. Кейин азобланувчининг бадани яна ўз ҳолига қайтади. Сўнг яна куйдириб кул қилади. Шу тариқа давом этаверади.

ആയത്ത്: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

У териларни қаттиқ куйдириб, бутунлай ўзгартириб юборади.

ആയത്ത്: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

Унинг устида ўн тўққизта фаришта бор. Улар Сақарнинг посбонларидир.

ആയത്ത്: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

Дўзахнинг посбонларини фаришталардан қилдик. Уларга инсонларнинг тоқати дош беролмайди. Аллоҳ кофирларни синаш учун азоб фаришталарининг сонини ўн тўққизта қилди. Токи, улар деганини деб, ўзларига ўзлари азобни кучайтириб олсинлар. Токи, Таврот берилган яҳудийлар ва Инжил берилган насронийлар Қуръон уларнинг китобларидаги маълумотни тасдиқлаганини кўриб, аниқ ишонч ҳосил қилсинлар. Аҳли китобларнинг мувофиқлигини кўриб, мўминларнинг ҳам иймонлари зиёда бўлсин. Токи, яҳудий, насроний ва мўминларнинг қалбларида шубҳа қолмасин. Токи, иймон бобида иккиланиб турганлар ва кофирлар: ”Бу ғалати сон билан Аллоҳ нимани хоҳлаяпти ўзи?!”, - деб қолсинлар. Аллоҳ таоло Ўзи хоҳлаган кимсани адаштиради, Ўзи истаган кишини ҳидоятга бошлайди. Мана шу сонни инкор қилувчиларни адаштиргани ва тасдиқ этганларни ҳидоятга бошлагани бунинг яққол мисолидир. Парвардигорингиз лашкарлари шу қадар кўпки, уни Ўзидан бошқа ҳеч ким билмайди. Жаҳаннам Аллоҳ таолонинг қудратини билиб олишлари учун башариятга бир эслатмадир, холос.

ആയത്ത്: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

Масала баъзи мушрикларнинг шерикларига: ”Жаҳаннам посбонларини сизлардан узоқлаштираман, сизларни ҳимоя қиламан”, деб даъво қилаётганидек енгил эмас.
Аллоҳ таоло ойга қасам ичди.

ആയത്ത്: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

Кейин ўтиб кетган тунга қасам ичди.

ആയത്ത്: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

Кейин ёришиб келаётган тонгга ҳам қасам ичди.

ആയത്ത്: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

Дарҳақиқат, жаҳаннам олови улкан балолардан биридир.

ആയത്ത്: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

Инсонларни қўрқитиб, огоҳлантирувчидир.

ആയത്ത്: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

Эй одамлар, бу сизларнинг орангизда Аллоҳга иймон келтириш ва солиҳ амаллар билан олдинда бўлишни хоҳлаётган кишилар учун ҳам, куфру исён билан орқада қолишни истаётган кишилар учун ҳамдир.

ആയത്ത്: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

Ҳар бир жон ўзи қилиб ўтган амалларининг гаровига олинади. Амаллари уни ё ҳалок қилади, ё ҳалокатлардан қутқариб қолади.

ആയത്ത്: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

Лекин мўминлар гуноҳлари туфайли азобга тутилмайдилар. Балки солиҳ амаллари туфайли кечириладилар.

ആയത്ത്: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

Улар Қиёмат куни жаннатларда бир-бирларидан сўрайдилар.

ആയത്ത്: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Қилган гуноҳлари туфайли ўзларини ўзлари ҳалок қилган кофирлар ҳақида.

ആയത്ത്: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

Улар: ”Нима сабабдан жаҳаннамга кирдингизлар?”, - деб сўрайдилар.

ആയത്ത്: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

Кофирлар шундай деб жавоб берадилар: ”Бизлар дунё ҳаётида фарз намозларни адо қилувчилардан бўлмадик”.

ആയത്ത്: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

Аллоҳ бизга ато қилган мол-давлатдан фақирларни таомлантирмадик.

ആയത്ത്: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

Ботиллар қаерга борса, ўша ерга борардик. Адашган, гумроҳлар билан бирга ҳамтовоқ бўлардик.

ആയത്ത്: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

Жазо – Қиёмат кунини ёлғонга чиқарар эдик.

ആയത്ത്: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

Ўлим вақти етиб, тавбадан маҳрум қилингунимизга қадар ҳақни тан олмасликда давом этавердик.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• خطورة الكبر حيث صرف الوليد بن المغيرة عن الإيمان بعدما تبين له الحق.

Кибр нақадар хатарли. Валид ибн Муғийра ҳақни очиқ-ойдин билганидан кейин ҳам кибри туфайли иймондан юз ўгириб кетди.

• مسؤولية الإنسان عن أعماله في الدنيا والآخرة.

Инсон шу дунёда ҳам, охиратда ҳам амалларидан масъулдир.

• عدم إطعام المحتاج سبب من أسباب دخول النار.

Муҳтожларни таомсиз қолдириш дўзахга кириш сабабларидандир.

ആയത്ത്: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

Қиёмат куни уларга фаришталар, пайғамбарлар ва солиҳ кишилардан иборат бўлган шафоатчиларнинг ўртага тушиши фойда бермайди. Шафоат қабул бўлишининг шарти шафоат қилинувчидан Аллоҳнинг рози бўлишидир.

ആയത്ത്: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

Бу мушрикларни Қуръондан юз ўгиришга нима мажбур қилди?

ആയത്ത്: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

Улар худди ёввойи, ҳуркак эшакка ўхшаб юз ўгирадилар.

ആയത്ത്: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

Шеърдан қўрқиб қочган эшак каби юз ўгирадилар.

ആയത്ത്: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

Бу мушрикларларнинг ҳар бири Муҳаммад Аллоҳнинг элчиси эканидан хабар берадиган ўзларининг алоҳида очиқ китоблари бўлишини хоҳлаётгандир. Бунинг сабаби далилларнинг озлиги ёки ҳужжатларнинг кучсизлиги эмас, балки уларнинг қайсарлиги ва кибр-ҳавосидир.

ആയത്ത്: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

Асло ундай эмас. Уларнинг залолатда туриб олишларига сабаб шуки, улар охиратдаги азобга ишонмайдилар. Шунинг учун кофирлигида қолиб кетганлар.

ആയത്ത്: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

Огоҳ бўлингизким, албатта бу Қуръон эслатма ва насиҳатдир.

ആയത്ത്: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

Ким Қуръон ўқиб, ундан насиҳат олишни истаса, уни ўқийди ва насиҳат олади.

ആയത്ത്: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

Аллоҳ панд-насиҳат олишини хоҳлаганларгина панд-насиҳат оладилар. Буйруқлари бажарилиб, тақиқларидан тийилиб, тақво қилиниши лозим бўлган Зот Аллоҳ таолодир. Агар бандалари тавба қилсалар, уларнинг гуноҳларини кечирувчи бўлган зот ҳам Аллоҳ Таолодир.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• مشيئة العبد مُقَيَّدة بمشيئة الله.

Банданинг хоҳиши Аллоҳнинг хоҳишига тобедир.

• حرص رسول الله صلى الله عليه وسلم على حفظ ما يوحى إليه من القرآن، وتكفّل الله له بجمعه في صدره وحفظه كاملًا فلا ينسى منه شيئًا.

Пайғамбар алайҳиссалом ўзига ваҳий қилинган Қуръонни ёдлаб олишга ҳарис эди. Қуръонни у зотнинг қалбига тўплаб бериш ва ҳеч қачон унутмайдиган тарзда ёдлатиб қўйишга Аллоҳнинг Ўзи кафолат берган.