ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 79 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߟߞߌߛߍ ߟߎ߬ ߝߐߘߊ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߊߘߛߏߣߍ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ ߞߊ߬ߡߙߌ߬ߦߊ߬ߞߊ߲ ߘߐ߫. - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 79

أَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلطَّيۡرِ مُسَخَّرَٰتٖ فِي جَوِّ ٱلسَّمَآءِ مَا يُمۡسِكُهُنَّ إِلَّا ٱللَّهُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

តើពួកមុស្ហរីគីនមិនបានសម្លឹងមើលទៅកាន់សត្វស្លាបដែលហោះហើរយ៉ាងងាយស្រួលនៅលើអាកាសដោយប្រើស្លាបរបស់វាដែលអល់ឡោះបានផ្តល់ដល់វា ហើយទ្រង់បានប្រើវាឲ្យបង្រួម និងត្រដាងស្លាបរបស់វាទេឬ? គ្មាននរណាម្មាក់អាចទប់វាឲ្យនៅលើអាកាសមិនឲ្យធ្លាក់ ក្រៅពីអល់ឡោះដែលជាអ្នកមានសមត្ថភាពបំផុតនោះឡើយ។ ជាការពិតណាស់ នៅក្នុងរឿងដែលសត្វស្លាបអាចត្រដាងស្លាបរបស់វាចុះឡើង និងការទប់វាមិនឲ្យធ្លាក់នោះ គឺជាភស្តុតាងសម្រាប់ក្រុមដែលមានជំនឿចំពោះអល់ឡោះ ដោយសារតែពួកគេគឺជាអ្នកដែលទទួលបានផលប្រយោជន៍តាមរយៈភស្តុតាង និងមេរៀនទាំងនោះ។

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• لله تعالى الحكمة البالغة في قسمة الأرزاق بين العباد، إذ جعل منهم الغني والفقير والمتوسط؛ ليتكامل الكون، ويتعايش الناس، ويخدم بعضهم بعضًا.

• សម្រាប់អល់ឡោះជាម្ចាស់ ទ្រង់មានបុព្វហេតុជាក់លាក់របស់ទ្រង់ចំពោះការបែងចែងលាភសក្ការៈរវាងខ្ញុំបម្រើទាំងឡាយ ដោយទ្រង់បានធ្វើឲ្យក្នុងចំណោមពួកគេមានអ្នកមាន មានអ្នកក្រ និងមានអ្នកដែលមានជីវភាពមធ្យម ដែលអាចជួយបម្រើគ្នា និងបំពេញសេចក្តីត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមក។

• دَلَّ المثلان في الآيات على ضلالة المشركين وبطلان عبادة الأصنام؛ لأن شأن الإله المعبود أن يكون مالكًا قادرًا على التصرف في الأشياء، وعلى نفع غيره ممن يعبدونه، وعلى الأمر بالخير والعدل.

• ឧទាហរណ៍ទាំងពីរនៅក្នុងវាក្យខណ្ឌខាងលើបានបង្ហាញទៅលើភាពវង្វេងរបស់ពួកមុស្ហរីគីន និងភាពមិនត្រឹមត្រូវនៃការគោរពសក្ការៈចំពោះរូបបដិមា ដោយសារតែអ្នកដែលត្រូវគេគោរពសក្ការៈនោះត្រូវតែជាអ្នកដែលមានកម្មសិទ្ធិ មានសមត្ថភាពក្នុងការចាត់ចែងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ហើយមានសមត្ថភាពអាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់អ្នកដែលគោរពសក្ការៈចំពោះគេបាន និងស្ថិតនៅលើការប្រើឲ្យធ្វើល្អ ហើយប្រកាន់ខ្ជាប់នឹងភាពយុត្តិធម៌។

• من نعمه تعالى ومن مظاهر قدرته خلق الناس من بطون أمهاتهم لا علم لهم بشيء، ثم تزويدهم بوسائل المعرفة والعلم، وهي السمع والأبصار والأفئدة، فبها يعلمون ويدركون.

• ក្នុងចំណោមឧបការគុណរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ និងការស្តែងពីសមត្ថភាពរបស់ទ្រង់នោះ គឺទ្រង់បានបង្កើតមនុស្សចេញពីផ្ទៃមាតារបស់ពួកគេដោយពួកគេគ្មានដឹងអ្វីសោះ។ ក្រោយមក ទ្រង់បានបន្ថែមដល់ពួកគេនូវមធ្យោបាយនៃការស្គាល់ និងការដឹង ដូចជាការស្តាប់ ការមើល និងដួងចិត្ត ដែលតាមរយៈវាទាំងនេះពួកគេអាចយល់ និងដឹងបាន។