ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 14 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߦߊߛߌߣ ߝߐߘߊ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߊߘߛߏߣߍ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ ߞߊ߬ߡߙߌ߬ߦߊ߬ߞߊ߲ ߘߐ߫. - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

إِذۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡهِمُ ٱثۡنَيۡنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزۡنَا بِثَالِثٖ فَقَالُوٓاْ إِنَّآ إِلَيۡكُم مُّرۡسَلُونَ

នៅពេលដែលយើងបានបញ្ជូនអ្នកនាំសារពីរនាក់ដំបូងទៅកាន់ពួកគេដើម្បីអំពាវនាវពួកគេទៅកាន់ការមានជំនឿចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់តែមួយគត់ និងគោរពសក្ការៈទៅចំពោះទ្រង់ ប៉ុន្តែពួកគេបានបដិសេធ(មិនជឿ)នឹងអ្នកនាំសារទាំងពីរនាក់នោះ ហើយយើងក៏បានពង្រឹងគេទាំងពីរដោយបញ្ជូនអ្នកនាំសារទីបីទៅជាមួយពួកគេទៀត។ ហើយអ្នកនាំសារទាំងបីនាក់នោះបាននិយាយទៅកាន់អ្នកស្រុកភូមិនោះថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើង(ទាំងបីនាក់) គឺជាអ្នកនាំសារដែលត្រូវបានបញ្ជូនមកកាន់ពួកអ្នកទាំងអស់គ្នា ដើម្បីអំពាវនាវពួកអ្នកទៅកាន់ការគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់តែមួយគត់ និងដើរតាមក្បួនច្បាប់ទាំងឡាយរបស់ទ្រង់។

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• أهمية القصص في الدعوة إلى الله.

• សារសំខាន់នៃលើកឡើងពីរឿងរ៉ាវរបស់អ្នកជំនាន់មុននៅក្នុងការអំពាវនាវទៅកាន់អល់ឡោះ។

• الطيرة والتشاؤم من أعمال الكفر.

• ការមានជំនឿចំពោះប្រផ្នូល ស្ថិតក្នុងចំណោមទង្វើរបស់ពួកគ្មានជំនឿ។

• النصح لأهل الحق واجب .

• ការណែនាំឲ្យធ្វើតាមអ្នកដែលស្ថិតនៅលើការពិត គឺជាប្រការចាំបាច់។

• حب الخير للناس صفة من صفات أهل الإيمان.

• ការពេញចិត្តចង់ឲ្យអ្នកដទៃបានល្អ គឺជាលក្ខណៈសម្បត្តិមួយក្នុងចំណោមលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់អ្នកមានជំនឿ។