ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߞߐ߲߬ߞߍ ߝߐߘߊ - الترجمة البشتوية - رواد - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

الطور

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

وَالطُّوْرِ ۟ۙ

په طور (غره) قسم.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

وَكِتٰبٍ مَّسْطُوْرٍ ۟ۙ

او په ليكلي كتاب.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

فِیْ رَقٍّ مَّنْشُوْرٍ ۟ۙ

په پرانيستې پاڼه كې.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

وَّالْبَیْتِ الْمَعْمُوْرِ ۟ۙ

او په ودان شوي كور.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوْعِ ۟ۙ

او پورته شوي چت باندې قسم.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

وَالْبَحْرِ الْمَسْجُوْرِ ۟ۙ

او په ډک شوي سمندر.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

اِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ ۟ۙ

چې په رېښتيا ستا د رب عذاب پېښېدونكى دى.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

مَّا لَهٗ مِنْ دَافِعٍ ۟ۙ

هيڅوک يې ايسارونكى نشته.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

یَّوْمَ تَمُوْرُ السَّمَآءُ مَوْرًا ۟

هغه ورځ چې آسمان په (سختو) خوځېدلو سره وخوځيږي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

وَّتَسِیْرُ الْجِبَالُ سَیْرًا ۟ؕ

او غرونه روان وچليږي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

فَوَیْلٌ یَّوْمَىِٕذٍ لِّلْمُكَذِّبِیْنَ ۟ۙ

نو په هغه ورځ درواغ ګڼونكو لره تباهي ده.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

الَّذِیْنَ هُمْ فِیْ خَوْضٍ یَّلْعَبُوْنَ ۟ۘ

هغوى چې په چټي خبرو جوړولو كې ساعت تېرى كوي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

یَوْمَ یُدَعُّوْنَ اِلٰی نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا ۟ؕ

هغه ورځ چې په ټېلو ټېلو د جهنم اور ته ټېل وهل شي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

هٰذِهِ النَّارُ الَّتِیْ كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُوْنَ ۟

دا همغه اور دى چې تاسو به درواغ ګڼلو.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

اَفَسِحْرٌ هٰذَاۤ اَمْ اَنْتُمْ لَا تُبْصِرُوْنَ ۟

ښه نو دا كوډې دي كه يې تاسي وينئ نه؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

اِصْلَوْهَا فَاصْبِرُوْۤا اَوْ لَا تَصْبِرُوْا ۚ— سَوَآءٌ عَلَیْكُمْ ؕ— اِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟

ورننوځئ (اوس) نو كه صبر كوئ او يا صبر نه كوئ، درته یو شی دي، تاسو ته ايله د هغه څه بدله دركول كيږي چې كول به مو.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

اِنَّ الْمُتَّقِیْنَ فِیْ جَنّٰتٍ وَّنَعِیْمٍ ۟ۙ

بېشكه متقيان به په باغو او نعمتو كې وي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

فٰكِهِیْنَ بِمَاۤ اٰتٰىهُمْ رَبُّهُمْ ۚ— وَوَقٰىهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِیْمِ ۟

څه چې خپل رب يې وركړي په هغو به خوشاله وي او خپل رب به يې د جهنم له عذابه وساتي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

كُلُوْا وَاشْرَبُوْا هَنِیْٓـًٔا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟ۙ

په مزه مزه خورئ او څښئ، د هغو عملونو په بدله كې چې تاسو به كول.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

مُتَّكِـِٕیْنَ عَلٰی سُرُرٍ مَّصْفُوْفَةٍ ۚ— وَزَوَّجْنٰهُمْ بِحُوْرٍ عِیْنٍ ۟

په كتار اېښودل شوو تختونو به تكيه وهونكي وي او له غټ سترګو [بې عیبه غټ سترګې] حورو سره به يې واده وكړو.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُمْ بِاِیْمَانٍ اَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَمَاۤ اَلَتْنٰهُمْ مِّنْ عَمَلِهِمْ مِّنْ شَیْءٍ ؕ— كُلُّ امْرِىۢ بِمَا كَسَبَ رَهِیْنٌ ۟

او كومو خلكو چې ايمان راوړى او خېلخانو (اولادونو) يې هم په ايمان راوړو سره د هغوى پيروي کړې وي، خېلخانې (اولادونه) به يې هم ورسره يو ځاى كړو او له عملونو به يې هيڅ شى كم نه كړو، هر سړى به په خپل ترسره كړي عمل كې ګرو شوى وي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

وَاَمْدَدْنٰهُمْ بِفَاكِهَةٍ وَّلَحْمٍ مِّمَّا یَشْتَهُوْنَ ۟

او موږ به زياتوالى وركړو په مېوه او غوښه سره، له هر څه نه يې چې زړه غواړي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

یَتَنَازَعُوْنَ فِیْهَا كَاْسًا لَّا لَغْوٌ فِیْهَا وَلَا تَاْثِیْمٌ ۟

(په ټوكو ټوکو) به له يو بل نه داسې ګيلاسونه اخلي چې نه به چټيات پكې وي او نه ګناه.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

وَیَطُوْفُ عَلَیْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَاَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُوْنٌ ۟

او پرهغوى به داسې هلكان چاپېره ګرځي راګرځي لكه ساتل شوې مرغلرې.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

وَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَسَآءَلُوْنَ ۟

او په خپلو كې به يو بل ته مخ اړوي يوبل به پوښتي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

قَالُوْۤا اِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِیْۤ اَهْلِنَا مُشْفِقِیْنَ ۟

وايي به بېشكه موږ مخکې لا خپلو كورونو كې (له عذابه) ډارېدلو.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

فَمَنَّ اللّٰهُ عَلَیْنَا وَوَقٰىنَا عَذَابَ السَّمُوْمِ ۟

خو الله احسان راباندې وكړ او د ګرم عذابه يې وساتلو.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

اِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوْهُ ؕ— اِنَّهٗ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِیْمُ ۟۠

موږ به مخكې د هغه عبادت كولو، يقيناً همغه ښېګڼې والا مهربان دى.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

فَذَكِّرْ فَمَاۤ اَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَّلَا مَجْنُوْنٍ ۟ؕ

نو نصيحت كوه، ځكه چې ته د خپل پالونکي په لورېينه نه فال ګر يې او نه لېونى.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

اَمْ یَقُوْلُوْنَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهٖ رَیْبَ الْمَنُوْنِ ۟

آيا هغوى وايي: شاعر دى، موږ به هغه ته د زمانې د پېښو انتظار كوو.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

قُلْ تَرَبَّصُوْا فَاِنِّیْ مَعَكُمْ مِّنَ الْمُتَرَبِّصِیْنَ ۟ؕ

ورته ووايه: انتظار كوئ! زه هم يقيناً تاسو ته انتظار كوونكى يم.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 32

اَمْ تَاْمُرُهُمْ اَحْلَامُهُمْ بِهٰذَاۤ اَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُوْنَ ۟ۚ

آيا عقلونه يې همداسې امر ورته كوي، كه هغوى كوم سرکښه قوم دى؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 33

اَمْ یَقُوْلُوْنَ تَقَوَّلَهٗ ۚ— بَلْ لَّا یُؤْمِنُوْنَ ۟ۚ

(او) كه هغوى وايي چې له ځانه يې جوړ كړى؟ په اصل كې هغوى ايمان نه راوړي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 34

فَلْیَاْتُوْا بِحَدِیْثٍ مِّثْلِهٖۤ اِنْ كَانُوْا صٰدِقِیْنَ ۟ؕ

نو كه رېښتيني وي، هغوى دې هم داسې كومه خبره راوړي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 35

اَمْ خُلِقُوْا مِنْ غَیْرِ شَیْءٍ اَمْ هُمُ الْخٰلِقُوْنَ ۟ؕ

آيا هغوى پرته له يو څه (خالق) څخه پيدا شوي (او) كه هغوى خپله پيدا كوونكي دي؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 36

اَمْ خَلَقُوا السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ ۚ— بَلْ لَّا یُوْقِنُوْنَ ۟ؕ

كه هغوى آسمانونه او ځمكه پيدا كړي؟ بلكې هغوى باور نه كوي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 37

اَمْ عِنْدَهُمْ خَزَآىِٕنُ رَبِّكَ اَمْ هُمُ الْمُصَۜیْطِرُوْنَ ۟ؕ

كه له هغوى سره ستا د پالونکي زېرمې دي؟ يا هغوى څه واكداران دي؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 38

اَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ یَّسْتَمِعُوْنَ فِیْهِ ۚ— فَلْیَاْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطٰنٍ مُّبِیْنٍ ۟ؕ

يا له هغوى سره څه پوړۍ (زينه) ده چې (آسمان ته خيژي) پكې اوري؟ نو كوم اورېدونكى خو دې څه ښكاره دليل راوړي!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 39

اَمْ لَهُ الْبَنٰتُ وَلَكُمُ الْبَنُوْنَ ۟ؕ

آيا هغه لره لوڼې او تاسي لره زامن دي؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 40

اَمْ تَسْـَٔلُهُمْ اَجْرًا فَهُمْ مِّنْ مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُوْنَ ۟ؕ

كه ته له هغوى څه بدله غواړې چې هغوى له تاوانه درانده كړاى شوي؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 41

اَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَكْتُبُوْنَ ۟ؕ

يا له هغوى سره (علم) غيب دى چې ليكي يې؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 42

اَمْ یُرِیْدُوْنَ كَیْدًا ؕ— فَالَّذِیْنَ كَفَرُوْا هُمُ الْمَكِیْدُوْنَ ۟ؕ

كه (نه) هغوى څه چل جوړول غواړي؟ نو هغه کسان چې كفر يې کړی په رېښتيا په خپله پر هغوى چل شوى دى.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 43

اَمْ لَهُمْ اِلٰهٌ غَیْرُ اللّٰهِ ؕ— سُبْحٰنَ اللّٰهِ عَمَّا یُشْرِكُوْنَ ۟

آيا هغوى لره له الله پرته بل اله دى؟ الله لره له هغه څه پاكي ده چې هغوى يې ورسره شريكوي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 44

وَاِنْ یَّرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَآءِ سَاقِطًا یَّقُوْلُوْا سَحَابٌ مَّرْكُوْمٌ ۟

او كه هغوى له آسمانه يوه رالوېدونكې ټوټه وويني، وايي به غبرګه ډبله ورېځ ده!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 45

فَذَرْهُمْ حَتّٰی یُلٰقُوْا یَوْمَهُمُ الَّذِیْ فِیْهِ یُصْعَقُوْنَ ۟ۙ

نو پرېږده يې چې له خپلې هغې ورځې سره مخامخ شي چې بې هوښه به شي پكې.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 46

یَوْمَ لَا یُغْنِیْ عَنْهُمْ كَیْدُهُمْ شَیْـًٔا وَّلَا هُمْ یُنْصَرُوْنَ ۟ؕ

كومه ورځ چې (دا) چلونه به يې هيڅ شى ترې ايسار نه كړى شي او نه به يې څه مرسته وشي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 47

وَاِنَّ لِلَّذِیْنَ ظَلَمُوْا عَذَابًا دُوْنَ ذٰلِكَ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟

او د هغو كسانو لپاره په رېښتيا له دې پرته بل عذاب هم شته خو ډېری يې نه پوهيږي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 48

وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَاِنَّكَ بِاَعْیُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِیْنَ تَقُوْمُ ۟ۙ

او د خپل پالونکي حكم ته صبر كوه، ځكه ته زموږ د سترګو لاندې يې او سهار چې كله راپاڅېږې نو د خپل پالونکي له ستاينې سره د هغه پاکي بيانوه.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 49

وَمِنَ الَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَاِدْبَارَ النُّجُوْمِ ۟۠

او د شپې څه وختونه يې هم پاکي بيانوه او له ستورو (ډوبېدو) وروسته هم.