ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 69 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߞߟߏߝߋ߲ ߠߎ߬ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 69

وَمَا عَلَى ٱلَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنۡ حِسَابِهِم مِّن شَيۡءٖ وَلَٰكِن ذِكۡرَىٰ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

Walang kailangan sa mga nangingilag magkasala kay Allāh, sa pamamagitan ng pagsunod sa mga ipinag-uutos Niya at pag-iwas sa mga sinasaway Niya, na pagtutuos sa mga tagalabag sa katarungan na ito sa anuman. Kailangan sa kanila lamang na sumaway sa mga ito sa ginagawa ng mga ito na nakasasama, nang sa gayon ang mga ito ay mangingilag magkasala Allāh kaya susunod ang mga ito sa mga ipinag-uutos Niya at iiwas ang mga ito sa mga sinasaway Niya.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• الداعية إلى الله تعالى ليس مسؤولًا عن محاسبة أحد، بل هو مسؤول عن التبليغ والتذكير.

Ang tagapag-anyaya tungo kay Allāh – pagkataas-taas Siya – ay hindi pananagutin sa pagtutuos sa isang tao, bagkus siya ay pananagutin sa pagpapaabot at pagpapaalaala.

• الوعظ من أعظم وسائل إيقاظ الغافلين والمستكبرين.

Ang pangangaral ay kabilang sa pinakadakila sa mga kaparaanan ng paggising sa mga nalilingat at mga nagmamalaki.

• من دلائل التوحيد: أن من لا يملك نفعًا ولا ضرًّا ولا تصرفًا، هو بالضرورة لا يستحق أن يكون إلهًا معبودًا.

Kabilang sa mga pahiwatig ng Tawḥīd ay na ang sinumang hindi nakapagdudulot ng pakinabang ni pinsala ni malayang pagkilos, siya ay kinakailangang hindi nagiging karapat-dapat na maging isang diyos na sinasamba.