د معناګانو ژباړه سورت النبإ - الباني ژباړه - حسان ناهي - د قرآن کریم دائرة المعارف

Suretu En Nebe’

آیت: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

Për çfarë e pyesin ata njëri-tjetrin?

آیت: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

Për Lajmin e madh,

آیت: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

rreth të cilit ata kanë kundërshtime.

آیت: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Ani, shpejt do ta marrin vesh!

آیت: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Sigurisht që shpejt do ta marrin vesh!

آیت: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

A nuk jua kemi bërë Tokën si shtrat

آیت: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

e malet si shtylla?!

آیت: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

Ne ju kemi krijuar në çifte

آیت: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

dhe gjumin jua kemi bërë për prehje.

آیت: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

Natën jua kemi bërë mbulesë,

آیت: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

ndërsa ditën e kemi caktuar për të punuar.

آیت: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

Mbi ju kemi ndërtuar shtatë qiej të fortë

آیت: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

dhe kemi vënë kandil (diell) të shndritshëm!

آیت: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

Nga retë Ne ju lëshojmë ujëra të bollshme

آیت: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

për rritjen e drithërave, bimëve

آیت: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

dhe të kopshteve të dendura.

آیت: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

Sigurisht, Dita e Ndarjes vendimtare është caktuar.

آیت: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

Atë Ditë do të fryhet në Sur dhe ju do të vini grupe-grupe.

آیت: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

Dyert e qiellit do të hapen

آیت: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

dhe malet do të shtyhen tutje e do të bëhen si mirazh.

آیت: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

Me të vërtetë, Xhehenemi do të bëhet pusi,

آیت: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

vendbanim i caktuar për keqbërësit,

آیت: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

që aty të mbeten përgjithmonë.

آیت: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

Aty nuk do të shijojnë as freski, as pije,

آیت: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

përpos ujit të valuar dhe qelbësirave,

آیت: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

si shpërblim përkatës (të veprave të tyre).

آیت: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

Në të vërtetë, ata as që e çonin nëpër mend se do të jepnin llogari

آیت: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

dhe shpalljet Tona i mohonin prerazi.

آیت: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

Por Ne çdo gjë e kemi shënuar në një libër.

آیت: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

Prandaj do t’u themi: “Shijojeni këtë! Ne nuk do t’ju shtojmë gjë tjetër përveçse dënim!”

آیت: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

Vërtet, për punëdrejtët është përgatitur e mira (Xheneti):

آیت: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

kopshte dhe vreshta,

آیت: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

vajza të reja, të së njëjtës moshë,

آیت: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

dhe kupa të plota.

آیت: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

Atje nuk do të dëgjojnë biseda të kota e as gënjeshtra.

آیت: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

Kështu është shpërblimi nga Zoti yt - dhuratë sipas meritës

آیت: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

Zoti i qiejve dhe i Tokës dhe i gjithçkaje që gjendet midis tyre, i Gjithëmëshirshmi, të Cilit askush nuk do të mund t’i flasë (nga frika).

آیت: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

Në ditën, kur Shpirti (Xhebraili) dhe engjëjt do të jenë të rreshtuar, nuk do të flasë askush, përveç atij që do t’i japë leje i Gjithëmëshirshmi e që do të thotë të vërtetën.

آیت: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

Ajo është Dita e Vërtetë, prandaj kush të dojë, le të kthehet te Zoti i vet (që në këtë jetë).

آیت: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

Me të vërtetë, Ne ju kemi paralajmëruar se është i afërt dënimi, Ditën, kur njeriu do të shohë se ç’kanë bërë duart e tij dhe, kur jobesimtari do të thotë: “Ah, sikur të isha pluhur!”