د معناګانو ژباړه سورت اعراف - شركسي ژباړه - د رواد الترجمة مرکز - د مخ نمبر 169 - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 150

وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

Мусэ и лъэпкъым и деж къигъэзэжащ губжьауэ, нэщхъейуэ. ЖиIащ: "Сыту Iей а си ужькIэ вгъэхъар, фи Тхьэм и унафэр вгъэпсынщIэну фыхэту ара?" Пхъэ пIащIэхэр хыфIидзэри и къуэшым и щхьэр иубыдри зэрилъэфэлIащ, абы жиIащ: "Си анэм и къуэ, лъэпкъым къарууншэу сабжащ, саукIынуи хьэзырхэт. Напэтех бийхэм къытхуомыгъэщI, залымыгъэ зезыхьахэми сахомыбжэ"

آیت: 151

قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِأَخِي وَأَدۡخِلۡنَا فِي رَحۡمَتِكَۖ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ

ЖиIащ: "Тхьэшхуэ, сэри си къуэшми къытхуэгъэгъу, уи гущIэгъум дыхегъэубыдэ, Уэращ гущIэгъу зыхэлъхэм я нэхъ ГущIэгъущIыр"

آیت: 152

إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ ٱلۡعِجۡلَ سَيَنَالُهُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَذِلَّةٞ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُفۡتَرِينَ

Танэр зыщтахэм тхьэуэ я Тхьэм и губжьыр къатехуэнущ, мы дунейми гъэцIыкIуауэ къэнэнухэщ, аращ пцIы зэхэзылъхьэхэм яхуэдгъэфэщэнур

آیت: 153

وَٱلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ ثُمَّ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِهَا وَءَامَنُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ

Iейхэр зыщIэу итIанэ тобэ къэзыхьахэм Iимани къахьу, абыхэм щхьэкIэ а псоми иужь уи Тхьэр Зыгъэгъущ, ГущIэгъущIщ

آیت: 154

وَلَمَّا سَكَتَ عَن مُّوسَى ٱلۡغَضَبُ أَخَذَ ٱلۡأَلۡوَاحَۖ وَفِي نُسۡخَتِهَا هُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّلَّذِينَ هُمۡ لِرَبِّهِمۡ يَرۡهَبُونَ

Мусэ и губжьыр щытекIыжым пхъэ пIащIэхэр къищтащ, абыхэм тетхэт гъуэгу захуэри гущIэгъури зи Тхьэм щышынэхэм папщIэ

آیت: 155

وَٱخۡتَارَ مُوسَىٰ قَوۡمَهُۥ سَبۡعِينَ رَجُلٗا لِّمِيقَٰتِنَاۖ فَلَمَّآ أَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ قَالَ رَبِّ لَوۡ شِئۡتَ أَهۡلَكۡتَهُم مِّن قَبۡلُ وَإِيَّٰيَۖ أَتُهۡلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَّآۖ إِنۡ هِيَ إِلَّا فِتۡنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَآءُ وَتَهۡدِي مَن تَشَآءُۖ أَنتَ وَلِيُّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَاۖ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡغَٰفِرِينَ

Мусэ лIыуэ блыщI къыхихахэщ уахътэ хэхам къытхуэзэнхэ папщIэ щIыпIэ гъэунэхуам и деж. ЩIыуэ зытетхэр зэщIэхъейуэ щыщIидзэм, жиIащ (Мусэ): "Тхьэшхуэ, ухуеятэмэ ахэри сэри ипэкIэ дытебгъэкIуэдыкIынут. Зи щхьэхэр мытэрэзу къытхэтхэм ящIам щхьэкIэ дэ дыбгъэкIуэдыну ара? Ар Уэ бэлыхьу къыттеплъхьаращ, узыхуейр богъэгъуащэри абыкIэ, узыхуейр гъуэгу захуэм тыбошэ. Уэращ ди Уэлийр, къытхуэгъэгъуи гущIэгъу къытхуэщI, Уэращ зыгъэгъухэм я нэхъыфIыр