د معناګانو ژباړه سورت اعراف - شركسي ژباړه - د رواد الترجمة مرکز - د مخ نمبر 166 - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 131

فَإِذَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡحَسَنَةُ قَالُواْ لَنَا هَٰذِهِۦۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةٞ يَطَّيَّرُواْ بِمُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓۗ أَلَآ إِنَّمَا طَٰٓئِرُهُمۡ عِندَ ٱللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

ФIыгъуэ къахуехмэ жаIэр: "Мыр тхуэфащэу аращ". Iей гуэр къахъулIэмэ Мусэрэ абы щIыгъухэмрэ ар илажьэу жаIэр. Абыхэм я нэщэнэ мыхъумыщIэхэр Алыхьым и дежщ, ауэ абыхэм я нэхъыбэм ящIэркъым

آیت: 132

وَقَالُواْ مَهۡمَا تَأۡتِنَا بِهِۦ مِنۡ ءَايَةٖ لِّتَسۡحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحۡنُ لَكَ بِمُؤۡمِنِينَ

ИтIани жаIащ: "Сыт хуэдэ нэщэнэ домыгъэлъагъуми, щхъухь къыдэпхыным папщIэ, уэ ди фIэщ ухъунукъым"

آیت: 133

فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلطُّوفَانَ وَٱلۡجَرَادَ وَٱلۡقُمَّلَ وَٱلضَّفَادِعَ وَٱلدَّمَ ءَايَٰتٖ مُّفَصَّلَٰتٖ فَٱسۡتَكۡبَرُواْ وَكَانُواْ قَوۡمٗا مُّجۡرِمِينَ

ИтIанэ яхуэдгъэкIуащ абыхэм псыдзэри, мацIэри, цIэри, хьэндыркъуакъуэри, лъыри нэщэнэ зэмылIэужьыгъуэхэу. Ауэ ахэр епэгэкIахэщ, ахэр лъэпкъ мыхъумыщIагъэ зыщIэхэт

آیت: 134

وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيۡهِمُ ٱلرِّجۡزُ قَالُواْ يَٰمُوسَى ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَۖ لَئِن كَشَفۡتَ عَنَّا ٱلرِّجۡزَ لَنُؤۡمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرۡسِلَنَّ مَعَكَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

ИтIанэ хьэзабыр къащытехуэм Мусэ жраIащ: "Уэ Мусэ, уи Тхьэм тхуелъэIу укъызэригъэгугъамкIэ, мы къыттехуа бэлыхьыр тщхьэщихмэ ди фIэщ ухъунущи Исраил и бынхэри уи гъусэу нэдгъэкIуэнщ"

آیت: 135

فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُمُ ٱلرِّجۡزَ إِلَىٰٓ أَجَلٍ هُم بَٰلِغُوهُ إِذَا هُمۡ يَنكُثُونَ

ИтIанэ абыхэм я пIалъэ шэч хэмылъу здынэсынухэр къэсыху хьэзабыр щащхьэщытхым, ахэр епцIыжахэщ

آیت: 136

فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ بِأَنَّهُمۡ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ عَنۡهَا غَٰفِلِينَ

ИужькIэ дахурикъуащ абыхэм, хым едгъэтхьэлахэщ, ди нэщэнэхэр пцIыуэ зэрабжам щхьэкIэ, ахэр зэрызэрамыпэсам щхьэкIэ

آیت: 137

وَأَوۡرَثۡنَا ٱلۡقَوۡمَ ٱلَّذِينَ كَانُواْ يُسۡتَضۡعَفُونَ مَشَٰرِقَ ٱلۡأَرۡضِ وَمَغَٰرِبَهَا ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۖ وَتَمَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ ٱلۡحُسۡنَىٰ عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ بِمَا صَبَرُواْۖ وَدَمَّرۡنَا مَا كَانَ يَصۡنَعُ فِرۡعَوۡنُ وَقَوۡمُهُۥ وَمَا كَانُواْ يَعۡرِشُونَ

ЯгъэцIыкIуу щыта лъэпкъым щIым и къухьэпIэри, и къуэкIыпIэри щIэину къахуэдгъэнащ, абы берычэт хэтлъхьащ, уи Тхьэми и псалъэ дахэр зэфIэкIащ, Исраил и бынхэм яхужиIар шэчыныгъэу зыхагъэлъам папщIэ. Фирхьэунымрэ и лъэпкъымрэ ящIахэри, яухуахэри зэхэдгъэлъэлъэжащ