د معناګانو ژباړه آیت 22 سورت غافر - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 22

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ كَانَتْ تَّاْتِیْهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنٰتِ فَكَفَرُوْا فَاَخَذَهُمُ اللّٰهُ ؕ— اِنَّهٗ قَوِیٌّ شَدِیْدُ الْعِقَابِ ۟

دغه عذاب چې هغوی ته ورسېدلو، يوازې د دې له امله چې هغوی ته د الله له لوري له څرګندو نښانو او ښکاره دلايلو سره يې رسولان راغلل، خو هغوی په الله کفر وکړ او د هغه رسولان يې درواغجن وګڼل، سره له دې چې هغوی پياوړي وو خو الله راونيول او تباه يې کړل، له شک پرته هغه سپېڅلی ذات پياوړی او د هغه چا لپاره د سختې سزا ورکوونکی دی چا چې کفر پرې کړی او رسولان يې درواغجن ګڼلي دي.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• التذكير بيوم القيامة من أعظم الروادع عن المعاصي.

د قيامت ورځ ور په يادول له ګناهونو تر ټولو له لویو منع کوونکو څخه دي.

• إحاطة علم الله بأعمال عباده؛ خَفِيَّة كانت أم ظاهرة.

د الله د خپلو بندګانو پر پټو او څرګندو کړنو د پوهې چاپېروالی.

• الأمر بالسير في الأرض للاتعاظ بحال المشركين الذين أهلكوا.

په ځمکه کې د ګرځېدو امر د هغو مشرکانو له حاله د پند اخېستو لپاره دی چې تباه کړل شوي دي.