மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 22 அத்தியாயம் ஆஃபிர் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 22

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ كَانَتْ تَّاْتِیْهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنٰتِ فَكَفَرُوْا فَاَخَذَهُمُ اللّٰهُ ؕ— اِنَّهٗ قَوِیٌّ شَدِیْدُ الْعِقَابِ ۟

دغه عذاب چې هغوی ته ورسېدلو، يوازې د دې له امله چې هغوی ته د الله له لوري له څرګندو نښانو او ښکاره دلايلو سره يې رسولان راغلل، خو هغوی په الله کفر وکړ او د هغه رسولان يې درواغجن وګڼل، سره له دې چې هغوی پياوړي وو خو الله راونيول او تباه يې کړل، له شک پرته هغه سپېڅلی ذات پياوړی او د هغه چا لپاره د سختې سزا ورکوونکی دی چا چې کفر پرې کړی او رسولان يې درواغجن ګڼلي دي.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• التذكير بيوم القيامة من أعظم الروادع عن المعاصي.

د قيامت ورځ ور په يادول له ګناهونو تر ټولو له لویو منع کوونکو څخه دي.

• إحاطة علم الله بأعمال عباده؛ خَفِيَّة كانت أم ظاهرة.

د الله د خپلو بندګانو پر پټو او څرګندو کړنو د پوهې چاپېروالی.

• الأمر بالسير في الأرض للاتعاظ بحال المشركين الذين أهلكوا.

په ځمکه کې د ګرځېدو امر د هغو مشرکانو له حاله د پند اخېستو لپاره دی چې تباه کړل شوي دي.