අර්ථ කථනය වාක්‍යය 42 පරිච්ඡේදය සූරා අත් තව්බා - අරාබි භාෂාව: පද අරුත් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 42

لَوۡ كَانَ عَرَضٗا قَرِيبٗا وَسَفَرٗا قَاصِدٗا لَّٱتَّبَعُوكَ وَلَٰكِنۢ بَعُدَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلشُّقَّةُۚ وَسَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ لَوِ ٱسۡتَطَعۡنَا لَخَرَجۡنَا مَعَكُمۡ يُهۡلِكُونَ أَنفُسَهُمۡ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ إِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

عَرَضًا قَرِيبًا: مَتَاعًا مِنَ الدُّنْيَا، سَهْلَ المَاخَذِ.
وَسَفَرًا قَاصِدًا: مُتَوَسِّطًا بَيْنَ القَرِيبِ وَالبَعِيدِ.
الشُّقَّةُ: الَمسَافَةُ الَّتِي تُقْطَعُ بِمَشَقَّةٍ.