අර්ථ කථනය වාක්‍යය 122 පරිච්ඡේදය සූරා අත් තව්බා - අශාන්ති පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 122

۞ وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ

Ԑnsεsε agyidiefoͻ no nyinaa bεpue prεko (akͻ Jihaad). Adεn na ebi mfiri wͻn mu fekuo biara mu, sεdeε (wͻn a wͻbεka akyire no) bɛnya (kwan asua adeε anya) ͻsom no ho nteaseε anaasε ͻsom no mu nkyerεkyerε na wͻabͻ wͻn nkorͻfoͻ no kͻkͻ aberε a wͻbεsan aba wͻn nkyεn, sεdeε wͻbεyε ahwεyie.