අර්ථ කථනය වාක්‍යය 201 පරිච්ඡේදය සූරා අල් බකරා - الترجمة الأسامية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 201

وَمِنْهُمْ مَّنْ یَّقُوْلُ رَبَّنَاۤ اٰتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَّفِی الْاٰخِرَةِ حَسَنَةً وَّقِنَا عَذَابَ النَّارِ ۟

কিন্তু মানুহৰ এটা দলে আল্লাহৰ প্ৰতি আৰু আখিৰাতৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰে। এনেকুৱা ব্যক্তিয়ে নিজ প্ৰতিপালকৰ পৰা পাৰ্থিৱ জীৱনৰ নিয়ামতৰ লগতে নেক আমল কৰাৰ তাওফীক প্ৰাৰ্থনা কৰে। তথা জান্নাতত প্ৰৱেশ কৰাৰ আৰু জাহান্নামৰ শাস্তিৰ পৰা মুক্তি প্ৰাৰ্থনা কৰে।

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• يجب على المؤمن التزود في سفر الدنيا وسفر الآخرة، ولذلك ذكر الله أن خير الزاد هو التقوى.

মুমিনসকলে দুনিয়া আৰু আখিৰাতৰ ভ্ৰমণৰ বাবে সম্বল সংগ্ৰহ কৰা উচিত। এই কাৰণেই আল্লাহে উল্লেখ কৰিছে যে, ভ্ৰমণৰ আটাইতকৈ উত্তম সম্বলটো হৈছে আল্লাহৰ তাক্বৱা।

• مشروعية الإكثار من ذكر الله تعالى عند إتمام نسك الحج.

ইয়াৰ দ্বাৰা প্ৰমাণিত হয় যে, হজ্জৰ কাৰ্যাৱলী সমাপ্ত হোৱাৰ পিছত আল্লাহক বেছি বেছি স্মৰণ কৰিব লাগে।

• اختلاف مقاصد الناس؛ فمنهم من جعل همّه الدنيا، فلا يسأل ربه غيرها، ومنهم من يسأله خير الدنيا والآخرة، وهذا هو الموفَّق.

মানুহৰ উদ্দেশ্য বিভিন্ন ধৰণৰ। কিছুমানে পৃথিৱীকেই নিজৰ লক্ষ্যস্থান কৰি লৈছে। সেয়ে আল্লাহৰ ওচৰত ইয়াৰ বাহিৰে আন একো নিবিচাৰে। আনহাতে কিছুমান মানুহে নিজ প্ৰতিপালকৰ ওচৰত দুনিয়া আৰু আখিৰাত উভয় স্থানৰ কল্যাণ কামনা কৰে আৰু এনেকুৱা লোকসকলেই সত্কৰ্মৰ তাওফীক প্ৰাপ্ত হয়।