අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය අල් ඉන්ෂිකාක් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - ඇසෑමි පරිවර්තනය. - පිටු අංක 589 - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

আল-ইনশ্বিক্বাক্ব

සූරාවෙහි අරමුණු:

تذكير الإنسان برجوعه لربه، وبيان ضعفه، وتقلّب الأحوال به.

নিজ প্ৰতিপালকৰ প্ৰতি উভতি আহিবলৈ মানুহক সতৰ্কবাৰ্তা দিয়া হৈছে, লগতে সিহঁতৰ দুৰ্বলতাৰ বিষয়ে আৰু অৱস্থাৰ পৰিবৰ্তনৰ বিষয়ে বৰ্ণনা কৰা হৈছে।

---

වාක්‍යය: 1

اِذَا السَّمَآءُ انْشَقَّتْ ۟ۙ

যেতিয়া আকাশখন ফাঁটি যাব, যাতে তাৰ পৰা ফিৰিস্তাসকল নামি আহে।

වාක්‍යය: 2

وَاَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ۟ۙ

আৰু তাৰ প্ৰতিপালকৰ আদেশ পালন কৰিব আৰু এইটোৱে তাৰ কৰণীয়।

වාක්‍යය: 3

وَاِذَا الْاَرْضُ مُدَّتْ ۟ؕ

আৰু যেতিয়া আল্লাহ তাআলাই পৃথিৱীখনক সম্প্ৰসাৰিত কৰিব যিদৰে ছাল সম্প্ৰসাৰণ কৰা হয়।

වාක්‍යය: 4

وَاَلْقَتْ مَا فِیْهَا وَتَخَلَّتْ ۟ۙ

আৰু তাৰ ভিতৰত থকা সম্পদৰ ভাণ্ডাৰ আৰু মৃত সকলোকে বাহিৰলৈ নিক্ষেপ কৰিব আৰু ইয়াৰ পৰা গৰ্ভশূন্য হব।

වාක්‍යය: 5

وَاَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ۟ؕ

আৰু তাৰ প্ৰতিপালকৰ আদেশ পালন কৰিব আৰু এইটোৱে তাৰ কৰণীয়।

වාක්‍යය: 6

یٰۤاَیُّهَا الْاِنْسَانُ اِنَّكَ كَادِحٌ اِلٰی رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلٰقِیْهِ ۟ۚ

হে মানৱ! তুমি পৃথিৱীত যি ভাল- বেয়া কাম কৰিছা, ক্বিয়ামতৰ দিনা সেইবোৰ তোমালোকে দেখিবলৈ পাবা, যাতে আল্লাহে তোমাক ইয়াৰ প্ৰতিদান দিব পাৰে।

වාක්‍යය: 7

فَاَمَّا مَنْ اُوْتِیَ كِتٰبَهٗ بِیَمِیْنِهٖ ۟ۙ

এতেকে যি ব্যক্তিক তাৰ আমল নামা তাৰ সোঁ হাতত দিয়া হব।

වාක්‍යය: 8

فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَّسِیْرًا ۟ۙ

ফলত আল্লাহে তাৰ হিচাপ অতি সহজকৈ লব। আৰু তেওঁলোকৰ আগত কামবোৰ উপস্থাপন কৰা হব কিন্তু শাস্তি বিহা নহব।

වාක්‍යය: 9

وَّیَنْقَلِبُ اِلٰۤی اَهْلِهٖ مَسْرُوْرًا ۟ؕ

আৰু তেওঁ নিজৰ আপোনজনলৈ প্ৰফুল্লচিত্তে ওভতি যাব।

වාක්‍යය: 10

وَاَمَّا مَنْ اُوْتِیَ كِتٰبَهٗ وَرَآءَ ظَهْرِهٖ ۟ۙ

আৰু যাক তাৰ আমল নামা (কৰ্ম পত্ৰ) তাৰ পিছফালৰ পৰা বাওঁ হাতত দিয়া হব।

වාක්‍යය: 11

فَسَوْفَ یَدْعُوْا ثُبُوْرًا ۟ۙ

তেতিয়া সি নিজৰ ধ্বংস আহ্বান কৰিব।

වාක්‍යය: 12

وَّیَصْلٰی سَعِیْرًا ۟ؕ

আৰু সি জাহান্নামত প্ৰৱেশ কৰি জ্বলন্ত জুইত জ্বলি থাকিব।

වාක්‍යය: 13

اِنَّهٗ كَانَ فِیْۤ اَهْلِهٖ مَسْرُوْرًا ۟ؕ

আচলতে পৃথিৱীত সি নিজ পৰিয়ালৰ মাজত তাৰ কুফুৰী আৰু পাপকৰ্মৰ প্ৰতি বৰ আনন্দিত আছিল।

වාක්‍යය: 14

اِنَّهٗ ظَنَّ اَنْ لَّنْ یَّحُوْرَ ۟ۚۛ

নিশ্চয় সি ভাবিছিল যে, সি মৃত্যুৰ পিছত কেতিয়াও উভতি নাযাব।

වාක්‍යය: 15

بَلٰۤی ۛۚ— اِنَّ رَبَّهٗ كَانَ بِهٖ بَصِیْرًا ۟ؕ

হয়, নিশ্চয় আল্লাহে তাক পুনৰ জীৱনলৈ ওভতি আনিব, যিদৰে প্ৰথমবাৰ সৃষ্টি কৰিছিল। নিশ্চিতৰূপে তাৰ প্ৰতিপালকে সেই অৱস্থা সম্পৰ্কে অৱগত। তাৰ কোনো কৰ্মই আল্লাহৰ পৰা লুকাই থকা নাছিল। আৰু আল্লাহ তাআলাই তাক তাৰ কৰ্মৰ প্ৰতিদান দিব।

වාක්‍යය: 16

فَلَاۤ اُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ۟ۙ

আল্লাহ তাআলাই সেই ৰঙা কিৰণৰ শপত কৰিছে, যিটো সূৰ্য মাৰ যোৱাৰ পিছত মহাকাশত থাকি যায়।

වාක්‍යය: 17

وَالَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ۟ۙ

আৰু ৰাতি তথা ইয়াৰ মাজত যিবোৰৰ সমাবেশ ঘটোৱা হয় তাৰ শপত কৰিছে।

වාක්‍යය: 18

وَالْقَمَرِ اِذَا اتَّسَقَ ۟ۙ

তথা চন্দ্ৰৰ শপত, যেতিয়া ই পূৰ্ণতা লাভ কৰি পূৰ্ণিমা চন্দ্ৰৰ ৰূপ লয়।

වාක්‍යය: 19

لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ ۟ؕ

হে মানৱ! অৱশ্যে তোমালোকে এটা স্তৰৰ পৰা আন এটা স্তৰলৈ যাব লাগিব। যেনেদৰে শুক্ৰবিন্দুৰ পৰা ৰক্তপিণ্ড লৈ, তাৰ পৰা মাংসৰ টুকুৰালৈ, তাৰ পৰা জীৱনলৈ, তাৰ পৰা মৃত্যুলৈ, তাৰ পৰা পুনৰ জীৱিত হৈ উত্থিত হবা।

වාක්‍යය: 20

فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟ۙ

তেন্তে এই কাফিৰসকলৰ কি হৈছে যে, ইহঁতে আল্লাহ আৰু ক্বিয়ামতৰ প্ৰতি কিয় ঈমান পোষণ নকৰে?

වාක්‍යය: 21

وَاِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْاٰنُ لَا یَسْجُدُوْنَ ۟

আৰু যেতিয়া সিহঁতৰ আগত কোৰআন তিলাৱত কৰা হয়, তেতিয়া সিহঁতে কিয় নিজ প্ৰতিপালকৰ আগত ছাজদা নকৰে?

වාක්‍යය: 22

بَلِ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا یُكَذِّبُوْنَ ۟ؗۖ

বৰং কাফিৰসকলে ৰাছুলে লৈ অহা কোৰআনক অস্বীকাৰ কৰে।

වාක්‍යය: 23

وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِمَا یُوْعُوْنَ ۟ؗۖ

সিহঁতৰ আন্তৰত যি আছে আল্লাহ তাআলাই সেই সম্পৰ্কে সবিশেষ অৱগত আৰু সিহঁতৰ কোনো আমল আল্লাহৰ পৰা লুপ্ত নহয়।

වාක්‍යය: 24

فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ اَلِیْمٍ ۟ۙ

হে ৰাছুল! আপুনি সিহঁতক সেই যন্ত্ৰণাদায়ক শাস্তিৰ সংবাদ দি দিয়ক যাৰ বাবে সিহঁতে অপেক্ষা কৰি আছে।

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• خضوع السماء والأرض لربهما.

আকাশ আৰু পৃথিৱী আল্লাহৰ আদেশৰ অনুগত।

• كل إنسان ساعٍ إما لخير وإما لشرّ.

প্ৰত্যেক ব্যক্তিয়ে চেষ্টাৰত, তাৰ চেষ্টা ভালৰ বাবেই হওঁক বা বেয়াৰ বাবে।

• علامة السعادة يوم القيامة أخذ الكتاب باليمين، وعلامة الشقاء أخذه بالشمال.

ক্বিয়ামতৰ দিনা সৌভাগ্যবান ব্যক্তিৰ পৰিচয় হৈছে আমল নামা তাৰ সোঁ হাতত দিয়া হব আৰু দূৰ্ভাগ্যবান ব্যক্তিৰ পৰিচয় হৈছে, আমল নামা তাৰ বাওঁ হাতত দিয়া হব।