අර්ථ කථනය වාක්‍යය 121 පරිච්ඡේදය සූරා අත් තව්බා - الترجمة الأسامية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 121

وَلَا یُنْفِقُوْنَ نَفَقَةً صَغِیْرَةً وَّلَا كَبِیْرَةً وَّلَا یَقْطَعُوْنَ وَادِیًا اِلَّا كُتِبَ لَهُمْ لِیَجْزِیَهُمُ اللّٰهُ اَحْسَنَ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

তেওঁলোকে যি ধন ব্যয় কৰে, কম হওঁক বা বেছি, লগতে তেওঁলোকে যি উপত্যকাই অতিক্ৰম কৰে, তেওঁলোকৰ এই ধন ব্যয় আৰু ভ্ৰমণৰ বিনিময়ত আল্লাহে প্ৰতিদান লিপিবদ্ধ কৰে। যাতে আল্লাহে আখিৰাতত তেওঁলোকে কৰা কৰ্মৰ উত্তম প্ৰতিদান দিব পাৰে।

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.

আল্লাহৰ তাক্বৱা আৰু সত্যবাদীতা দুয়োটাই আৱশ্যক তথা বিনাশৰ পৰা মুক্তিৰ সাধন।

• عظم فضل النفقة في سبيل الله.

আল্লাহৰ পথত ব্যয় কৰাৰ গুৰুত্ব।

• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.

ইছলামৰ জ্ঞান অৰ্জন কৰা জিহাদৰ দৰে আমল, লগতে দ্বীন প্ৰতিষ্ঠা কৰিবলৈ দুয়োটাই আৱশ্যক।