අර්ථ කථනය වාක්‍යය 117 පරිච්ඡේදය අත් තව්බා - පිලිපීන (බිසායා) පරිවර්තනය - රුව්වාද් පරිවර්තන මධ්‍යස්ථාන - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 117

لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ

Ang Allah nagpasaylo sa Propeta, sa Muhajirun (mga Muslim nga nanggibakwit ug mibiya sa ilang mga puloy-anan ug naadto sa Madina), ug sa Ansar (mga Muslim sa Madina), nga misunod kaniya (Muhammad) sa panahon sa kalisdanan, human nga ang kasing-kasing sa usa ka pundok kanila halos mulihis na (sa Matul-id nga Dalan), apan gidawat Niya ang ilang paghinulsol. Sa pagkatinuod Siya ngadto kanila Labing Buotan, ang Labing Maluloy-on.