අර්ථ කථනය වාක්‍යය 29 පරිච්ඡේදය සූරා යූනුස් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය- බොස්නියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 29

فَكَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَۢا بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ إِن كُنَّا عَنۡ عِبَادَتِكُمۡ لَغَٰفِلِينَ

Tada će se njihova božanstva odreći njih, govoreći: "Allah je dovoljan svjedok da mi nismo bili zadovoljni da nas obožavate i to vam nismo naređivali, a niti smo vaše obožavanje osjećali i nismo uopće znali za njega."

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• أعظم نعيم يُرَغَّب به المؤمن هو النظر إلى وجه الله تعالى.

Najveće uživanje kojem teži svaki vjernik jest gledanje u lice Allaha Uzvišenog.

• بيان قدرة الله، وأنه على كل شيء قدير.

Ajeti pojašnjavaju Allahovu moć i ukazuju na to da On sve može.

• التوحيد في الربوبية والإشراك في الإلهية باطل، فلا بد من توحيدهما معًا.

Vjerovanje u tevhidur-rububijje, tj. da samo Allah stvara i održava sve što postoji nije ispravno ukoliko se čini širk u uluhijjetu, tj. ukoliko se pored Allaha drugi obožavaju. I jedna i druga vrsta vjerovanja moraju se potvrditi na ispravan način.

• إذا قضى الله بعدم إيمان قوم بسبب معاصيهم فإنهم لا يؤمنون.

Kada Allah donese odluku da neki narod nema vjerovanje zbog svojih grijeha, on onda neće vjerovati.