අර්ථ කථනය වාක්‍යය 27 පරිච්ඡේදය සූරා අල් ඉස්රා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය- බොස්නියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 27

إِنَّ ٱلۡمُبَذِّرِينَ كَانُوٓاْ إِخۡوَٰنَ ٱلشَّيَٰطِينِۖ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِرَبِّهِۦ كَفُورٗا

Oni koji dijele svoje imetke u zabranjene svrhe ili daju više nego što mogu podnijeti, slični su šejtanima, jer im se pokoravaju. A šejtanova osobina je da poriče Allahove blagodati i samo na ono što Allah mrzi navodi.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• ينبغي للإنسان أن يفعل ما يقدر عليه من الخير وينوي فعل ما لم يقدر عليه؛ ليُثاب على ذلك.

Čovjek treba činiti dobra djela koja može, a za ona koja ne može činiti treba imati namjeru da će ih činiti onda kad mogne, da bi i za to imao nagradu.

• أن النعم في الدنيا لا ينبغي أن يُسْتَدل بها على رضا الله تعالى؛ لأنها قد تحصل لغير المؤمن، وتكون عاقبته المصير إلى عذاب الله.

Posjedovanje ovosvjetskih blagodati nije samo po sebi dokaz da nas Allah voli i da je zadovoljan, jer te blagodati može posjedovati i nevjernik čija je konačnica u patnji koju mu je Allah pripremio.

• الإحسان إلى الوالدين فرض لازم واجب، وقد قرن الله شكرهما بشكره لعظيم فضلهما.

Činjenje dobročinstva roditeljima stroga je obaveza. Zbog toga što roditelji imaju velike zasluge, Svevišnji je Allah zahvalnost njima spomenuo uporedo sa zahvalnosti Njemu.

• يحرّم الإسلام التبذير، والتبذير إنفاق المال في غير حقه.

Islam zabranjuje rasipanje imetka, a rasipanje imetka znači njegovo trošenje u sve ono u šta se ne treba trošiti.