අර්ථ කථනය වාක්‍යය 269 පරිච්ඡේදය සූරා අල් බකරා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය- බොස්නියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 269

يُؤۡتِي ٱلۡحِكۡمَةَ مَن يَشَآءُۚ وَمَن يُؤۡتَ ٱلۡحِكۡمَةَ فَقَدۡ أُوتِيَ خَيۡرٗا كَثِيرٗاۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ

Uzvišeni Allah upućuje koga On hoće od Svojih robova da ispravno priča i postupa, a kome je to dato – pa doista mu je veliko dobro dato. Pouku i opomenu iz Allahovih ajeta uzimaju samo oni koji imaju zdrav i potpun razum, koji gledaju Allahovih svjetlom i slijede Njegovu uputu.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• المؤمنون بالله تعالى حقًّا واثقون من وعد الله وثوابه، فهم ينفقون أموالهم ويبذلون بلا خوف ولا حزن ولا التفات إلى وساوس الشيطان كالتخويف بالفقر والحاجة.

Istinski vjernici u Allaha čvrsto su ubjeđeni u Allahovo obećanje, te udjeljuju svoje imetke bez straha i bez tuge, ne osvrćući se na šejtanova došaptavanja, poput zastrašivanja siromaštvom i velikom potrebom.

• الإخلاص من أعظم ما يبارك الأعمال ويُنمِّيها.

Iskrenost je jedan od najvećih uzroka berićetnosti djela.

• أعظم الناس خسارة من يرائي بعمله الناس؛ لأنه ليس له من ثواب على عمله إلا مدحهم وثناؤهم.

Najveći gubitnik je onaj ko radi dobra djela da bi ga drugi vidjeli, jer za svoja djela nema nikakvu ahiretsku nagradu, već samo dunjalučku pohvalu od drugih.