අර්ථ කථනය වාක්‍යය 116 පරිච්ඡේදය සූරා අල් මුඃමිනූන් - අල්කුර්ආන් විවරණයෙහි සංක්ෂිප්තය යන ග්‍රන්ථයෙහි චීන පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 116

فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡكَرِيمِ

赞主超绝，祂是真实的君主，祂的应许是真实的，祂的言辞是真实的，除祂外，绝无应受崇拜的，祂是伟大阿尔西的主。

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الكافر حقير مهان عند الله.

1-      在真主看来，否认者是卑贱的。

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

2-      嘲笑贤者是大罪，嘲笑者应受惩罚。

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

3-      否认者必然浪费了生命。

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

4-      赞美真主是祈祷中的一种礼节。

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

5-      当真主以叙述成功的、信士的属性开始一章时，便会以叙述失败的、否认者的亏折而结尾。