අර්ථ කථනය වාක්‍යය 6 පරිච්ඡේදය සූරා අත් තාඝාබුන් - අල්කුර්ආන් විවරණයෙහි සංක්ෂිප්තය යන ග්‍රන්ථයෙහි චීන පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 6

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُۥ كَانَت تَّأۡتِيهِمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٞ يَهۡدُونَنَا فَكَفَرُواْ وَتَوَلَّواْۖ وَّٱسۡتَغۡنَى ٱللَّهُۚ وَٱللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٞ

他们遭受那样的惩罚是因为当他们的使者从真主那里带着清晰的明证和明了的证据来临他们时，他们不屑于使者是自己同类凡人而傲慢地说：“难道由凡人来指引我们正道吗？”他们不信道，反对信仰众使者。他们并未损害真主丝毫，真主无需他们的信仰和顺从，因为他们的顺从不会增加真主丝毫。真主无求于众仆，祂是受万物语言和行为赞美的。

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• من قضاء الله انقسام الناس إلى أشقياء وسعداء.

1-把人类分为薄福者和幸福者是真主的预定。

• من الوسائل المعينة على العمل الصالح تذكر خسارة الناس يوم القيامة.

2-能帮助人们立行善功的方法之一就是提醒人们复活日中的亏折。