අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අබස - ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය - තකියුදින් හිලාලි සහ මුහ්සින් ඛාන් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

‘Abasa

වාක්‍යය: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

 1. (The Prophet صلى الله عليه وسلم) frowned and turned away.

වාක්‍යය: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

 2. Because there came to him the blind man (i.e. ‘Abdullâh bin Umm-Maktûm, who came to the Prophet صلى الله عليه وسلم while he was preaching to one or some of the Quraish chiefs).

වාක්‍යය: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

 3. And how can you know that he might become pure (from sins)?

වාක්‍යය: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

 4. Or he might receive admonition, and the admonition might profit him?

වාක්‍යය: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

 5. As for him who thinks himself self-sufficient,

වාක්‍යය: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

 6. To him you attend;

වාක්‍යය: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

 7. What does it matter to you if he will not become pure (from disbelief: you are only a Messenger, your duty is to convey the Message of Allâh).

වාක්‍යය: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

 8. But as to him who came to you running,

වාක්‍යය: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

 9. And is afraid (of Allâh and His punishment).

වාක්‍යය: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

 10. Of him you are neglectful and divert your attention to another,

වාක්‍යය: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

 11. Nay, (do not do like this); indeed it (this Qur’ân) is an admonition.

වාක්‍යය: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

 12. So whoever wills, let him pay attention to it.

වාක්‍යය: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

 13. (It is) in Records held (greatly) in honour (Al-Lauh Al-Mahfûz),

වාක්‍යය: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

 14. Exalted (in dignity), purified,

වාක්‍යය: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

 15. In the hands of scribes (angels).

වාක්‍යය: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

 16. Honourable and obedient.

වාක්‍යය: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

 17. Be cursed (the disbelieving) man! How ungrateful he is!

වාක්‍යය: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

 18. From what thing did He create him?

වාක්‍යය: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

 19. From Nutfah (male and female semen drops) He created him and then set him in due proportion.

වාක්‍යය: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

 20. Then He makes the Path easy for him.

වාක්‍යය: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

 21. Then He causes him to die and puts him in his grave.

වාක්‍යය: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

 22. Then when it is His Will, He will resurrect him (again).

වාක්‍යය: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

 23. Nay, but (man) has not done what He commanded him.

වාක්‍යය: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

 24. Then let man look at his food:

වාක්‍යය: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

 25. We pour forth water in abundance.

වාක්‍යය: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

 26. And We split the earth in clefts.

වාක්‍යය: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

 27. And We cause therein the grain to grow,

වාක්‍යය: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

 28. And grapes and clover plants (i.e. green fodder for the cattle),

වාක්‍යය: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

 29. And olives and date-palms,

වාක්‍යය: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

 30. And gardens dense with many trees,

වාක්‍යය: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

 31. And fruits and herbage

වාක්‍යය: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

 32. (To be) a provision and benefit for you and your cattle.

වාක්‍යය: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

 33. Then when there comes As-Sâkhkhah (the second blowing of the Trumpet on the Day of Resurrection)

වාක්‍යය: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

 34. That Day shall a man flee from his brother,

වාක්‍යය: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

 35. And from his mother and his father,

වාක්‍යය: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

 36. And from his wife and his children.

වාක්‍යය: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

 37. Everyman that Day will have enough to make him careless of others.

වාක්‍යය: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

 38. Some faces that Day will be bright (true believers of Islâmic Monotheism),

වාක්‍යය: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

 39. Laughing, rejoicing at good news (of Paradise).

වාක්‍යය: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

 40. And other faces, that Day, will be dust-stained.

වාක්‍යය: 41

تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ

 41. Darkness will cover them.

වාක්‍යය: 42

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ

 42. Such will be the Kafarah (disbelievers in Allâh, in His Oneness, and in His Messenger Muhammad صلى الله عليه وسلم, etc.), the Fajarah (wicked evil doers).