අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අල් ඉන්ෆිතාර් - ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය- සහීහ් ඉන්ටර්නෂනල් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

Al-Infitār

වාක්‍යය: 1

إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ

(1) When the sky breaks apart

වාක්‍යය: 2

وَإِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ

(2) And when the stars fall, scattering,

වාක්‍යය: 3

وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ

(3) And when the seas are erupted

වාක්‍යය: 4

وَإِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ

(4) And when the [contents of] graves are scattered [i.e., exposed],

වාක්‍යය: 5

عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ وَأَخَّرَتۡ

(5) A soul will [then] know what it has put forth and kept back.

වාක්‍යය: 6

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ

(6) O mankind, what has deceived you concerning your Lord, the Generous,

වාක්‍යය: 7

ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ

(7) Who created you, proportioned you, and balanced you?

වාක්‍යය: 8

فِيٓ أَيِّ صُورَةٖ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ

(8) In whatever form He willed has He assembled you.

වාක්‍යය: 9

كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ

(9) No! But you deny the Recompense.

වාක්‍යය: 10

وَإِنَّ عَلَيۡكُمۡ لَحَٰفِظِينَ

(10) And indeed, [appointed] over you are keepers,^[1876]

[1876]- Angels who preserve the deeds of men in records.

වාක්‍යය: 11

كِرَامٗا كَٰتِبِينَ

(11) Noble and recording;

වාක්‍යය: 12

يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ

(12) They know whatever you do.

වාක්‍යය: 13

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٖ

(13) Indeed, the righteous will be in pleasure,

වාක්‍යය: 14

وَإِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٖ

(14) And indeed, the wicked will be in Hellfire.

වාක්‍යය: 15

يَصۡلَوۡنَهَا يَوۡمَ ٱلدِّينِ

(15) They will [enter to] burn therein on the Day of Recompense,

වාක්‍යය: 16

وَمَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِينَ

(16) And never therefrom will they be absent.

වාක්‍යය: 17

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

(17) And what can make you know what is the Day of Recompense?

වාක්‍යය: 18

ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

(18) Then, what can make you know what is the Day of Recompense?

වාක්‍යය: 19

يَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسٞ لِّنَفۡسٖ شَيۡـٔٗاۖ وَٱلۡأَمۡرُ يَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ

(19) It is the Day when a soul will not possess for another soul [power to do] a thing; and the command, that Day, is [entirely] with Allāh.