අර්ථ කථනය වාක්‍යය 133 පරිච්ඡේදය සූරා අල් බකරා - الترجمة الخميرية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 133

أَمۡ كُنتُمۡ شُهَدَآءَ إِذۡ حَضَرَ يَعۡقُوبَ ٱلۡمَوۡتُ إِذۡ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعۡبُدُونَ مِنۢ بَعۡدِيۖ قَالُواْ نَعۡبُدُ إِلَٰهَكَ وَإِلَٰهَ ءَابَآئِكَ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ إِلَٰهٗا وَٰحِدٗا وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ

ឬមួយពួកអ្នកមានវត្តមាននៅជាមួយព្យាការីយ៉ាក់កូប នៅពេលដែលគាត់ហៀបនឹងស្លាប់ ខណៈដែលគាត់បានសួរទៅកាន់កូនចៅរបស់គាត់ថាៈ តើពួកអ្នកនឹងគោរពសក្ការៈចំពោះអ្វីបន្ទាប់ពីយើងស្លាប់ទៅ? ពួកគេបានឆ្លើយតបនឹងសំណួរឪពុករបស់ពួកគេវិញថាៈ គឺពួកយើងគោរពសក្ការៈព្រះជាម្ចាស់របស់អ្នក និងព្រះជាម្ចាស់របស់ជីដូនជីតារបស់អ្នក គឺព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីម ព្យាការីអ៊ីស្មាអែល និងព្យាការីអ៊ីស្ហាក (ដែលទ្រង់)គឺជាម្ចាស់តែមួយគត់ ដោយគ្មានស្ហ៊ីរិក(ពហុទេពនិយម)ចំពោះទ្រង់ឡើយ ហើយពួកយើងប្រគល់ខ្លួនទៅចំពោះទ្រង់តែមួយអង្គគត់។

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• المؤمن المتقي لا يغتر بأعماله الصالحة، بل يخاف أن ترد عليه، ولا تقبل منه، ولهذا يُكْثِرُ سؤالَ الله قَبولها.

• អ្នកមានជំនឿដែលកោតខ្លាច គេមិនមានមោទនភាពនឹងទង្វើកុសលរបស់ខ្លួនឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ គេខ្លាចអល់ឡោះបដិសេធ និងមិនព្រមទទួលយកទង្វើកុសលនោះ។ ដូចនេះហើយទើបពួកគេបង្កើននូវការបួងសួងចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ឲ្យទ្រង់ទទួលយកនូវទង្វើកុសលរបស់ពួកគេ។

• بركة دعوة أبي الأنبياء إبراهيم عليه السلام، حيث أجاب الله دعاءه وجعل خاتم أنبيائه وأفضل رسله من أهل مكة.

• ពរជ័យនៃការបួងសួងរបស់បិតានៃបណ្តាព្យាការីទាំងឡាយ ពោលគឺព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីម ដោយអល់ឡោះជាម្ចាស់បានទទួលយកការបួងសួងរបស់គាត់ ហើយបានចាត់តាំងព្យាការីចុងក្រោយបង្អស់ និងជាអ្នកនាំសារដែលល្អជាងគេបំផុតក្នុងចំណោមអ្នកនាំសារទាំងអស់ចេញពីក្នុងចំណោមអ្នកដែលរស់នៅទីក្រុងម៉ាក្កះ(ពោលគឺព្យាការីមូហាំម៉ាត់)។

• دين إبراهيم عليه السلام هو الملة الحنيفية الموافقة للفطرة، لا يرغب عنها ولا يزهد فيها إلا الجاهل المخالف لفطرته.

• សាសនាអ៊ីព្រហ៊ីម(សាសនាឥស្លាម) ជាសាសនាដែលស្អាតស្អំ ស្របទៅតាមធម្មជាតិដែលអល់ឡោះបានបង្កើត។ គ្មានរណាម្នាក់ស្អប់ ហើយក៏គ្មាននរណាម្នាក់ដែលជ្រុលនិយមក្នុងវាឡើយ លើកលែងតែអ្នកដែលល្ងង់ខ្លៅ ដែលដើរផ្ទុយពីធម្មជាតិដែលអល់ឡោះបានបង្កើតប៉ុណ្ណោះ។

• مشروعية الوصية للذرية باتباع الهدى، وأخذ العهد عليهم بالتمسك بالحق والثبات عليه.

• ច្បាប់ឥស្លាមបង្គាប់ប្រើអោយធ្វើការផ្តាំផ្ញើទៅចំពោះកូនចៅអោយដើរតាមការចង្អុលបង្ហាញ និងដាក់កិច្ចសន្យាទៅលើពួកគេឲ្យប្រកាន់ភ្ជាប់នូវការពិត និងស្ថិតនៅលើវាជានិរន្តន៍។