අර්ථ කථනය වාක්‍යය 37 පරිච්ඡේදය යාසීන් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදයේ ඛමර් පරිවර්තනය. - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 37

وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلَّيۡلُ نَسۡلَخُ مِنۡهُ ٱلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظۡلِمُونَ

ហើយសញ្ញាភស្តុតាងសម្រាប់មនុស្សលោកដែលបញ្ជាក់ទៅលើភាពជាម្ចាស់តែមួយគត់របស់អល់ឡោះនោះ គឺយើងបានធ្វើឲ្យពន្លឺបាត់បង់ដោយសារពេលថ្ងៃបានចាកចេញ ហើយពេលយប់ក៏បានចូលមកដល់ នៅពេលដែលយើងបានដកយកពេលថ្ងៃចេញ ហើយយើងបានធ្វើឲ្យភាពងងឹតមកដល់ក្រោយពីពេលថ្ងៃបានចាកចេញទៅ។ ពេលនោះ ស្រាប់តែពួកគេស្ថិតនៅក្នុងភាពងងឹតសូន្យសុង។

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• ما أهون الخلق على الله إذا عصوه، وما أكرمهم عليه إن أطاعوه.

• ម៉ាខ្លូករបស់អល់ឡោះ គឺមានលក្ខណៈទាបថោកចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ប្រសិនបើគេប្រព្រឹត្តល្មើសចំពោះទ្រង់ ហើយពួកគេមានលក្ខណៈល្អប្រពៃបំផុតប្រសិនបើពួកគេគោរពតាមទ្រង់។

• من الأدلة على البعث إحياء الأرض الهامدة بالنبات الأخضر، وإخراج الحَبِّ منه.

• ក្នុងចំណោមភស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ទៅលើការពង្រស់មនុស្សឡើងវិញនៅថ្ងៃបរលោកនោះ គឺការធ្វើឲ្យដីដែលស្លាប់(គ្មានជីជាតិ)រស់ឡើងវិញ ដោយមានដុះនូវរុក្ខជាតិពណ៌បៃតង ហើយនិងការបញ្ចេញគ្រាប់ធុញ្ញជាតិអំពីដីនោះ។

• من أدلة التوحيد: خلق المخلوقات في السماء والأرض وتسييرها بقدر.

• ក្នុងចំណោមសញ្ញាភស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ទៅលើភាពជាម្ចាស់តែមួយគត់របស់អល់ឡោះនោះ គឺការបង្កើតនូវម៉ាខ្លូកទាំងឡាយដែលនៅលើមេឃនិងនៅលើផែនដី និងការធ្វើឲ្យវាមានចលនាទៅតាមការកំណត់។