අර්ථ කථනය වාක්‍යය 94 පරිච්ඡේදය සූරා හූද් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 94

وَلَمَّا جَآءَ اَمْرُنَا نَجَّیْنَا شُعَیْبًا وَّالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا مَعَهٗ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَاَخَذَتِ الَّذِیْنَ ظَلَمُوا الصَّیْحَةُ فَاَصْبَحُوْا فِیْ دِیَارِهِمْ جٰثِمِیْنَ ۟ۙ

و وقتی فرمان ما بر نابودی قوم شعیب فرا رسید شعیب و کسانی را که همراهش ایمان آورده بودند به رحمتی از جانب خویش نجات دادیم، و کسانی از قومش را که ستم کرده بودند بانگی شدید و مرگبار فرا گرفت که بر اثر آن مردند، و بر روی صورت‌های‌شان سرنگون شدند، و صورت‌های‌شان به خاک چسبید.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• ذمّ الجهلة الذين لا يفقهون عن الأنبياء ما جاؤوا به من الآيات.

سرزنش جاهلانی که آیاتی را که پیامبران علیهم السلام آورده‌اند درک نمی‌کنند.

• ذمّ وتسفيه من اشتغل بأوامر الناس، وأعرض عن أوامر الله.

سرزنش و نسبت دادن نادانی به کسی‌که به اوامر مردم مشغول شود، و از اوامر الله روی گرداند.

• بيان دور العشيرة في نصرة الدعوة والدعاة.

بیان نقش طایفه در پیروزی دعوت و دعوتگران.

• طرد المشركين من رحمة الله تعالى.

رانده ‌شدن مشرکان از رحمت الله تعالی.